Hij had een relatie met Living.
Kind(eren):
Diederik van Lent, overleden in 1376 trouwde met Ott en na haar overlijden met Heylwig van Erkel uit het gelijknamige Wychense geslacht. Hij kreeg 6 kinderen; Dietrich, Geertruid, Heylwig, Otto, Beernt en Hendrica.
In de Codex Diplomaticus Neerlandicus 2e. serie, 2e deel, 1e. afd. pag. 178 vinden wij een schenking van jaarlijks 30 malder haver uit de korenmolen van het Kleefse Sonsbeck aan Diederik van Lent en zijn erfgenamen door graaf Johann van Kleef in 1351. Al in 1342 wordt Diederik van Lent in de bronnen rentmeester van Opper Gelder en het kwartier van Nijmegen en raadsheer van de hertog genoemd, (onsen lieve neve ende raet.) Op 23 maart 1348 wordt hij ook rentmeester van het kwartier van Zutphen. Een aantal jaarverslagen van Diederik van Lent als rentmeester zijn bewaard gebleven zoals het verslag van Sint Margriet 1343 tot Sint Margriet 1344 van Theodericus de Lenth, reddituus excellentis principes ducis Gelrensis.' in het hertogelijk archief van het rijksarchief in Arnhem. In 1347 werd Diederik van Lent korte tijd burggraaf van Nijmegen en richter in de Duffelt. Hertog Reinald III noemt hem in oorkonden dan 'onsen man en raed.' De twisten tussen groepen adellijken die in de regeringsperiode van Reinald II al broeiden kwamen na zijn overlijden op 12 oktober 1343 tot uitbarsting in wat wij de burgeroorlog van de Bronckhorsten met de Hekerens noemen. Zijn oudste zoon Reinald is dan 10 jaar, zijn tweede zoon Eduard 7 jaar. Dr. W. Jappe Alberts vertelt ons in zijn "Geschiedenis van Gelderland" alle intriges tussen de groep edelen die in Reinald III de rechtmatige opvolger zag, de Hekerens, en de groep die met steun van de hertogin/moeder Eleonora van Engeland de hertogshoed aan Eduard wilde toebedelen, de Bronckhorsten. Diederik van Lent en zijn schoonzoons Bartold van Doemic en Sander van Apeltem waren getrouwen van de rechtmatige opvolger, Reinald III. De Hekerens konden rekenen op de steun van de Kleefse graaf Johann die met Mechteld van Gelder, de zus van Reinald II, was getrouwd. In Lent had Diederik een kasteel en in Doornik zijn schoonzoon Bartold van Doernic die ambtman was in het Kleefse deel van de Over-Betuwe. In de Beuningse uiterwaard Bunsward had Diederik een militaire versterking. Zo controleerde Diederik van Lent met andere Hekerens de scheepvaart op de Waal. Toen in 1354 de burgeroorlog in alle hevigheid losbarstte, was eerst Bunsward doelwit van de Bronckhorsten en daarna de kastelen in Lent en Doornik . Ook het kasteel van zijn schoonzoon Sander van Apeltern werd verwoest. Zo groot was de haat van de Bronckhorsten dat zij na de overrompeling van Bunsward de bezetting van 26 weerplichtige poldermensen (slechts een ontkwam) op de Hoofdberg in Nijmegen executeerde. Alsof het terroristen waren. Op 23 februari 1356 kwam er een vredesverdrag tot stand tussen de broers Reinald en Eduard en Johann van Kleef waarbij Diederik van Lent al zijn verloren bezittingen terug kreeg inclusief de 'Diederikse tol.' Diederik van Lent is ongetwijfeld de machtigste van Lent geweest. Na de zoen van 1356 vinden wij hem in de bronnen niet meer actief in de voortgaande burgeroorlog. Hij liet zich voor zijn diensten vorstelijk belonen zowel door Reinald III als door graaf Johann. Hij moet steenrijk zijn geweest. Hij werd beleend met de heerlijkheid Rindern, hij kreeg de 'kloosterhoeven' tussen Kleef en Asperden, hij verwierf landerijen bij Kevelaar en bij Goch. In Lent had hij zijn kasteel als allodiaal bezit en een erfpachthoeve van Bedbur en zijn zoons hadden de 7 erfpachthoeven van Bedbur en de uiterwaarden van Lent geërfd van hun grootvader, Jan van Lent. Diederik werd beleend met de waarden tussen Doornik en Haalderen, waarvoor hij tienden van de opbrengst moest afstaan aan het patrocinium van Sint Martinus in Lent, en aan de overkant van de rivier met waarden in de Ooi n.l. de Ooise waard van Rycout van Lent en de waarden étsant' en 'zelic.' Diederik verkreeg de novale tienden in Ëlten en een erfpachthoeve in Nijmegen. In Nijmegen bezat hij een huis bij de Burchtpoort. Verder genoot hij de opbrengsten van de Diederikse tol waarvan wij niet weten wat die tol precies betekende. Wel dat de Klevenaren van die tol waren vrijgesteld. Zijn zoons behoorden tot de Betuwse ridderschap. Otto en Beernt zijn getuigen bij de zoen van 2 november 1376 waarmee een einde kwam aan de avonturen van Jan van Blois, tweede echtgenoot van Mechteld van Gelder, in Gelderland. Eerder, in 1371/72 had Otto van Lent met vijf glaviën (geharnaste ruiters) deelgenomen aan de Tocht van Jan van Blois om Gelder" wat op een debacle uitdraaide. Het zegt alles over de rijkdom van Otto van Lent: Vijf geharnaste ruiters en Otto zelf plus ondersteunend personeel kostte een smak geld. Het hele ambt Over-Betuwe moest voor de operatie van Jan van Blois 30 glaviën ophoesten. Heel opmerkelijk; de oudste zoon van Diederik van Lent, Dietrich, werd schepen van Nijmegen. In 1376 is Diederik van Lent overleden. Wat de burgeroorlog voor de gewone arbeidsplichtige en weerplichtige man in die tijd betekende vertaalt Arkstee voor ons: '......Gedurende den tijd van zestien jaren dorst de landman zijn land niet bezaaijen; huijzen noch kerken wierden verschoont; men hoorde niet dan van moorden en branden, op de allerwreedste wijze der waereld....'
Wie overleefde was overgeleverd aan bittere armoede. Ook in de steden waar de aanvoer van levensmiddelen telkens stokte en de mensen aan een galopperende inflatie waren overgeleverd moet bittere armoede zijn geleden.
Diederik Heer van Lent | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Living | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
De getoonde gegevens hebben geen bronnen.