Familienstammbaum Van Burssens - Trienpont » Pippijn III "de korte" (± 715-768)

Persönliche Daten Pippijn III "de korte" 

• Er wurde geboren rund 715.
• Er ist verstorben am 24. September 768 in St.Denis.
• Ein Kind von Karel Martel und Rotrudis (Chrotrud) van Trier
• Diese Information wurde zuletzt aktualisiert am 17. Juni 2010.

Familie von Pippijn III "de korte"

Er ist verheiratet mit Bertrada de Laon.

Sie haben geheiratet

Kind(er):

1. Carlooman  
2. Gisela  
3. Pepijn  
4. Karel de Grote  748-814 

Notizen bei Pippijn III "de korte"

Pippijn III 'de Korte' wordt omstreeks 715 geboren als zoon van Karel Martel en Rotrudis (Chrotrud) van Trier. Pippijn en zijn oudere broer Carloman worden opgeleid door de monikken van Saint Denis. Deze kerkelijke opvoeding zal bepalend blijken te zijn voor hun latere houding ten opzichte van de Katholieke kerk. Wanneer in 741 hun vader sterft, volgen de twee prinsen hem gezamenlijk op als hofmeijer van de Merovingische koning. Echter niet zonder felle weerstand. Ten eerste eist hun halfbroer Griffon (zoon van Karel Martel en de Beierse Sonnichilde) zijn aandeel op. Daarnaast zien de Hertogen van Acquitanië en de Alamannen hierin een mooie gelegenheid om de macht van de Franken te breken. Pippijn en zijn broer zijn dan ook voortdurend verwikkeld in oorlogen. Zij weten echter al hun tegenstanders, waaronder de Beieren en de Saksen, te verslaan en de eenheid binnen het koninkrijk te bewaren.

Omdat Carloman van mening is dat de eenheid nauw verbonden is met de persoon van de koning, helpt hij in 743 Childerik, de laatste Merovingische koning op de troon. In 747 treedt hij in het klooster in. Daarmee wordt de grootste bedreiging van de eenheid binnen het koninkrijk (de gedeelde macht van hem en zijn broer) weggenomen. Bovendien wordt hiermee de weg geëffend voor de uiteindelijke kroning van Pippijn tot koning der Franken.

Pippijn heeft er ondertussen, met hulp van zijn halfbroer Griffon, voor gezorgd dat de Frankische grenzen volledig zijn hersteld. Nadat hij dit voor elkaar heeft gekregen wendt hij zich tot de paus met de vraag of het eigenlijk redelijk is dat een figuur die geen feitelijke macht bezit (de Merovingische koning Childerik), de titel Koning der Franken kan dragen. De paus, die op zoek was naar een sterke bondgenoot in zijn strijd tegen de Lombarden, laat weten dat hij deze situatie inderdaad onacceptabel vindt en dat hij Pippijn beschouwt als de rechtmatige Koning der Franken. Pippijn krijgt zijn kroon echter niet van de paus maar van de Franken. In 751 wordt hij tot koning gekozen en vervolgens door Aartsbisschop Bonifatius in Soissons gezalfd. Door deze ceremonie wordt de macht van Frankrijk en Rome verenigd. In 754 wordt Pippijn tot koning gekroond door de Paus in Saint Denis.

Pippijn steunt de paus in zijn strijd tegen de Lombarden. Hij overwint en schenkt een deel van centraal Italië aan de kerk (Donatio Pepini). Hierdoor wordt de paus in feite een regerend machthebber die, door trouw te zweren aan Pippijn, zichzelf onder de bescherming van de Franken heeft geplaatst. De samenvoeging van de wereldlijke en kerkelijke macht heeft grote gevolgen en leidt onder meer tot de grootscheepse bekering van heidense Germaanse stammen tot het Christelijke geloof. Als gevolg van zijn banden met Rome, is Pippijn in de jaren 754 tot 756 in oorlog met de Lombarden die het gebied dat Pippijn aan de kerk had geschonken, terug wilden hebben. Tevens krijgt hij te maken met een opstand in Acquitanië die hij echter de kop in weet te drukken. Minder fortuinlijk waren zijn veldtochten tegen de Saksen en Beieren. Hij weet weliswaar de grenzen te beschermen maar ziet geen kans zijn gebied uit te breiden.

Naast de oorlogen wordt zijn aandacht opgeëist door de interne zaken van het rijk. Hij voert, samen met Bonifatius, kerkelijke hervormingen door die leiden tot meer eenheid in de kerk. Hierdoor wordt de greep van Rome op de Frankische kerk sterker dan ooit tevoren. De wisselwerking tussen de wereldlijke macht (Pippijn) en de geestelijke macht (de paus) heeft ervoor gezorgd dat beide partijen hun macht hebben kunnen uitbreiden. Pippijn had de kerkelijke macht nodig om zijn rechten op de troon te steunen, de kerk had Pippijn nodig als bescherming tegen de Lombarden.

Pippijn was gehuwd met Bertrada de Laon (bijgenaamd 'Berta met de grote voet' omdat haar ene voet opmerkelijk veel groter was dan de andere). Ze kregen vier kinderen Carloman, Karel, Gisela en Pepijn. Als Pippijn 'de Korte' op 24 september 768 te Saint Denis overlijdt (aan waterzucht), wordt hij opgevolgd door zijn zoons Carloman en Karel (de Grote). Hij wordt, net als de Merovingische koningen, begraven in de basiliek van Saint Denis.

Bronnen:

http://www.logilogi.org/PepijnDeKorte
The Catholic Encyclopedia
De graafschap in de middeleeuwen

Haben Sie Ergänzungen, Korrekturen oder Fragen im Zusammenhang mit Pippijn III "de korte"?
Der Autor dieser Publikation würde gerne von Ihnen hören!

Zeitbalken Pippijn III "de korte"

Klicken Sie auf den Namen für weitere Informationen. Verwendete Symbole:  Großeltern    Eltern    Geschwister    Kinder