Familienstammbaum Gruwel-Reesink » Johannes Adamus Riekel (1869-1949)

Persönliche Daten Johannes Adamus Riekel 

• Er wurde geboren am 30. Juli 1869 in Groningen.
• Berufe:
• Onderwijs (normaal, wetenschappelijk, christelijk).
• im Jahr 1899 Bediende in Den Haag.
• im Jahr 1906 Smid in Den Haag.

  "koperslager"

• Er ist verstorben am 7. März 1949 in Naarden, er war 79 Jahre alt.
• Ein Kind von Joannes Casparus Riekel und Margaretha Helena Monica Beekman
• Diese Information wurde zuletzt aktualisiert am 20. Juni 2022.

Familie von Johannes Adamus Riekel

Er ist verheiratet mit Antje ter Burg.

Sie haben geheiratet am 18. September 1895 in Den Haag, er war 26 Jahre alt.

Kind(er):

1. Margaretha Helena Riekel  1896-1970 
2. Johanna Riekel  1897-????
3. Regina Elisabeth Riekel  1899-????
4. Joannes Casparus Riekel  ± 1902-
5. Everdina Riekel  1903-
6. Elisabeth Riekel  1906-1965

Notizen bei Johannes Adamus Riekel

(Research):Registratie (in het jaar 1869-1872)
Geregistreerden:
Johannes Adamus Riekel, geboren op 30 juli 1869 te Groningen
Antje ter Burg, geboren op 8 februari 1872 te Woudenberg
Bronvermelding: Gemeentearchief Zaanstad - Gemeentearchief Zaanstad, Bevolkings­register - Nadere toegang bevolkingsregister op archieftoegang OA-0141, inv.nr. 374, Zaanstad, archief OA-0141, inventaris­num­mer 374, folio 41a

Huwelijk op 18 september 1895 te 's-Gravenhage
Vader van de bruidegom: Joannes Casparus Riekel, kleermaker van beroep
Moeder van de bruidegom: Margaretha Helena Monica Beekman, zonder beroep
Bruidegom: Johannes Adamus Riekel, 26 jaar oud, arbeider van beroep
Bruid: Antje ter Burg, 23 jaar oud, dienstbode van beroep
Vader van de bruid: Evert ter Burg, arbeider van beroep
Moeder van de bruid: Jannigje van Doorn, zonder beroep
Bronvermelding: Haags Gemeentearchief - Haags Gemeentearchief te Den Haag, BS Huwelijk Ambtenaar van de burgerlijke stand van de gemeente 's-Gravenhage, 's-Gravenhage, archief 335-01, inventaris­num­mer 740, 18-09-1895, Huwelijksakten Den Haag, aktenummer 1006

Overlijden op 7 maart 1949 te Naarden
Vader: Joannes Casparus Riekel - Moeder: Margaretha Helena Monica Beekman
Overledene (mannelijk): Johannes Adamus Riekel, geboren te Groningen, 79 jaar oud
Weduwnaar: Antje ter Burg

Uit het Reformatorisch Dagblad geciteerd:

Ds. Riekel schuwde ook het preken onder de Verstrooide Grieken' niet.
SLIEDRECHT - Dominee Riekel hield graag wat kippetjes. Dat kon; men timmerde een hok en liet een stel flinke 'leggers' aanrukken. Maar dat viel tegen. Als dominee kwam kijken, vlogen de beesten bijna tegen het gaas op en eieren waren er nooit te vinden. Uiteindelijk werd de kippenleverancier op het matje geroepen. Hij keek eens in het hok en vroeg wie de beesten voerde. Verbaasd keken de predikant en zijn vrouw elkaar aan. Jij toch...?
Riekel, de koperslager, is van huisuit rooms-katholiek. Het huwelijk met een gereformeerd meisje zal van grote betekenis zijn voor het verdere leven van deze in 1869 geboren Groninger. Door zijn omgang met haar komt Riekel in contact met het protestantisme en langs deze weg werkt God op krachtdadige wijze in zijn leven. Samen mogen zij de Heere vrezen en elkaar en anderen tot steun zijn.

