West-Europese adel » Johan van Wassenaar-Duivenvoorde Heer van Warmond (1547-1610)

Persoonlijke gegevens Johan van Wassenaar-Duivenvoorde Heer van Warmond 

• Hij is geboren in het jaar 1547 in 's Gravenhage.
• Titel: Heer van Warmond, Woude en Alkemade
• Hij is overleden op 15 april 1610 in 's Gravenhage, hij was toen 63 jaar oud.
• Een kind van Jacob van Wassenaar-Duivenvoorde Heer van Warmond en Hendrika van Egmond van Meerenstein
• Deze gegevens zijn voor het laatst bijgewerkt op 30 augustus 2019.

Gezin van Johan van Wassenaar-Duivenvoorde Heer van Warmond

Hij is getrouwd met Odilia van Valkenaar.

Zij zijn getrouwd in het jaar 1590, hij was toen 43 jaar oud.

Kind(eren):

1. Jacob van Wassenaar-Duivenvoorde Heer van Warmond  1592-1658 
2. Margaretha van Wassenaar-Duivenvoorde  1593-1660 
3. Albrecht van Wassenaar-Duivenvoorde Heer van Alkemade  1599-1657 

Notities over Johan van Wassenaar-Duivenvoorde Heer van Warmond

DUVENVOORDE (Johan II van), ridder, heer van Warmond, het Woud en Alkemade, zoon van Jacob (kol. 771), geb. 1547, overl. te 's Gravenhage 15 April 1610, een der beroemdste leden van zijn geslacht, bekend onder den naam van ‘de admiraal van Warmond’. Hij ging, hoewel geen medeonderteekenaar van het verbond en de smeekschriften der edelen, met zijn vader in 1567 uit het land; na het keeren der kans kwam hij terug en was bij de inneming van den Briel (1572). Twee jaren later gedurende het beleg van Leiden was hij kapitein der vrijbuiters in die stad en had als zoodanig een aandeel aan den bekenden uitval tegen de Boshuizerschans, welke op de Spanjaarden veroverd werd. Beurtelings diende hij nu het land in zeedienst en als staatsman. In 1576 werd hij benoemd tot admiraal van de Haarlemsche en Leidsche meren en nog in hetzelfde jaar tot luitenant-admiraal van Holland als opvolger van Bloys van Treslong. Zijn voornaamste opdracht was de Zuiderzee vrij van vijanden te houden en aldus Hollands Noorderkwartier te verdedigen. Eveneens in 1576 onderteekende hij de Nadere Unie tusschen Holland en Zeeland, terwijl hij ook op de vergaderingen van het college dier Unie verscheen, evenals (1583) op die van den landraad beoosten Maze, welke in de plaats was getreden van het college der nadere Unie; in 1579 werd hij door de provincie Holland gecommitteerd ter vergadering van het toen pas ingestelde college ter Admiraliteit, waarin hij later ook nog zitting had.
In 1580 nam hij weer deel aan den actieven krijgsdienst; met een vloot verscheen hij voor Delfzijl om Hohenlo te steunen in diens, evenwel vergeefsche, pogingen om die stad te nemen; beter gelukte het volgend jaar zijn actie op Friesland's kusten, gedurende het beleg van Steenwijk door Rennenberg. Nadat hij na den dood van prins Willem (10 Juli 1584) met 15 andere leden der Staten de eerste maatregelen genomen had, vertrok hij naar het belegerde Antwerpen, ter ondersteuning der onder Hohenlo gezonden hulptroepen. In 1588 werd hij met Justinus van Nassau, zijn zwager Pieter van der Does en Joos de Moor aan het hoofd van een vloot van 90 schepen naar Duinkerken gezonden, om zich aldaar met de engelsche vloot onder Henry Seymour te vereenigen en te beletten dat Parma deze haven uitliep en de Armada te hulp kwam. Na in het begin van 1588 als gezant naar Denemarken te zijn afgevaardigd, vertrok hij in 1594 nogmaals als ambassadeur naar dit land om met den deenschen Koning een verbond tegen Spanje te sluiten. In 1595 ging hij als gezant naar Engeland en maakte het volgend jaar den tocht naar Cadix mede, waarbij hij met Essex, den engelschen admiraal, de Spanjaarden in hun eigen land aantastte en hun gevoelige verliezen toebracht; de tocht die in 1597 herhaald werd, mislukte toen; in 1598 was hij ten tweeden male gezant naar Engeland ter bevestiging van vroegere verdragen. Hoewel hij in 1599 generaal der artillerie werd, bleef hij zijn roem op zee handhaven en commandeerde o.a. in 1600 een vloot om het leger, dat voor Oostende lag, van voorraad te voorzien. Toen trok de 53-jarige zich terug tot de staatkunde en had van 1604-1607 zitting in den Raad van State; op het punt van zich in te schepen naar Engeland om in dit land ten derden male de Republiek te vertegenwoordigen overleed hij.
Hij huwde 1590 Odilia van Valckenaer (gestorven 1610), dochter van Hendrik, heer van Portengen, en van Margareta van Boetbergen, vrouwe van Duckenburch, bij wie hij verwekte: Jacob, die den naam van Wassenaer weder aannam, Margaretha, gestorven 1660, gehuwd met Robert de Cottereau, heer van Westmael, enz., een brabantsch edelman; Henrica, gestorven 1658 ongehuwd, begraven St. Jacobskerk Antwerpen, onder nog bestaande zerk: Albrecht van Wassenaer, stamvader van den tak Alkemade, en drie jong overleden kinderen. Zijn afstammelingen waren roomsch-katholiek, doch staatsgezind.
Zie: Obreen, Gesch. gesl. Wassenaer 155.
Obreen
http://www.dbnl.org/tekst/molh003nieu01_01/molh003nieu01_01_1271.php
Bron: http://genealogics.org/getperson.php?personID=I00096319&tree=LEO

Heeft u aanvullingen, correcties of vragen met betrekking tot Johan van Wassenaar-Duivenvoorde Heer van Warmond?
De auteur van deze publicatie hoort het graag van u!

Tijdbalk Johan van Wassenaar-Duivenvoorde Heer van Warmond

Klik op de namen voor meer informatie. Gebruikte symbolen:  grootouders    ouders    broers/zussen    kinderen