vermoord
He is married to Elisabeth van Tirol.
They got married in the year 1274.
Child(ren):
Hij bestuurt de z.g. Obere Landen (dit zijn de Habsburgse bezittingen langs de boven-Rijn waar ook de burcht Habsburg bij Schinzach a.d. Aare ligt) sinds juli 1274. Door zijn vader wordt hij aangesteld tot rijksstadhouder in Oostenrijk (overeenkomende met het huidige Bundesland Nieder-Österreich (Österreich unter der Enns) en Stiermarken in mei 1281 en (samen met zijn broer Rudolf) daarmee beleend op 27 december 1282. Hij wordt na de dood van zijn vader in 1291 door de keurvorsten niet tot koning gekozen daar hij, in het bezit reeds van twee hertogdommen, hun te machtig is en zij ook de schijn van een erfelijk koningschap willen vermijden. Hij wordt door opstanden in zijn eigen landen genoodzaakt, in de keuze gemaakt op 5 mei 1292) van Adolf van Nassau tot Duits koning te berusten en levert hem ook de rijksinsignia uit. Na 1295-97 heeft hij echter de handen vrij om de strijd om het koningschap te heropenen; hij beschermt dan met een leger de keurvorsten (die sinds 15 juni 1298 in Mainz bijeen zijn, Adolf van Nassau afzetten op 23 juni 1298 en dan, met vijf stemmen, hem tot koning kiezen). Hij verslaatvervolgens zijn tegenstander Adolf bij Göllheim (bij Worms) op 2 juli 1298 die daar sneuvelt. Hij laat zich dan opnieuw (en dan unaniem) tot koning kiezen in Frankfort op 27 juli 1298; vervolgens wordt hij gekroond te Aken op 24 augustus1298. Hij treft direct maatregelen om binnenslands vrede en orde te bereiken; dwingt tot teruggave van geüsurpeerde rijksbezittingen en tot opheffing van (speciaal langs de Rijn) door de vorsten eigenmachtig ingestelde tollen. Hij begunstigt (om het in het westen te verwachten verzet te neutraliseren) op ruimhartige wijze de verlangens der oostelijke keurvorsten (Bohemen, Saksen, Brandenburg), en sluit bovendien een verdrag met de Franse koning Philippe IV 'Ie Bel' te Quatrevaux (bij Toul) begin december 1299. Hij tracht ook in het noordwesten van het rijk zijn 'Hausmacht' te vestigen door na de dood van graaf Jan I (10-11-1299), ondanks bestaande en door de Duitse koning erkende erfaanspraken van Jan II van Henegouwen, Holland en Zeeland als opgengevallen rijkslenen te beschouwen, wat niet lukt en waartegen zich de westelijke keurvorsten verzetten die onderling een bondgenootschap sluiten te Heimbach am Rhein ()1300. Hij verslaat hen (eerst de paltsgraaf en vervolgens, na elkaar, de aartsbisschoppen van Mainz, Keulen en Trier) echter in de loop van 1301-02. Hij wordt dan benaderd door paus Bonifatius VIII (die tot dusverre geweigerd had, Albrechts koningschap te erkennen, maar die dat nu alsnog goedkeurt in 1303 en, zij het tegen bepaalde concessies, zelfs een keizerskroning in het vooruitzicht stelt). Hij verhindert vervolgens aan de oostgrens van het rijk een samengaan van Bohemen met Polen en Hongarije, en brengt het Egerland, Vogtland en Pleissen weer onder rijksgezag en bezorgt zijn zoon Rudolf (door hem in okt. 1306 te doen huwen met de weduwe van Wenzel II) Bohemen. Na de onverwachte dood van Rudolf in 1307 komt zijn inmiddels enorme Hausmachtcomplex in gevaar en treft omvangrijke diplomatieke en militaire voorbereidingen voor veldtochten in de komende jaren. Hij wordt echter door zijn neef Johan van Zwaben (zoon van zijn in 1290 gestorven broer Rudolf) en enkele van diens metgezellen vermoord in Brugg a.d. Reuss op 1 mei 1308, en begraven te Spiers (Dom).
Albrecht I van Habsburg | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
1274 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
Elisabeth van Tirol |
The data shown has no sources.