(1) He is married to (Not public).Source 5
They got married about 1974.Source 6
Child(ren):
The couple were divorced in 1990.
(2) He had a relationship with (Not public).Source 7
Event (unmarried).
Frits Franciscus Bergman, geboren 21 december 1943 te 12.09 uur.
Geboortegewicht 4320 gram, geboortelengte 56 cm;
steriel gaasje (zestientje) op het naveltje;
bijvoeding bij 3e en 4e voeding 30 gram en bij 5e en 6e voeding 50 gram erbij: een mengsel van 2/3 melk en 1/3 water, met op 100 gram 1 theelepel suiker
Gewicht op 31 december 3730 gram.
Dit is uiteraard niet iets, dat ik mij herinner, maar een verslagje van het ziekenhuis na de geboorte.
Ik herinner mij van Frits, dat hij van jongs af aan wat dikker was dan ik, en bovenal ook veel intelligenter. Helaas bracht zijn hoogbegaafdheid hem vaak meer nadelen dan voordelen. In onze jonge jaren, toen de politie nog met hun tijd geen raad wist, en daarom met arrestatiebusjes jaagde op kinderen van 5 tot 10 jaar, die de wet overtraden door op de openbare straat te voetballen, wist de zesjarige Frits zich achter een lantaarnpaal schuil te houden, achteloos de andere kant op kijkend, terwijl ik met de andere voetballertjes in het politiebusje naar het bureau werd afgevoerd. Zo ontsprong hij de dans en kon hij het thuisfront mededelen waar ik gebleven was.
Later, op de middelbare school verveelde hij zich stierlijk, omdat de andere leerlingen zoveel tijd nodig hadden om de lessen te begrijpen en daardoor verloor hij zijn interesse in de lessen en haalde onvoldoendes voor vakken, waar hij eigenlijk geen moeite mee zou hoeven hebben. Stellingen voor wiskunde leerde hij niet, hij begreep ze en kon ze daarna zelf bedenken. Toch deed hij 3x de eerste klas en na 2x de tweede klas van VMHO hield hij het daar voor gezien.
Voor hem gold niet de eenzijdigheid van of wiskunde aanleg of talen aanleg. Met wiskunde had hij nooit problemen gehad en eenmaal van school vertrok hij met een lichtbak onder zijn arm met het vliegtuig naar Noorwegen en ging die daar verkopen.
Bij terugkeer na enkele maanden sprak hij vloeiend Noors. Later bleek dat overal waar hij in het buitenland kwam hij zich binnen de kortste keren heel goed verstaanbaar kon maken.
Helaas begreep niet iedereen hem even goed en had hij de wind meer tegen dan mee.
Zo dacht hij ooit zijn slag te slaan door alle reclamemogelijkheden in een Pools voetbalstadion op te kopen en direct door te verkopen aan grote bedrijven. Herman Kuiphof, een tv verslaggever, gooide echter roet in het eten en dreigde de Polen geen televisierechten te betalen als alle Nederlandse reclame niet voor de wedstrijd verwijderd werd. De Polen deden wat Kuiphof vroeg en hielden Frits in Polen vast tot hij zijn reclamereservering betaald had, want ondanks dat deze niet in beeld gekomen waren, eisten ze wel de afgesproken reserveringsbedragen op. Een ander voorbeeld was tijdens de voetbalkampioenschappen in Italie, waarbij hij alle vrije kaarten kon opkopen voor de halve finale, waarin hij dacht dat Nederland zou spelen en mocht Nederland uitgeschakeld worden in de kwartfinale, dan kon hij de kaarten met minstens zoveel winst verkopen aan de Schotten, die zich al geplaatst hadden. Helaas Nederland werd uitgeschakeld en de Schotten kregen bijna gratis kaarten van hun voetbalbond.
Het mooiste moment in zijn leven was de geboorte van zijn dochter Liesbeth. Niet alleen pas na haar geboorte maar ook nog alle jaren later bleef dat zijn oogappel. Frits bleek een zwak hart te hebben en is daar ook aan geopereerd, maar bij de geboorte van Liesbeth was er nog niets wat daar op wees. Toch vroeg hij mij herhaaldelijk of ik voor Liesbeth en Tineke zou willen zorgen als hij er niet meer zou zijn, alsof hij toen al bang was voor zijn gezondheid. In januari 1997 kroop hij door het oog van de naald bij zijn hartoperatie en de kans op genezing leek minimaal. Toch herstelde hij redelijk tot hij in oktober 2004 een herseninfarct kreeg dat zijn spraakvermogen en zijn spraak/hersencoördinatie verstoorde. Dit in samenhang met foutieve diagnoses en onjuiste medicaties deed hem onherstelbaar invalide worden. Zijn geest zat gevangen in een lichaam dat niet meer deed wat hij wilde en met name zijn gezichtsvermogen en zijn verbale uitdrukkingsvermogen functioneerden niet meer goed. Hij wist wat hij wilde zeggen, maar gebruikte andere woorden dan hij dacht te gebruiken, zodat degenen tot wie hij sprak niet makkelijk of helemaal niet begrepen wat hij zei. Toen ik met Rita een keer bij hem op bezoek kwam en de verpleegster vroeg of hij wist wie wij waren, zei hij: jawel, dat is mijn broer met zijn lampekap.In dat geval begrepen we natuurlijk wel dat hij vrouw had willen zeggen, maar helaas in andere gevallen lag het niet zo makkelijk. Hij kon niet meer klokkijken, geen tv kijken, dat konden zijn hersens niet volgen. Deze problematiek is voor hem zeer pijnlijk geweest, toch kon hij vaak in de eerste jaren vrolijk zijn. Als hij zijn kleinzonen zag dan veranderde hij volkomen, zijn traagheid en gebogenheid waren ineens weg en hij leek ineens weer vitaal. Het laatste jaar viel hij helaas heel erg terug en werd hij bedlegerig. Zijn lichamelijke pijn kon alleen nog maar met medicatie worden weggenomen en zelfs dat lukte op het laatst, toen hij longontsteking kreeg, alleen nog maar door hem in slaap te houden.
Toen duidelijk werd dat hij nog maar enkele dagen te leven had en wij nog met spoed naar hem toegingen, had hij gelukkig een nog wat goede dag, waardoor hij alle aanwezigen af en toe herkende en iets tot ze kon zeggen, maar ook was duidelijk hoeveel pijn hij had. Zijn overlijden is voor hem een bevrijding van veel geestelijke en lichamelijke pijn. Hopelijk wordt hij in een volgend leven beloond voor zijn moedig en dapper gedragen tegenslagen in dit leven.
Frits Franciscus BERGMAN | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
(1) ± 1974 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
(Not public) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
(2) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
(Not public) |