Genealogy Rutten en Bullens » Petrus van Rooij (1786-1855)

Personal data Petrus van Rooij 

• He was christened on October 24, 1786 in Liempde.
• He died on February 15, 1855 in Schijndel.
• A child of Petrus van Rooij and Helena van Erp
• This information was last updated on September 11, 2006.

Household of Petrus van Rooij

He is married to Hendrika van Son.

They got married

Petrus van ROOIJ, dagloner, geboren op 24-10-1786 te Liempde, overleden op 15-02-1855 te Schijndel op 68-jarige leeftijd. Gehuwd op 30-jarige leeftijd op 07-02-1817 te Schijndel met de 28-jarige Hendrika (Hendrien) van SON, geboren op 18-12-1788 te Schijndel, overleden op 01-03-1853 te Schijndel op 64-jarige leeftijd.
Uit dit huwelijk:
1. Nicolaas van ROOIJ, geboren op 18-11-1817 te St. Oedenrode, overleden op 20-10-1906 te Schijndel op 88-jarige leeftijd. Gehuwd (1) op 19-jarige leeftijd op 17-06-1837 te Schijndel met Henrica van DINTER, 27 jaar oud, gedoopt (RK) op 28-10-1809 te Gemonde (getuige(n): w.vd.ven), overleden op 24-12-1862 te Schijndel op 53-jarige leeftijd, dochter van Hendrikus van DINTER en Hendrien van BREUGEL.
Gehuwd (2) met Johanna van ESCH, geboren rond 1817 te Best, overleden op 22-11-1903 te Schijndel, dochter van Cornelis van ESCH en Maria van LOTHUM.
2. Johanna Maria van ROOIJ, geboren op 28-02-1820 te St. Oedenrode, overleden op 10-02-1895 te Schijndel op 74-jarige leeftijd. Gehuwd op 31-jarige leeftijd op 05-07-1851 te Schijndel met Henricus van de LANGENBERG, 41 jaar oud, gedoopt (RK) op 13-08-1809 te Schijndel, overleden op 07-01-1892 te Schijndel op 82-jarige leeftijd, zoon van Hubertus van de LANGENBERG en Johanna van der MEIJDEN.
3. Johanna van ROOIJ, geboren op 27-03-1822 te Schijndel, overleden op 04-06-1823 te Schijndel op 1-jarige leeftijd.
4. Johanna van ROOIJ, dienstmeid, geboren op 09-04-1824 te Schijndel, overleden op 19-04-1841 te Liempde op 17-jarige leeftijd.
5. Helena van ROOIJ, geboren op 15-12-1825 te Schijndel, overleden op 12-02-1890 te Schijndel op 64-jarige leeftijd. Gehuwd op 26-jarige leeftijd op 14-08-1852 te Schijndel met Johannes Michiel QUARTEN, 48 jaar oud, gedoopt (RK) op 31-07-1804 te Vught (getuige(n): Michiel Quarten en Maria Catharina Quarten). St. Lambertus parochie. Overleden op 10-03-1880 te Schijndel op 75-jarige leeftijd, zoon van Johannes QUARTEN jm en Catharina van ROIJ. {Hij was eerder gehuwd voor 1851 met Petronella SCHALKX, geboren rond 1805, gedoopt te St. Oedenrode, overleden op 30-12-1851 te St. Oedenrode.}
6. Martinus van ROOIJ, geboren op 01-07-1828 te Schijndel (zie 4 op blz. ).
7. Pieternel van ROOIJ, geboren op 16-11-1831 te Schijndel. Gehuwd op 21-jarige leeftijd op 23-04-1853 te Schijndel met Jan Francis (Frans) HOSEWOL, 24 jaar oud, geboren op 23-05-1828 te Schijndel. Besluiten we deze generatie met de kinderen van Jan Francis Hosewol en Pieternel van Rooij.
De oudste zoon Adriaan, geboren 29 december 1854 en zijn vrouw Adriana van de Hal, geboren 20 januari 1865 te Liempde met wie hij op 26 juni 1885 te Liempde trouwde, was het enige kind dat niet genoemd werd in de rechtbankannalen. Ook diens vrouw en haar familie stonden er niet in. Dat zou kunnen betekenen dat wanneer een vrouw uit een onbesmette familie de intrede deed, de gang naar de verkeerde paden ook niet werden betreden. Overigens was hij al voor zijn huwelijk niet in aanraking met de rechterlijke macht geweest.
Ook zijn zuster Petronella, geboren op 25 maart 1857 die op 1 juli 1881 in Sint Oedenrode met Theodorus Rijkers (*7-7-1859 Schijndel) huwde, kwam niet voor op de lijsten voor misdrijven.
Daarentegen maakte broer Petrus, geboren op 24 augustus 1862, het wel erg bont. Hij was op 5 mei 1888 Schijndel met Allegonda van Doleweerd getrouwd. Zij was de dochter van Adriaan en Maria van den Heuvel, geboren op 25 augustus 1861.
