Het Eiland Schiermonnikoog » Klaas Visser (1891-1959)

Personal data Klaas Visser 

• He was born on December 31, 1891 in Schiermonnikoog.
• Occupations:
• gezagvoerder.Source 1
• stuurman.Source 2
• from 1946 till 1950 gezagvoerder op de walvisvaart.Source 3

  leidde vier expedities van de Willem Barendsz naar het Zuidpoolgebied. Vandaar nam hij een set kaken van de blauwe vinvis mee; sinds 1951 staan deze als een boog bij de Willemshof in Schiermonnikoog.

• Record: heeft een eigen lemma op Wikipedia (feb 2016).

  .. waaraan een aantal van deze gegevens zijn ontleend

• Record: kapitein in oorlogstijd.Source 4

  ongetwijfeld is het deze Klaas Visser genoemd in bijgaande oorlogsherinneringen van Bauke Schoot:
  
  Wie is die man? Bauke Schoot
  
  'Die reis naar Moermansk in 1942, daar spreek ik liever niet over. Wij hebben daarbij zoveel mensen verloren en het was zon verschrikkelijke en barre tocht, dat ik daar maar niet over praat. Vaak 42 graden vorst, wie in het water terecht kwam, was direct verloren....". Dit zegt de 56-jarige Bauke Schoot te Harlingen, die de gehele oorlog gevaren heeft op het Nederlandse vrachtschip „Ittersum" (ruim 11.000 ton), eerst als matroos en later als bootsman. Bootsman Schoot, die nu kraanmachinist op de werf „Welgelegen" te Harlingen is, kreeg pas onlangs hiervoor een onderscheiding: het oorlogsherinneringskruis met drie gespen. Een der gespen is voor de zeevaart in oorlogstijd, de tweede voor hetzelfde in de Middellandse Zee en de derde voor devaart in de Zuid-Pacific.
  Bauke Schoot en zijn lotgenoten hebben dus in oorlogstijd over een groot deel van de wereldbol gezworven, omringd door grote gevaren in de vorm van duikboten en vliegtuigen, maar ook in de vorm van sabotage, zoals die vaak gepleegd werd bij Gibraltar of in een Zuidamerikaanse haven. Toen Nederland door de Duitsers onder de voet werd gelopen, lag de „Ittersum" onder kapitein Klaas Visser van Schiermonnikoog („Op en top een zeeman, een eerlijk en oprecht mens," zegt Bauke Schoot van hem), in de haven van Buenos Aires. Het schip had toen namelijk een vaste lijndienst in de driehoek Rotterdam-Buenos Aires-Hull. De Ittersum verliet Buenos Aires met bestemming Rotterdam, maar uiteraard werd dit Londen.
  „Daar begon het," zegt Schoot, „Ons mooie zwarte schip werd grijs geverfd, kreeg een paar machinegeweertjes als bewapening — later, vooral toen Amerika in de oorlog werd betrokken, werd de bewapening veel beter — en moest meevaren in convooien op deMiddellandse Zee en naar Gibraltar." Eens heeft de bemanning van de „Ittersum" meegemaakt, dat vlak naast hun schip een groot Frans passagiersschip met 2200 man troepen en een equipage van driehonderd man in de lucht vloog. Het schip had in de ruimen vaten en blikken benzine en hierin ontstonden twee ontploffingen. In enkele ogenblikken was het grote schip één enorme vuurzee en ongeveer zes minuten later verdween het in de golven. Hoeveel mensen er gered zijn, weet Schoot niet, maar — zegt hij — veel kunnen het er nooit geweest zijn. De „Ittersum' moest echter met het convooi doorvaren. Een ander schip, achter in het convooi, was er voor om eventuele overlevenden op te pikken. 's Avonds om elf uur op de
  dag van de ramp met het Franse schip kwamen er Duitse vliegtuigen: „Er gingen bij de aanval vijf schepen verloren, maar wij slaagden er in twee vliegtuigen neer te halen."
  Dat was in de eerste jaren. Later maakte de „Ittersum" veel grotere reizen, onder andere naar Amerika, of naar Australië om dan via Kaap Hoorn — „een enorm koude reis" — naar Kaapstad te varen en langs de Belgische Congo weer terug. Bijzonder tragisch verliep een reis van Curacao, waar in de haven de tanker lag, waarop een broer van Schoot voer. De beide mannen zochten elkaar op, waren twee dagen samen en zouden samen in hetzelfde convooi naar Engeland terug. De Ittersum vertrok een dag later en toen zij het convooi inhaalden, bleek dat het schip, waarop de broer van bootsman Bauke Schoot voer, was vergaan. „Ook mijn broer is daar gebleven", zegt Schoot, „wij hebben elkaar na de ontmoeting op Curacao nooit weer gezien."

• Resident starting 1920: huis A 217 (Voorstreek), Schiermonnikoog.Source 5

  met gezin overgeschreven van folio 49 naar schoonouders

• (Dienstplicht) .

  op 31 mei 1911 ingelijfd bij het 9e regt infanterie (Leeuwarden). Op 30 september 1911 met groot verlof.
  Op 7 mei 1914 weer met groot verlof (na een herhalingsoefening?), daarna waarschijnlijk gemobiliseerd tijdens de 1e wereldoorlog.
  In augustus 1918 over naar de landweer.
  31 oct 1931 ontslagen wegens diensteindiging

• He died on June 12, 1959 in Leeuwarden, he was 67 years old.Source 6

  OVERLEDEN: Kapitein Klaas Visser (67), de eerste kapitein op walvisvaarder Willem Barendsz (vier expedities tussen 1946 en 1950), toen hij zich terugtrok): ereburger van Schiermonnikoog, omdat hij verscheidene mannen van het eiland heeft bewogen deel te nemen aan de walvisvaart, hetgeen de welvaart van het eiland ten goede is gekomen: drager van talrijke onderscheidingen: op zijn geliefde eiland Schiermonnikoog [De Telegraaf 13 juni 1959]

• He is buried on June 16, 1959 in Schiermonnikoog.Source 7
• A child of Germen Visser and Tietje Onnes
• This information was last updated on February 27, 2021.

Household of Klaas Visser

He is married to Carolina Janna Hedlund.

They got married on October 25, 1917 at Schiermonnikoog, he was 25 years old.Source 8

Child(ren):

1. Carl Axel Visser  1919-1995 
2. Tietje Visser  1922-2018

Do you have supplementary information, corrections or questions with regards to Klaas Visser?
The author of this publication would love to hear from you!

Timeline Klaas Visser

Click on the names for more info. Symbols used:  grandparents    parents    brothers/sisters    children