West-Europese adel » Johan Willem Bentinck Heer van Rhoon (1649-1709)

Persoonlijke gegevens Johan Willem Bentinck Heer van Rhoon 

• Hij is geboren op 20 juli 1649 in Diepenheim, Ov..
• Titel: 1. Earl van Portland 1. Viscount Woodstock 1. Baron Cirencester
• Titel: Heer van Rhoon en Pendrecht
• Hij is overleden op 23 november 1709 in Bulstrode, Buckinghamshire, hij was toen 60 jaar oud.
• Een kind van Bernhard Bentinck Heer van Diepenheim en Anna van Bloemendaal
• Deze gegevens zijn voor het laatst bijgewerkt op 12 mei 2019.

Gezin van Johan Willem Bentinck Heer van Rhoon

(1) Hij is getrouwd met Stuarta Werburge Howard.

Zij zijn getrouwd.

(2) Hij is getrouwd met Anna Francesca van Villiers.

Zij zijn getrouwd op 1 februari 1678 te 's Gravenhage, hij was toen 28 jaar oud.

Kind(eren):

1. Maria Bentinck  1679-1726 
2. Henry Bentinck Hertog van Portland  1681-1726 
3. Anna Margaretha Bentinck  1683-1763 
4. Frances Wilhelmina Bentinck  1684-1712
5. Isabelle Bentinck  1688-1728 

(3) Hij is getrouwd met Johanna Martha Temple.

Zij zijn getrouwd op 12 mei 1700 te Cheswick, Londen, hij was toen 50 jaar oud.

Kind(eren):

1. Sophia Bentinck  1701-1748 
2. Elisabeth Adriana Bentinck  1703-1765 
3. Willem Graaf Bentinck  1704-1774 
4. Henriëtte Bentinck  1705-1792 
5. Charles John Lord Bentinck  1708-1773
6. Barbara Bentinck  1709-1736

Notities over Johan Willem Bentinck Heer van Rhoon

Hans Willem Bentinck (Diepenheim, 20 juli 1649 – Bulstrode (Buckinghamshire), 3 december 1709), 1e graaf van Portland, was een Nederlandse generaal, diplomaat en favoriet van stadhouder-koning Willem III. Hij was de zoon van Berend Bentinck (1597-1668) en Anna van Bloemendaal (1622-1685). De Amsterdamse burgemeester Nicolaes Witsen noteerde dat de koning niets deed zonder de toestemming van Bentinck.

Biografie
Bentinck was eerst page en vervolgens kamerjonker van prins Willem III van Oranje-Nassau en toen deze door de pokken werd aangetast, betoonde Bentinck een grote mate van zelfopoffering, waardoor hij later Willems gunsteling en vertrouweling bleef en deze hem voor allerlei belangrijke missies gebruikte. De prins zond hem in 1677 naar Engeland om over het huwelijk tussen hem en Maria II van Engeland, de oudste dochter van Jacobus, hertog van York, te onderhandelen. In 1683 werd hij naar Engeland gezonden om Jacobus en Karel II van Engeland te feliciteren met de ontdekking van een aanslag tegen hen (de zogenaamde Rye House Plot). In 1685 werd hij opnieuw naar Engeland gezonden om aan dezelfde Jacobus, die nu koning was, de hulp van de prins tegen de hertog van Monmouth aan te bieden.

De invasie van 1688
In 1688 werd hem opgedragen, de regering van Amsterdam, onder leiding van Nicolaes Witsen, tot nog toe onhandelbaar, gunstig te stemmen voor de invasie naar Engeland, wat hem gelukte. Bovendien reisde hij naar Brandenburg om militaire steun te verwerven voor het geval de Republiek zou worden aangevallen door Frankrijk. Bentinck speelde een belangrijke rol bij de logistieke en militaire voorbereidingen van de invasie naar Engeland. Eveneens onderhield hij een geheim netwerk aan correspondenten waardoor Willem III in contact was met de Engelse oppositie. Hij vergezelde de stadhouder op zijn overtocht naar Engeland, en op diens mars van Torbay naar Londen.