We kunnen hem gerust typeren als één van de meest criminele personen uit de geschiedenis van deze streek. Op 27 januari 1892 had hij met zijn broer Johannes (*1871) en neef Johannes Waggelmans Johannes Rovers mishandeld. Zij hadden op diens pas ingezaaide land gelopen, waarvan de man wat zei. Zij kwamen op hem af, Rovers had nog getracht zich met een spa te verdedigen, nam toen de vlucht, maar werd ingehaald en met een knuppel bewerkt. Johannes die met een knuppel had geslagen kreeg een maand straf, de ander twee veertien dagen. [49] Een jaar later stond hij met zijn broer Johannes weer terecht wegens huisvredebreuk, waarvoor hij zes weken straf kreeg. [50] Zij hadden Andries van Nistelrooij in diens huis van voor alles en nog wat uitgemaakt en zijn dochter voor hoer die met ene Jan van den Oetelaar zou hokken. Jan van den Oetelaar was weliswaar een notoire figuur. Op 8 april 1894 hadden Petrus en Johannes het huis van Lambertus Maas en diens vrouw geterroriseerd en het echtpaar mishandeld. De rechtbank bestraften ze met respectievelijk Johannes met een jaar en Petrus met zes maanden, maar het hof oordeelde lankmoediger en gaf ze beiden zes maanden. [51] Overigens had ook Lambertus Maas ook al twee keer met de rechtbank te maken gehad wegens diefstal in 1883 en 1893 [52] Daarna knapte hij in 1895 nog tien dagen op wegens stroperij [53] Maar het ergste was de brandstichting die hij in 1898 met zijn broer Johannes had gesticht, waarvoor de laatste evenwel werd vrijgesproken. Voor dit feit moest Petrus tien jaar opknappen.
In de nacht van 24 op 25 juni 1894 (van zondag op maandag) om elf uur `a avonds kwamen de broers Johannes en Petrus Hozewol langs de woning van Marinus Hozewol, een neefje van achttien in Gemonde. Hij herkende hun stemmen. Petrus zou tegen zijn broer gezegd hebben we zullen vannacht gaan afstoken. Daar de jongeman nieuwsgierig van aard was, trok hij snel zijn kleren aan en ging naar buiten. Hij sloop achter het tweetal aan dat in de richting van de woning van de weduwe Van den Nieuwenhuizen liep. Hij zag dat ze daar stil hielden. Petrus stak een lucifer af aan zijn broek, nadat hij zijn jas uittrok die hij vervolgens gaf aan zijn vrouw, die hen ook had vergezeld. Hield de brandende lucifer onder het strooien dak van de schop (schuur) waarop het dak onmiddellijk in brand vloog. Getuige zei dat hij slechts acht à tien passen van de boosdoeners af had gestaan. Ten slotte liepen zij naar hun eigen huis. Pas vier jaar later kwam hij met dit verhaal bij de veldwachter, omdat de verdachten aan de herbergier gezegd zouden hebben dat er nog zes moesten afbranden en omdat ze hem onschuldig hadden verraden wegens het wegnemen van enig pootsel. Ook de tweede getuige Jan Timmers had destijds de moed niet om datgene wat hij wist aan het gezag kwijt te raken. Hij was op het tijdstip van die fatale dag nog buiten geweest en had Johannes tegen zijn broer horen zeggen ik zal de piepers (aardappelen) eens gaan braden bij Nieuwenhuizen. De weduwe handelde namelijk in aardappels en leverde onder andere aan de ouders van de broers Hozewol. Hij liep een honderd pas achter hen aan. Het was inmiddels wel donker, maar het was stil weer. Hij had hetzelfde als de neef gezien. Timmers was hard weggelopen, durfde uit angst voor de Hozewols ook niet te waarschuwen en later ook niet aangifte te doen. Pas nadat Martinus Hozewol zijn verhaal had gedaan en beide brandstichters gedetineerd waren, bracht hij de moed op. Hij was, toen het vuur alle bewoners uit de buurt naar het vuur had gelokt, ook een kijkje gaan nemen. Had toen gezien dat Johannes de weduwe had uitgelachen. Een derde getuige Petrus van den Boogaard, een 26 jarige mandenmaker te Gemonde woonde tien minuten gaans van de woning van het slachtoffer. Hij werd wakker van de hond die aansloeg