Charlotte
She is married to Nikolaj ROMANOV.Source 2
They got married on July 13, 1817, she was 19 years old.Source 3
Child(ren):
De jeugd van Friederike Luise Charlotte van Hohenzollern stond in het teken van de Napoleontische Oorlogen. Nadat de Fransen het Pruisische leger hadden verslagen, moest Charlotte met haar familie naar Oost-Pruisen in de hoop daar bescherming te krijgen van tsaar Alexander I van Rusland. Berlijn kwam onder gezag van Napoleon te staan, waardoor Charlotte in Memel opgroeide. Ze verloor haar moeder al op jonge leeftijd, ze was slechts twaalf jaar oud. Hierdoor was Charlotte, als oudste dochter van de Pruisische koning, al op jonge leeftijd de hoogste vrouw in Pruisen.
In 1814 werd door grootvorst Nikolaas van Rusland (de latere tsaar Nikolaas I) en zijn broer Michael een bezoek gebracht aan Berlijn. Tijdens dit bezoek werd tussen de families besloten dat Nicolaas zou trouwen met Charlotte. Tijdens een tweede bezoek het jaar daarop werden de twee, precies volgens plan, verliefd op elkaar. Aan het einde van het bezoek waren Nikolaas en Charlotte verloofd. Het duurde echter nog twee jaar voor het huwelijk zou worden voltrokken. Pas in 1817 kwam Charlotte naar Rusland. Om met Nikolaas te kunnen trouwen, moest ze zich eerst bekeren tot de Russisch-orthodoxe Kerk en nam ze de nam 'Aleksandra Fjodorovna' aan. Het huwelijk werd vervolgens voltrokken in het Winterpaleis op 13 juli van dat jaar, tevens haar negentiende verjaardag.
Aleksandra Fjodorovna had er de eerste maanden veel moeite mee zich aan te passen aan het Russische hof en had veel heimwee naar haar thuisland. Haar eerste jaren in Rusland probeerde Aleksandra de Russische taal onder de knie te krijgen. Dit ging echter nogal moeilijk, omdat de keizerlijke familie in het Duits praatte en in het Frans schreef. Ze heeft de taal dan ook nooit volledig geleerd.
Het verlies van haar derde kindje bracht Aleksandra in een diepe depressie. De dokters adviseerden haar een lange vakantie, waarop Nikolaas haar in de herfst van 1820 meenam naar Berlijn om haar familie te zien. Ze keerden pas weer terug in maart 1825, toen tsaar Aleksander I hen daartoe verzocht.
De eerste acht jaar van hun huwelijk, toen Nikolaas’ broer Aleksander regeerde, waren zeer rustig en het paar genoot dan ook van hun gezinsleven. Ze hielden er geen rekening mee dat zij ooit de Russische troon zouden bestijgen. Aleksander had echter twee dochtertjes, die beide jong stierven. Bovendien zag grootvorst Constantijn in 1822 af van zijn rechten op de troon, waardoor Nikolaas troonopvolger werd. Aleksander stierf uiteindelijk in 1825, waardoor Nikolaas de troon besteeg als tsaar Nikolaas I van Rusland en Aleksandra tsarina werd.
In 1844 kreeg het tsarenpaar een grote klap te voorduren, toen hun jongste dochter Aleksandra overleed. De gezondheid van de tsarina, die altijd al slecht was geweest, ging steeds meer achteruit. Ze zag er jaren ouder uit en verloor veel gewicht.
Ondanks het gelukkige huwelijk van Aleksandra en Nikolaas, is hij haar niet altijd trouw geweest. Toen artsen Aleksandra haar vanwege haar zwakke gezondheid in 1845 adviseerden een paar maanden in Palermo te verblijven, ging haar echtgenoot Nikolaas mee. Daar begon hij een relatie met Barbara Nelidova, een hofdame van Aleksandra. De tsarina zelf was van dit alles op de hoogte en was in het begin vooral jaloers. Later accepteerde ze het idee en kreeg zelfs een goede band met zijn minnares.
In 1837 brachten Nikolaas en Aleksandra een bezoek aan de Krim, gelegen in het zuiden van Rusland, in de hoop dat het haar gezondheid goed zou doen. Daar liet de tsaar een paleis bouwen voor zijn vrouw, dat zij echter maar één keer, in 1852, bezocht. Het jaar daarop begon namelijk de Krimoorlog. In 1854 ging de tsarina zo snel achteruit, dat men vreesde voor haar leven. Ze knapte echter op en wist zelfs haar man te overleven. Nikolaas liep de griep op en overleed daaraan in februari 1855.
Aleksandra leefde vervolgens nog vijf jaar. Ze trok zich terug in het Aleksanderpaleis in Tsarskoje Selo, terwijl ze nog altijd goed overweg kon met de minnares van haar echtgenoot. Vanwege haar slechte gezondheid was de oud-tsarina regelmatig genoodzaakt naar het buitenland te reizen, om de Russische winters te ontlopen. Aleksandra verlangde er echter naar om in haar thuisland te blijven en weigerde in 1868 naar het zuiden te reizen, ondanks de waarschuwingen van haar artsen. Ze stierf in november in het Aleksanderpaleis.
Friederike Luise Charlotte van HOHENZOLLERN | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1817 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Nikolaj ROMANOV |