Positie in Engeland
Toen Willem III Koning van Engeland was geworden, verhief hij Bentinck tot peer van Engeland (1689) en schonk hem de titels baron Cirencester, burggraaf van Woodstock en graaf van Portland. Bovendien werd hij benoemd tot Groom of the Stole zodat hij voortdurend in de nabijheid van de koning kon zijn. Hij groeide uit tot een van zijn belangrijkste adviseurs. Bovendien speelde hij een belangrijke rol in het bestuur van Schotland, en correspondeerde hij met de Staatse generaal Godard van Reede over de te volgen strategie in de Ierse veldtocht. Vanwege zijn vermeende arrogantie en gierigheid, en omdat hij als buitenlander een zeer invloedrijke positie aan het hof had, was hij zeer impopulair onder de Engelsen. Vele schotschriften verschenen waarin een homoseksuele relatie met Willem werd gesuggereerd, maar waarin hij met name symbool stond voor de Nederlandse aanwezigheid aan het hof, die door de politieke oppositie als verdacht werd gezien. Ironisch genoeg viel hetzelfde verwijt hem te beurt in de Republiek. Toen hij in het voorjaar van 1690 naar de Staten van Holland werd gezonden, stelden de gedeputeerden van Amsterdam voor hem toegang te weigeren: Portland, als zijnde in dienst eener buitenlandsche mogendheid had geen recht had zitting te nemen in de Staten van Holland als lid van de Ridderschap van Holland. Zijn tegenstanders waren burgemeester Huydecoper, Hinlopen en de pensionaris Cornelis Bors van Waveren. Amsterdam deed na aankomst van Portland pogingen om de Engelse aandelen op de beurs te laten zakken, wat mislukte. Willem III dreigde alle Nederlandse schepen die in de Britse havens lagen als prooi te beschouwen. Portland moest dit onder bedekte termen kenbaar maken op de beurs. Eind maart was het verzet van Amsterdam gebroken. Zonder verdere moeilijkheden nam Portland zitting in de Staten van Holland.

De Negenjarige Oorlog
Tijdens de Negenjarige Oorlog speelde Portland een belangrijke rol als liaison tussen de Republiek en Engeland om de militaire strategie en logistiek te bespreken en eventuele problemen op te lossen. Tevens werd hij gezien als patroon van de Court Whigs, een groep Engelse ministers die een pro-Nederlandse buitenlandse politiek voorstond en de koning steunde in zijn worsteling met het parlement om zijn prerogatieven veilig te stellen en fondsen te werven voor de oorlog tegen Frankrijk. Toen in 1697 de besprekingen voorafgaande aan de Vrede van Rijswijk dreigden vast te lopen, vonden enkele informele ontmoetingen plaats tussen Portland en de Hertog van Boufflers, een favoriet van Lodewijk XIV om de besprekingen kort te sluiten.
In 1698 werd hij naar Frankrijk gezonden om van Lodewijk XIV gedaan te krijgen dat de onttroonde koning Jacobus van het hof verwijderd werd. Hiertoe was Lodewijk XIV echter niet bereid. Wel initieerden de Franse ministers Pomponne en Torcy besprekingen met Portland over de verdeling van het Spaanse Rijk. Carlos II dreigde kinderloos te overlijden, en de vrees ontstond dat de strijd om zijn erfenis een oorlog zou kunnen veroorzaken. In 1698 en 1700 voerde Portland vele gesprekken achter de schermen met de Hertog van Tallard, resulterend in twee Spaanse Verdelingsverdragen. Afgesproken werd dat het Spaanse Rijk verdeeld zou worden onder de Beierse (alleen eerste verdrag), de Franse en de Oostenrijkse pretendenten.