toen de Hozewols langs zijn woning liepen. Hoorde toen de één tegen de ander zeggen dat ze de piepers zouden gaan branden. Ook hij nieuwsgierig achter het spaan aan. Ook zijn vrouw was bij hen geweest. Hij had hetzelfde gezien als beide voorgangers. Hij zou toen geroepen hebben Bet, Bet, sta op, maar had niet het lef gehad om de Hozewols aan te geven, wat naar mijn mening inhield dat de familie in de buurt werd gevreesd. Wel was Van den Bohaard vijf gulden in het vooruitzicht gesteld als hij zijn mond zou houden en in 1896 had Petrus nog tegen hem dreigend gezegd we durven wel meer, dat weet je ook wel.
Later bleek dat Johannes van den Oetelaar, een 36 jarige arbeider uit Gemonde buiten de herberg van Van Nistelrode de verdachten had horen zeggen we gaan Engelina van de Poste aansteken, maar doken toen in de herberg van Hendriks met de opmerking je moet wachten tot zij goed naar bed zijn. De vrouw van Oetelaar had hen later verweten de brand gesticht te hebben, waarop zij ten antwoord kreeg als jij je smoel niet houdt, dan leg ik er jou ook bij neer . Om kracht bij zijn waarschuwing te zetten, had Johannes met een knuppel op haar deur geslagen. De moeder van neefje Martinus, Wilhelmina van de Poste had toen al een vermoeden dat haar zoon meer wist. Een andere neef, Petrus Andries Hozewol, een 44 jarige dagloner hoorde dat Wilhelmina van de Poste tegen Petrus Hozewol een verwijt had gemaakt, waarop deze haar bedreigde.
Het slachtoffer van de brand was Elisabeth van Giersbergen, een 52 jarige weduwe van Willem van den Nieuwenhuizen. Zij was om 10 uur naar bed gegaan als ook haar vier dochters, waarvan de jongste veertien was en een zoon van 27. 's Nachts hoorde zij de honden blaffen en daarna door iemand iets roepen. Zag toen een wat schijnsel, riep de kinderen het bed uit en kon de schuur zien branden. Na de schuur brandde ook haar huis af. Haar kinderen waren barrevoets naar buiten gehold. De wind woei van de woning van Timmermans af, anders hadden de vlammen ook zijn huis verwoest. Zij kon de varkens nog redden uit de schuur, maar het vee en de inboedel moest zij als verloren beschouwen. Geertruij Vermeulen, 37 jaar en getrouwd met Martinus Denijs kwam met het vreemde verhaal dat anderhalf jaar geleden Petrus van den Boogaard haar verteld zou hebben dat hij en Marinus de brand gesticht zouden hebben, wat Martinus bij haar zou hebben bevestigd. Onzin, zo verklaarden beiden tijdens de zitting. Er zouden nog meer getuigen a décharge geweest zijn, maar die werden door de rechtbank niet gehoord. Onder hen een zwager Theodorus Rijkers, 28 jaar, de broer Hendrikus Hozewol, 37 jaar en broer Marinus Hozewol, 21 jaar.
Verdachten zelf ontkenden de brandstichting. De rechtbank achtte de schuld van Johannes niet bewezen en sprak hem vrij, maar Petrus kreeg tien jaar aan zijn broek. Beiden gingen, zoals verwacht in hoger beroep, maar de uitspraak van het Hof bleef gelijk.
Maar in 1909 stond Petrus weer voor het Hof wegens een diefstal en in 1910 en 1912 wegens stroperij.
De vrouw van Petrus Hozewol Allegonda van Doleweerd was ook geen liefje. Zij kreeg wegens diefstal samen met haar jongere zwager Marinus op 13 april 1893 van de rechtbank een straf van tien dagen. Ook haar vader stond bekend als een gevaarlijk man.
De negen jaar jongere broer Johannes, die op 23 augustus 1871 ter wereld kwam, bleef vrijgezel. Wij zagen hem al in 1892 en 1893 bij zijn oudere broer Petrus drie keer verschijnen. Wegens diefstal veroordeelde het gerecht hem tot een jaar gevangenisstraf, die hij vervolgens in Breda uitzat. [54] Op 15 maart 1894 kreeg hij van de kantonrechter te Veghel drie weken aan zijn broek wegens stroperij en in 1898 werd hij, zoals we zagen, verdacht van brandstichting. Het gerechtshof gaf hem in hetzelfde jaar een straf van zes maanden wegens mishandeling. De straf moest hij uitzitten in Arnhem. [55]
