Hij is getrouwd met Constance Catharina Wilhelmina van Scheltinga.
Zij zijn getrouwd op 17 juni 1825 te Kollum, Friesl. , hij was toen 21 jaar oud.
Kind(eren):
Het huis Klingelenberg, zoals het op het kadastrale minuutplan uit 1826 genoemd wordt, is enkele keren ingrijpend verbouwd. Aangenomen wordt dat aan het eind van de 18e eeuw of in het begin van de 19e eeuw de uitbreiding aan de linkerzijde gerealiseerd is. Dit zou dan plaatsgevonden hebben in de tijd dat mr. Hans Willem baron van Aylva het kasteel in bezit had. Hans Willem baron van Aylva heeft het Huis van 1773 tot zijn overlijden in 1827 in bezit gehad. In 1813, het jaar dat het koninkrijk der Nederlanden na de val van Napoleon hersteld werd, is Alyva opperhofmaarschalk en lid van de eerste kamer geworden. Het is niet uitgesloten dat dit de aanleiding geweest is om het huis meer aanzien te geven met deze uitbreiding. Op de kaart van 1826 is deze uitbreiding ingetekend. Vermoedelijk zijn de gevels na deze verbouwing gepleisterd. Deze pleisterlaag is na de ingrijpende verbouw rond 1920 - 1928 weer verwijdert. Tijdens deze periode zijn nog een aantal ingrijpende wijzigingen doorgevoerd.
Rond het voorterrein zijn keermuren aangebracht als vervanger van een talud met een hekwerk van hardstenen palen en ijzeren buizen. De houten brug naar het kasteel is vervangen door een gemetselde boogbrug. Ook het koetshuis is bij deze werkzaamheden ingrijpend gewijzigd.
Tot de 20er jaren van de negentiende eeuw lag er aan de rechterzijde van het kasteel, daar waar nu de gracht het breedst is, een fraai rosarium.
Omstreeks 1922 heeft tuinarchitect Leonard Springer voor het gebied tussen de kastelen Neerijnen en Waardenburg een ontwerp in Engelse landschapsstijl gemaakt dat ten dele is uitgevoerd in de tijd dat Van Pallandt kasteel Neerijnen bewoonde. Deze aanpassingen waren rond 1928 gereed. De eigenaar heeft in 1928 een serie luchtfoto's van zijn bezit laten maken waarop deze veranderingen zichtbaar zijn. Het gebied tussen de twee kastelen vormt een verbindingszone met parkachtig karakter waarbij door zichtassen een ruimtelijk visuele relatie wordt geschapen. In 1980 en 1981 is, door het Gelders landschap de parkaanleg verder aangepast naar oorspronkelijke ontwerp van Springer.
Zoals hierboven beschreven is door het overlijden van mr. Hans Willem baron van Aylva op 29 december 1827 het landgoed door vererving in handen van mr. Frederik Willem Floris Theodorus baron van Pallandt gekomen. Frederik was burgemeester van Doetinchem en later staatsraad. Na zijn overlijden op 14 februari 1853 ging het over op zijn tweede zoon Hans Willem van Aylva baron van Pallandt, heer van Waardenburg en Neerijnen. Hans Willem was oppekamerheer en lid van de eerstekamer en staatsraad. Hans Willem stierf op 20 april 1881 te ‘s-Gravenhage waardoor de heerlijkheid Neerijnen over ging op zijn zoon mr. Willem Constantijn baron van Pallandt. Willem Constantijn was lid van de eerste kamer. Doordat hij niet gehuwd was ging zijn bezit, na zijn overlijden op 22 mei 1905 over op zijn oudere broer Adolph Jacob Carel baron van Pallandt, heer van Waardenburg en Neerijnen. Adolph was opperceremoniemeester van H.M. de Koningin. Na het overlijden van Adolph ging de heerlijkheid over op zijn enige zoon Hans Willem baron van Pallandt. Hans Willem was van 1899 tot in 1920 burgemeester van Waardenburg. Hans Willem kreeg een zoon en een dochter. Zijn zoon Adolf Frederik Willem Lodewijk Jacob overleed in 1911 op 12 jarige leeftijd. Zijn dochter Julie Elise (“de freulle”) was de laatste baronesse die in kasteel Neerijnen gewoond heeft. Zij stierf op 6 mei 1971.
De Van Pallandts hadden naast Neerijnen en Waardenburg veel bezittingen die zij verhuurde of verpachten. Waardenburg is aan verschillende families verhuurd geweest. Tot zijn overlijden op 21 maart 1910 heeft mr. Jacob baron van Pallandt, de jongste broer van Hans Willem, op Waardenburg gewoond. Jacob was kantonrechter te Geldermalsen.
De van Pallandts hadden een kleine vijftig personen in dienst. Maar na de jaren vijftig nam dit steeds meer af. De freulle moet de laatste twee jaren van haar leven geheel alleen op het kasteel gewoond hebben.
Het kasteel is vanaf 1980 in gebruik als gemeentehuis. Daaraan voorafgaande vond een verbouwing plaats. De bestaande indeling werd zoveel mogelijk intact gelaten. Schouwen, vensterbanken met luiken, en stucplafonds bleven behouden. Toch waren enkele aanpassingen onvermijdelijk. Zo moest er een lift komen in het gebouw en voor de raadsvergaderingen en huwelijksvol-trekkingen was een grote zaal nodig. Op de zolder van het kasteel en in het koetshuis werden kantoorruimten gecreëerd.
http://www.neerijnen.nl/WebSite/monumenten.nsf/SysWebDocs/Landgoed%20en%20kasteel%20Neerijnen?OpenDocument
De getoonde gegevens hebben geen bronnen.