Zij had een relatie met Willem I de Rijke.
Kind(eren):
Juliana van Stolberg (Duits: Juliana zu Stolberg; Stolberg, 15 februari 1506 — slot Dillenburg, 18 juni 1580), was de moeder van Willem van Oranje.Zij kwam uit het Huis Stolberg.
Juliana was het vijfde kind van Botho VIII van Stolberg-Wernigerode en Anna van Eppstein-Königstein; er zouden er nog acht volgen. Juliana werd vernoemdnaar Juliana van Nicomedië, een martelares wier naamdag op 16 februari wordt gevierd.
Hoewel haar ouders lid waren van de Rooms-Katholieke Kerk stonden zij open voor de nieuwe ideeën van de opkomende Reformatie. Een van Luthers aanhangers,Tileman Platner, werd door graaf Botho aangesteld als hofkapelaan en onderwijzer, waardoor Juliana een lutherse opvoeding genoot.
Het gezin woonde afwisselend op de kastelen Stolberg en Wernigerode in Saksen-Anhalt en op kasteel Hohnstein in het graafschap Hohnstein, kastelenin de gebieden waarover Juliana’s vader regent was.
Op haar dertiende werd Juliana samen met andere broers en zussen naar het hof van graaf Eberhard van Königstein, de broer van Juliana’s moeder,gezonden om daar verder te worden opgevoed. Tevens kon men vanuit deze omgeving op zoek gaan naar een geschikte huwelijkskandidaat voor Juliana.
In 1520 werd vastgelegd, dat Juliana zou trouwen met graaf Filips II van Hanau-Münzenberg (17 augustus 1501 - 28 maart 1529), zoon van Reinhard IV.von Hanau-Münzenberg (1473-1512) en Katharina von Schwarzburg-Blankenburg (1470-1514). De huwelijksvoltrekking vond echter pas plaats op 27 januari1523 in Hanau.
Vlak voor de geboorte van hun vijfde kind, Juliana, overleed haar man Filips II plots op 28 maart 1529. Om de hoogzwangere Juliana te ontzien, werdhij de volgende dag al begraven.
Op 29 september 1531 hertrouwde Juliana op kasteel Königstein met Willem de Rijke, graaf van Nassau-Dillenburg. Deze Willem was de voogd geweest vanhaar eerste echtgenoot. Willem zelf was al getrouwd geweest met Walburga van Egmont (1490-1529), bij wie hij twee kinderen had: Elisabeth (reeds in1524 overleden) en Magdalena (1522-1567).
Het echtpaar nam hun intrek op de Dillenburg, waar Juliana de huishouding op zich nam. Naast de zorg voor haar eigen (stief)kinderen zag zij ook toeop de opvoeding van de adellijke jongens die naar Dillenburg kwamen om aan de hofschool opgeleid te worden. Op 6 oktober 1559 verloor Juliana ookhaar tweede man.
Juliana toonde zich al vroeg een aanhanger van het protestantisme; eerst van de lutherse, later van de calvinistische leer. Het afstaan van haar zoonWillem uit haar tweede huwelijk aan het hof van keizer Karel V in Brussel viel haar zwaar, aangezien zij op de hoogte was van de vervolgingen waaraanprotestanten in de Nederlanden bloot stonden. Dat Willem aan het Brusselse hof door Maria van Hongarije Rooms-katholiek zou worden opgevoed, vormdeechter geen reden voor slechte familiebanden.
Toen rond 1566 definitief een opstand uitbrak in de Nederlanden, besloot zij onmiddellijk haar strijdende zonen in daad en raad bij te staan. Bekendvan haar zijn de verschillende brieven die zij stuurde, waarin zij haar zonen opriep te vertrouwen op de Heer en zich niet in te laten met onzedelijkheid,dronkenschap en vloeken.
Zij schreef aan hen onder andere: „Ik heb met een bezwaard gemoed gehoord dat het krijgsvolk met vloeken zulk een slecht en goddeloos leven leidt.Ik vrees dat Gods toorn over de ganse christenheid zal gaan, want waar men ook heenziet, het is al ijdel, moedwillig en goddeloos leven.
Ook steunde zij haar zonen financieel in de strijd tegen de troepen van Alva, hoewel deze op een nederlaag uitliep.
Door deze opstand verloor Juliana tijdens haar leven drie van haar zonen: Lodewijk en Hendrik sneuvelden tijdens de Slag op de Mookerheide en Adolfsneuvelde in de Slag bij Heiligerlee (1568).
Tijdens de laatste jaren van haar leven had Juliana te maken met oogproblemen en vele pijnen, waardoor het schrijven van brieven voor haar onmogelijkwerd. Twee dagen voor haar dood vertrouwde ze reeds aan een adviseur van Willem van Oranje toe, dat ze uitzag naar het naderende einde.
Op 18 juni 1580 overleed Juliana van Stolberg. Op 24 juni 1580 werd haar lichaam bijgezet in het familiegraf van de Nassaus in de Evangelische Stadskerkte Dillenburg.
Bij haar dood was zij grootmoeder en overgrootmoeder van 160 nakomelingen, waarmee zij beschouwd werd als de stammoeder van vele Europese vorstenhuizen.
Ondanks dat zij de moeder was van Willem van Oranje raakte Juliana in de vergetelheid. Pas laat in de 19e eeuw kwamen er publicaties over haar levenwaarmee haar belang voor de Oranje-dynastie werd onderstreept. Mede door deze heropleving vernoemde koningin Wilhelmina haar dochter in 1909 naarde stammoeder van het geslacht. In 1927 (op de 18e verjaardag van de latere koningin Juliana) werd in Den Haag ter ere van haar en vijf van haar zonenuit het tweede huwelijk een standbeeld onthuld.
In 2006 werd de 500e geboortedag van Juliana van Stolberg in Duitsland herdacht.
Juliana van Stolberg-Wernigerode | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Willem I de Rijke |
De getoonde gegevens hebben geen bronnen.