Op 15 augustus van dat jaar mishandelde hij maar liefst vier personen, te weten zijn neven Marinus en Antonius Hosewol, de vrouw van Petrus Mechelina van der Schoot en de eerder genoemde Johannes van den Oetelaar. [56] Hij zat die straf in de gevangenis te Breda uit. In 1900 ontsprong hij de dans toen hij wegens verdenking van geweldpleging zes dagen vast zat van 10 tot 16 juli. Op 10 juli had het Hof hem al veroordeeld tot drie maanden wegens een diefstal. Een maand ervoor nog had hij twaalf dagen opgeknapt voor belediging. Ook het jaar erop was het weer raak: een maand wegens diefstal door de rechtbank op 23 april uitgesproken. In 1902 kreeg hij veertien dagen wegens een dubbele belediging. In 1903 was het weer raak toen hij op 17 september een maand kreeg wegens stroperij. Wegens verboden wapenbezit veroordeelde de kantonrechter te Veghel hem op 4 juni 1908 tot een boete van 25 gulden, dat door de rechtbank op 26 januari 1909 werd bevestigd. Op 26 januari 1910 kreeg hij drie weken wegens mishandeling van Joseph Broeren met een stok. Dezelfde man die in 1888 al eens in de schouder was gestoken door Antonie van de Post, de schoonvader van Het Hof veroordeelde hem op 19 mei van datzelfde jaar tot veertien dagen wegens diefstal. Op 29 november 1911 gaf de kantonrechter van Veghel hem een maand wegens stroperij en veroordeelde het hof hem op 26 februari 1913 tot twee maanden wegens huisvredebreuk. Hij was op 15 oktober 1912 in het huis van A. Schellekens en diens vrouw geweest waar hij niet uit wilde toen zij hem sommeerden hun huis te verlaten. De rechtbank legde hem vier maanden straf op, maar het hof halveerde die straf . [57]
De jongste broer Marinus van 19 april 1876, trouwde op 16 augustus 1905 te Schijndel met Maria Bolwerk, een negentienjarige dochter van Hendrikus en Hendrica van der Leest. Hem tellen we ongeveer twaalf keer als we de straflijst bekijken. In 1893 tien dagen voor diefstal me zijn schoonzuster Allegonda van Doleweerd en in 1894 voor diefstal. In 1897 stond hij voor de kantonrechter wegens het verstoren van de nachtrust [58], in 1898 voor het gerechtshof wegens een diefstal, 1899 wegens stroperij, Op 6 augustus 1899 kregen Henk van Heeswijk uit Boxtel, de negentienjarige Gerard Bergman, de even oude Willem van den Heuvel en de 25 jarige Jan Smits het met Marinus aan de stok. Zowel de rechtbank als het gerechtshof bij wie Marinus in beroep ging veroordeelde deze agressieve man tot een maand cel. [59] In 1900 was hij weer aan de beurt wegens openbare dronkenschap, in 1901 wegens stroperij, in 1902 wegens belediging van een ambtenaar in functie, in 1909 wegens diefstal en in 1911 wegens belediging.
Hier stoppen we met het verslag van vier generaties Hozewol en aanverwanten die bijna honderd jaar in Gemonde en omstreken zorgde voor de nodige onrust. Deels kunnen we hun duistere zaken onderbrengen bij wat veel families pleegden als gevolg van de bittere armoede, maar een belangrijk deel van hun reilen en zeilen bestond uit stuipen op het lijf jagen van menige dorpsbewoner. Enkele gezinsleden bleven vrij van misdaad, voor een deel veroorzaakt door het feit dat zij een huwelijk sloten met telgen uit families die zich verre hielden van het slechte pad. Of de generaties na hen deze lijn voortzetten, laten we in dit bestek buiten beschouwing. De privacy van nakomelingen zou daardoor geschaad worden, ook al zal van de vijfde generatie geen mensen meer in leven zijn.
(Bron: http://home.hccnet.nl/klaas.de.graaff/gemonde.htm) , zoon van Petrus Martini HOSEWOL en Petronella (Pieternel) van den BRAND.

Child(ren):

1. Martinus van Rooij  1828-1904 

Timeline Petrus van Rooij

Click on the names for more info. Symbols used:  grandparents    parents    brothers/sisters    children