Nadagen
In 1699 besloot Portland de politiek de rug toe te keren. De aanleiding was een sluimerend conflict met zijn rivaal aan het hof, Arnold Joost van Keppel, die door Willem III graaf van Albemarle gemaakt was en als tweede favoriet naar voren kwam. Bovendien was de kritiek op Portland na het einde van de oorlog enorm toegenomen. Dat had ook te maken met de enorme landgoederen die Portland van de koning had gekregen in Wales, waardoor hij schamper de 'Dutch Prince of Wales' als bijnaam had gekregen. Bovendien verwierf hij enorme landgoederen in Ierland, die hij wellicht om tactische redenen op naam van zijn zoon, Henry, Lord Woodstock, liet zetten. Ironisch genoeg kwam de onvrede ten aanzien van Portland in Engeland pas tot een uitbarsting na zijn terugtrekking uit de politiek in 1701. Een parlementair onderzoek bevond hem schuldig aan hoogverraad vanwege zijn rol in de geheime onderhandelingen over de Spaanse erfenis. De twijfelachtige veroordeling van het Lagerhuis werd vernietigd door het Hogerhuis. Wel raakte hij al zijn Ierse landgoederen kwijt na een kritisch rapport van een parlementaire commissie. Hoewel Portland geen rol meer speelde in de politiek, was hij tijdens de Spaanse Successieoorlog (1702-1713) nog wel infrequent actief als liaison tussen Londen en Den Haag.
In 1709 verdeelde hij zijn bezittingen tussen zijn twee zonen. Zijn oudste zoon, Henry, erfde zijn titel en werd de tweede graaf van Portland. Bovendien kreeg hij al de Engelse bezittingen van zijn vader, die op het astronomische bedrag van £ 850.000 werden geschat. In 1716 zou Henry van George I van Groot-Brittannië verheven worden tot eerste Hertog van Portland. De Nederlandse bezittingen, ter waarde van ongeveer £ 150.000, liet hij aan zijn zoon Willem, de latere Willem Bentinck na. Willem Bentinck zou later de adviseur van stadhouder Willem IV worden.

Overige details
In 1690 was de graaf van Portland betrokken bij de discussie rondom Romeyn de Hooghe, verwikkeld in een schandaal betreffende een spotprent met een aantal Fransgezinde, Amsterdamse burgemeesters, twee jaar later bij de publicatie van een boek door dominee Balthasar Bekker, die zich verzette tegen hekserij. De stadhouder-koning stierf in de armen van Bentinck, in de haast opgetrommeld, of in die van zijn lijfarts Govert Bidloo. Het grafmonument van Hans Willem Bentinck in de Hervormde kerk Rhoon is ontworpen door Daniel Marot.

Huwelijken en kinderen
Hans Willem Bentinck was twee maal gehuwd:

Frances de Villiers (ca. 1650 - 20 november 1688)
- Mary (ca. 1679 - 20 augustus 1726)
- Henry (17 maart 1682 - 4 juli 1726)
- Anna Margaretha (19 maart 1683 - 3 juni 1763)
- Frances (18 februari 1684 - 31 maart 1712)
- Isabella (4 mei 1688 - 28 februari 1728)

Jane Martha Temple (ca. 1672 - 20 augustus 1751)
- Sophia (4 april 1701 - 14 juni 1748)
- Elisabeth (27 juni 1703 - ca. 1765)
- Willem (6 november 1704 - 13 oktober 1774)
- Henrietta (12 november 1705 - 10 juni 1792)
- Charles John (2 juni 1708 - 9 maart 1773)
- Barbara (20 oktober 1709 - 1 april 1736)

====================================================================

Hans William Bentinck, 1st Earl of Portland was born on 20 July 1649 at The Netherlands. He was the son of Bernard Baron Bentinck and Anne de Bloemendale. He married, firstly, Anne Villiers, daughter of Sir Edward Villiers and Lady Frances Howard, on 1 February 1678. He married, secondly, Jane Martha Temple, daughter of Sir John Temple and Jane Yarner, on 12 May 1700 at Chiswick, Middlesex, England.1 He died on 23 November 1709 at age 60.
Hans William Bentinck, 1st Earl of Portland was also known as Hans Willem. He gained the title of 1st Earl of Portland. He has an extensive biographical entry in the Dictionary of National Biography

Hans Willem Bentinck (1647-1709) heette voluit Hans Willem Bentinck, heer van Rhoon en Pendrecht, Baron Cirencester, Viscount Woodstock, 1st Earl of Portland. Hij was een vertrouweling van koning-stadhouder Willem III. De mannelijke afstammelingen van zijn zoon Henry Bentinck dragen de titel 'Hertog van Portland'. Op Schoonheten herinnert de naam van de herberg De Hertog van Portland hier aan.
http://nl.wikipedia.org/wiki/Havezate_Schoonheten

Bron: http://genealogics.org/getperson.php?personID=I00003346&tree=LEO

Heeft u aanvullingen, correcties of vragen met betrekking tot Johan Willem Bentinck Heer van Rhoon?
De auteur van deze publicatie hoort het graag van u!

Tijdbalk Johan Willem Bentinck Heer van Rhoon

Klik op de namen voor meer informatie. Gebruikte symbolen:  grootouders    ouders    broers/zussen    kinderen