(1) Er hat eine Beziehung mit Chalpaida.
Die Beziehung begann
Kind(er):
(2) Er ist verheiratet mit Plectrudis.
Sie haben geheiratet
Pippijn van Herstal, bijgenaamd 'de dikke' wordt omstreeks 635 geboren als zoon van Ansegisel en Begga van Landen. De ouders van Pippijn behoren tot de top van de Frankische aristocratie: Ansegisel is de zoon van Bisschop Arnulf van Metz en stamvader van de dynastie der Karolingen, zijn moeder Begga is een dochter van de Austrasische hofmeier Pippijn van Landen. Na de dood van haar man Ansegisel stichtte Begga in 692 het klooster Andenne, waar ze op 17 december 694 (79 jaar oud) overleed. Begga is na haar dood heilig verklaard (feestdag 17 december). Ten onrechte wordt ze vaak gezien als de stichteres van de kloosterorde der Begijnen. De naam "Begijnen" is echter niet afgeleid van "Begga" maar van de beige kleur van de habijten van de nonnen.
Als in 662 Grimoald I, de oom van Pippijn, en diens zoon Childebert III worden vermoord, werpt Pippijn van Herstal zich op als de nieuwe hofmeier van Austrasië. Zijn militaire en politieke macht maken van hem een man die je niet gemakkelijk passeert, dus is de benoeming al snel een feit. Als in 679 de Merovingische koning Dagobert II overlijdt (Pippijn zorgt ervoor dat hij een lans door zijn oog krijgt), wordt Pippijn de machtigste man in het Frankische rijk. Het rijk is dan nog verdeeld in drieën: Austrasië, Neustrië en Bourgondië. In 687 behaalt Pippijn in de slag bij Tertry een grote militaire zege op de hofmeier van Neustrië. Daarna is de macht over het Frankische Rijk weer in handen van één persoon, namelijk Pippijn van Herstal.
Pippijn verbleef in het oosten (Austrasië) en vertrouwde de hogere politieke en kerkelijke functies in het westen toe aan loyale edelen uit de Austrasische aristocratie. Op die manier vestigde hij de hegemonie van de oostelijke, hoofdzakelijk Germaanse gebieden over de andere delen van het Frankische Rijk. Hij kon echter niet beletten dat de hertogen van Beieren en Aquitanië zich in feite als onafhankelijke vorsten gedroegen. In het noorden ondernam hij de verovering van Friesland en slaagde erin dit gewest tot aan de Rijn te onderwerpen. Wat volgde was de bekering van de Friezen. In 690 kwam de monnik Willibrord vanuit Engeland naar het Frankische hof. Pippijn zag het politieke voordeel van het bekeren van de Friezen in: hij zou daardoor, net zoals Clovis dat gedaan had in Gallië, zijn macht kunnen vergroten. Willibrord werd dan ook met open armen ontvangen. Hij kreeg toestemming om het geloof te verkondigen in het pas veroverde Friese gebied. Willibrord mocht zich gaan vestigen in Trecht (Utrecht), Trecht werd hiermee het geestelijke centrum van deze streken. Willibrord werd de eerste bisschop van Utrecht. Hij liet de kerk, die koning Dagobert I gesticht had, herbouwen en liet ook nog een tweede kerk, de St.Salvator kerk bouwen. De twee kerken vormden samen zijn kathedraal.
Pippijn van Herstal overlijdt op 16 december 714 te Jupille aan de Maas. Na zijn dood gaat het Frankische rijk, dat dan geregeerd wordt door Pippijn's weduwe Plectrudis, door een diepe crisis. De Friese koning Radboud komt in opstand en verovert de gebieden weer terug op de Merovingen. Willibrord vlucht uit Trecht en vestigt zich in Echternach. De Neustriërs komen in opstand tegen de Austrasiërs. Uiteindelijk wordt de orde hersteld door Karel Martel, de onechte zoon van Pippijn van Herstal en zijn concubine Chalpaida (Alpaïs). Karel verovert de gebieden weer terug en Willibrord keert terug naar Trecht waar hij vanaf 716 hulp krijgt bij het bekeringswerk van Bonifatius.
Bronnen:
Encyclopedie van Hollandse heiligen
Kwartierstaat Willem de Veroveraar
Histocasa - Utrecht
Die angezeigten Daten haben keine Quellen.