Hij is getrouwd met Anna van Oppeln.
Zij zijn getrouwd in het jaar 1165, hij was toen 35 jaar oud.
Kind(eren):
De dynastie van de Samboriden heerste in de periode van 1185 tot 1294 in het Hertogdom Pommerellen.
Inleiding
Over deze eerste vorsten is slechts beperkt historisch bronmateriaal beschikbaar. De namen van de vorsten zijn vrijwel uitsluitend uit –klaarblijkelijk door hen opgestelde – schenkingsoorkonden bekend. Vele documenten zijn, om diverse redenen - zowel inhoudelijk als qua datering – vervalst. Over de invloed die zij buiten Pommerellen uitoefenden is nauwelijks iets bekend.
Het gevolg is, dat er veel over deze periode wordt gespeculeerd en dat daarbij verschillende conclusies getrokken werden en worden. Een belangrijk twistpunt is daarbij: of het hertogdom Pommerellen gedurende de heerschappij van de Samboriden al dan niet tot de heerschappij van de Hertog van Groot-Polen behoorde. In deze onduidelijke context wordt het Latijnse woord “Princeps” door enige onderzoekers vertaald als “stadhouder”, anderen vertalen het als “vorst”
Afstamming
Ook over de afstamming van het vorstenhuis is discussie. Terwijl de heersers van alle Poolse deelvorstendommen verwant waren met de familie der Piasten, behoorden de Samboriden zonder enige twijfel niet tot de Piasten.
Enige onderzoekers gaan ervan uit dat de Poolse hertog Boleslaw III, bij de onderwerping van Pommeren in 1116, een familie uit het Poolse achterland tot stadhouder van Pommerellen heeft benoemd. Daarbij wordt erop gewezen, dat in het gebied rond Sieradz dezelfde voornamen voorkomen als bij de Samoriden: "Swientopelk, Warcislaw en Msciwoj". De nakomelingen van deze stadhouders zouden zich daarna (tijdelijk) aan de heerschappij van de Piasten (Polen) hebben onttrokken.
Anderen zijn van mening, dat de Samoriden een autochtoon adellijk geslacht was. Zij onderbouwen dit met het feit, dat in de oorkonden van de heersers Sambor I en Mestwin I zonder enig voorbehoud wordt vervoegd over hun “van hun vaders en grootvaders geërfde bezittingen”, zonder dat daarbij blijk wordt gegeven van enige afhankelijkheid van de Piastische hertogen.
Einde van de heerschappij
Met de dood van Mestwin II in 1294 was het vorstenhuis van Pommerellen: de Samboriden uitgestorven. Przemysl II van Groot-Polen, die op 16 juni 1295 door de aartsbisschop von Gnesen (Gniezno) tot Koning van Polen was gekroond, volgde zonder enig probleem Mestwin II in zijn hoedanigheid van Hertog van Pommerellen op. Hij werd echter reeds in februari 1296 vermoord. Door de ambivalente politieke erfenis van Mestwin II ontstond vervolgens een successieoorlog over Pommerellen, waarna het land uiteindelijk in 1308 in het bezit van de Duitse Orde kwam.
=================================================
Sobieslaw I. (auch Subislaw, polnisch Sobieslaw I Gdanski, lateinisch Sobieslaus; * um 1130; † 23. Januar 1187) war ab etwa 1155 der erste historisch fassbare Herrscher Pommerellens in seiner Funktion als polnischer Statthalter unter dem Supremat des Seniorherzogs zu Krakau. Er war der Begründer der pommerellischen Dynastie der Sobieslawiden.
Leben und politischer Werdegang
Der erste namentlich bekannte Herzog ist als erster in einer Reihe pommerellischer Fürsten in der Klosterkirche von Oliva abgebildet. Diese Bilder stammen aus späterer Zeit. Unter sein Bild ist die Jahreszahl 1180 eingefügt worden. Sobieslaw vermählte sich um 1150 mit einer namentlich nicht bekannten Schwester des kujawischen Wojewoden Zyroslaw aus dem Geschlecht Powal. Aus den Urkunden seiner Nachfolger ergibt sich, dass er um 1185 das Zisterzienserkloster Oliva gestiftet hat. Dem Einzug der Mönche am 2. Juli 1186 waren eingehende Verhandlungen mit dem Landesherrn vorausgegangen, um das künftige Gedeihen des Klosters sicherzustellen. Außer dem Ort Oliva erhielten die Mönche sechs weitere Dörfer in der Nachbarschaft, Fischereirechte bei Putzig und im Weichseldelta, im Frischen Haff und auf der See. Den Mönchen wurden eigene Handelsschiffe zugestanden und sie sollten mehrere Mühlen am Strießbach bei Langfuhr bauen und betreiben. Die ersten Mönche, die in Oliva aus dem Kloster Kolbatz bei Stettin kamen, mit ihnen kamen auch deutsche Siedler ins Land. Sobieslaw stiftete um die gleiche Zeit auch die Katharinenkirche in Danzig und starb, so lautet ein sehr viel späterer Eintrag in den Nekrologen von Oliva, am 23. Januar 1187. Seine geschichtliche Existenz war früher von der Forschung wegen der unsicheren Quellenlage in Zweifel gezogen worden. Deshalb hat es sich in der deutschen Historiographie eingebürgert, seinen Sohn Sambor als Stammvater dieses Geschlechts anzusehen. So wird dieses Geschlecht in der polnischen Geschichtsschreibung als „Dynastia Sobieslawiców“ (Dynastie der Sobieslawiden) bezeichnet.
Sobieslaw verstarb 1187. In der Statthalterschaft folgte ihm sein ältester Sohn Sambor I. nach.
Ehe und Nachkommen
Aus der Ehe mit einer namentlich nicht bekannten Polin gingen zwei namentlich bekannte Söhne hervor:
Sambor I. (ca. 1150 – ca. 1207), Herzog von Pommerellen
Mestwin I. (ca. 1160 – ca. 1219), Herzog von Pommerellen
Sobislau I Hertog van Pommerellen | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
1165 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Anna van Oppeln | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
De getoonde gegevens hebben geen bronnen.