Pas op latere leeftijd voelt de koperslager zich geroepen tot het predikambt. Gewapend met een attest van de gemeente waartoe hij behoort, reist hij naar het Zuidhollandse Rijswijk en verschijnt voor het curatorium. Na het onderzoek merkt een der curatoren, ds. Hector Jansen, op: ..Wij hebben weer eens een lesje gehad in de godgeleerdheid en in de roeping tot het predikambt". Riekel wordt toegelaten tot de theologische studie en doet op veertigjarige leeftijd intrede in zijn eerste gemeente.

Beeldspraak
Riekel beperkt zijn preekbeurten niet tot alleen christelijke gereformeerde gemeenten. Met de trein reist hij het land door en spreekt bij voorbeeld ook wel tot groepjes oud-gereformeerden, die hij dan „verstrooide Grieken" noemt.
Eenmaal wordt de dominee zelfs verwaardigd te spreken voor een gezelschap predikanten. Met veel vuur en verve houdt hij daar een redevoering over „de dood in de pot". Voor een dergelijke gelegenheid is hij later nooit meer gevraagd.
Onbekend is met hoeveel gave de oudere predikant het woord bediende. Wel spreken zijn redevoeringen de eenvoudige luisteraars zeer aan. De door hem gebruikte beeldspraak is simpel en duidelijk. Op zekere dag spreekt hij over mensen die na hun bekering vol vuur en ijver zijn, maar waar dit vuur na korte tijd dooft en waar uiteindelijk zo weinig meer van die gloed te merken is. „Zulke mensen zijn als de koeien die voor het eerst de wei in rennen. Ze springen en dollen maar voort, maar verlopen zodoende al de melk".
Bel, Bel...

Na Veenendaal, Zaandam en Maarssen te hebben gediend, neemt ds. Riekel een beroep aan naar de gemeente van Sliedrecht, waar hij in 1925 wordt bevestigd door zijn schoonzoon, ds. Reesink. Onder de woordbediening van de oud-koperslager komt de gemeente tot grote bloei. Vooral onder de jeugd is hij zeer gezien. De schoolkinderen krijgen ''s woensdagsmiddags catechisatie, de oudere meisjes komen ''s woensdagsavonds. De jongens krijgen zaterdagsavonds pas catechisatie. Zij moeten in de week tot ''s avonds laat op het land helpen.
Humor is de christelijke gereformeerde predikant niet vreemd. Eenmaal laat thuisgekomen van een preekbeurt vindt de dominee nog wat brood op tafel, dat zijn vrouw klaarzette voor zij naar bed ging. Het gebed duurt schijnbaar nogal lang. Om zijn baas tot wat meer haast te manen, legt de hond. die ook best trek heeft, zijn poot op de eerwaarde knie.
Ds. Riekel bestraft het beest op gepaste wijze: „Bel, Bel, hoe durf je. Heb ik je daarvoor nu een christelijke gereformeerde opvoeding gegeven?"
In 1934 vertrekt ds. Riekel naar de veel kleinere gemeente van Delft. Veel moet hij daar meemaken, de jaren van de oorlog zijn moeilijk en zijn vrouw wordt er door de dood weggenomen. De laatste jaren van zijn leven brengt ds. Riekel door in het Noordhollandse Huizen. Na zijn emeritaat helpt hij nog veel mee in het pastoraat ter plaatse. Enige jaren later, in 1949, overlijdt de trouwe herder.

Van ds. Riekel bestaat geen geschreven werk.

Tijdens de perioden dat ds. Riekel predikant te Sliedrecht was werd door 225 personen belijdenis afgelegd een teken dat hij op zijn plaats was.
Maar toch voorgangers zijn voor(bij)gangers eind december 1933 nam hij een beroep aan naar Delft. Met weemoed werd 15 maart 1934 afscheid van hem genomen. Een zeer betrokken predikant voor de gehele gemeente. Ook in het Sliedrechtse dorpsbeeld was hij geen onbekende, hij trok er dagelijks op uit en alles lopend. De iet wat gebogen houding, de wandelstok met zilveren knop in de hand en groetend iedereen die hij tegen kwam verdween uit het dorpsbeeld.Quelle 1

Haben Sie Ergänzungen, Korrekturen oder Fragen im Zusammenhang mit Johannes Adamus Riekel?
Der Autor dieser Publikation würde gerne von Ihnen hören!

Zeitbalken Johannes Adamus Riekel

Klicken Sie auf den Namen für weitere Informationen. Verwendete Symbole:  Großeltern    Eltern    Geschwister    Kinder