Constance was de derde van de vier dochters van http://nl.wikipedia.org/wiki/Th%C3%A9odore_Teichmann">Théodore Teichmannhttp://nl.wikipedia.org/wiki/Belgi%C3%AB">, gouverneur van Antwerpen. Het gezin was welvarend, vooral door de activiteiten van de moeder, Marie-Antoinette Cooppal, die de leiding op zich had genomen van de familiale http://nl.wikipedia.org/wiki/Koninklijke_Buskruitfabriek_Cooppal">Koninklijke Buskruitfabriek Cooppalhttp://nl.wikipedia.org/wiki/Belgi%C3%AB"> in http://nl.wikipedia.org/wiki/Wetteren">Wetterenhttp://nl.wikipedia.org/wiki/Belgi%C3%AB">.
Door haar nicht http://nl.wikipedia.org/wiki/Marie-Elisabeth_Belpaire">Marie-Elisabeth Belpairehttp://nl.wikipedia.org/wiki/Belgi%C3%AB"> werd Constance beschreven als "klein van gestalte, mager, levendig en vlug in hare gebaren, altijd opgeruimd, altijd vol geestdrift en vuur".
Haar opvoeding, hoofdzakelijk door huisonderricht, was voortreffelijk. Haar vader, die een goede violist was, bracht haar de liefde bij voor de muziek. Zelf trad ze op als sopraan tijdens concerten voor goede doelen. Ze speelde ook orgel en piano.
Zij smeedde een bijzondere band met http://nl.wikipedia.org/wiki/Edgar_Tinel">Edgar Tinelhttp://nl.wikipedia.org/wiki/Belgi%C3%AB"> (die zijn oratorium Franciscus van Assisi aan haar opdroeg) en methttp://nl.wikipedia.org/wiki/Peter_Benoit">Peter Benoithttp://nl.wikipedia.org/wiki/Belgi%C3%AB">. Ze spande zich in voor de benoeming van de eerste aan het hoofd van het http://nl.wikipedia.org/wiki/Lemmensinstituut">Lemmensinstituuthttp://nl.wikipedia.org/wiki/Belgi%C3%AB"> en van de tweede als directeur van het http://nl.wikipedia.org/wiki/Conservatorium_van_Antwerpen">Conservatorium van Antwerpenhttp://nl.wikipedia.org/wiki/Belgi%C3%AB">. http://nl.wikipedia.org/wiki/Emile_Wambach">Emile Wambachhttp://nl.wikipedia.org/wiki/Belgi%C3%AB"> droeg zijn oratorium Yolande aan haar op. Ze zette zich ook in voor het herstel van de religieuze muziek, waarbij ze een terugkeer naar de tradities van de middeleeuwen en de renaissance voorstond: een terugkeer naar de http://nl.wikipedia.org/wiki/Authentieke_uitvoeringspraktijk">authentieke uitvoeringspraktijkhttp://nl.wikipedia.org/wiki/Belgi%C3%AB"> avant la lettre. Ze stichtte mee de Sint-Gregoriusvereniging, die het http://nl.wikipedia.org/wiki/Gregoriaanse_muziek">gregoriaanshttp://nl.wikipedia.org/wiki/Belgi%C3%AB"> promoveerde.
Ze steunde ook kunstenaars, zoals de schrijvers http://nl.wikipedia.org/wiki/Hendrik_Conscience">Hendrik Consciencehttp://nl.wikipedia.org/wiki/Belgi%C3%AB"> (die haar beschreef in zijn roman Wat eene moeder lijden kan), http://nl.wikipedia.org/wiki/Prudens_Van_Duyse">Prudens Van Duysehttp://nl.wikipedia.org/wiki/Belgi%C3%AB">, http://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Eugeen_Zetterman&action=edit&redlink=1">Eugeen Zettermanhttp://nl.wikipedia.org/wiki/Belgi%C3%AB"> en http://nl.wikipedia.org/wiki/August_Snieders">August Sniedershttp://nl.wikipedia.org/wiki/Belgi%C3%AB">.
Op caritatief vlak stichtte ze de kinderkliniek Louise-Marie, genoemd naar de eerste Belgische koningin, aan de Tabaksvest. Ze bleef er gedurende een halve eeuw de bezielende kracht van. In 1869 stichtte ze, met de kapucijn Celestinus van Wervik, het foor- en woonwagenwerk, dat door de paters kapucijnen werd verder gezet en naar andere steden uitgebreid.
Ze werd zeer actief in het verzorgen van zieken tijdens de http://nl.wikipedia.org/wiki/Cholera">cholerahttp://nl.wikipedia.org/wiki/Belgi%C3%AB">-epidemies die Antwerpen troffen (in 1848, 1853, 1859 en 1866) en toonde hierbij geen schrik te hebben voor besmetting. In 1870-1871 ging ze in http://nl.wikipedia.org/wiki/Trier">Trierhttp://nl.wikipedia.org/wiki/Belgi%C3%AB">, http://nl.wikipedia.org/wiki/Saarbr%C3%BCcken">Saarbrückenhttp://nl.wikipedia.org/wiki/Belgi%C3%AB">, http://nl.wikipedia.org/wiki/Metz">Metzhttp://nl.wikipedia.org/wiki/Belgi%C3%AB"> enhttp://nl.wikipedia.org/wiki/Cambrai">Kamerijkhttp://nl.wikipedia.org/wiki/Belgi%C3%AB"> soldaten verzorgen die tijdens de http://nl.wikipedia.org/wiki/Frans-Duitse_Oorlog">Frans-Pruisische oorloghttp://nl.wikipedia.org/wiki/Belgi%C3%AB"> gewond werden.
Ongehuwd gebleven, stierf ze aan een hartkwaal en werd begraven op het Fredeganduskerkhof in Antwerpen-http://nl.wikipedia.org/wiki/Deurne_(Antwerpen)">Deurnehttp://nl.wikipedia.org/wiki/Belgi%C3%AB">(perk P MK 39). Het monument draagt het opschrift: "Door de volksmond genoemd de Antwerpse goede engel". In 1908 (voltooid in 1915) werd een praalgraf in wit marmer voor haar opgericht in de St.-Eligiuskerk, naar een ontwerp van http://nl.wikipedia.org/wiki/Alo%C3%AFs_De_Beule">Aloïs De Beulehttp://nl.wikipedia.org/wiki/Belgi%C3%AB">. Haar proces tot zaligverklaring werd in Rome ingeleid in 1946 maar werd niet actief opgevolgd.
Antwerpen heeft een Teichmannstraat en een Constantia Teichmannplein. Een ziekenhuis draagt haar naam. De vzw Louise-Marie bestaat nog steeds. Aan het geboortehuis van Constance, Oever 4, werd een gedenkplaat aangebracht.
Constance was de tante en inspiratrice van http://nl.wikipedia.org/wiki/Marie-Elisabeth_Belpaire">Marie-Elisabeth Belpairehttp://nl.wikipedia.org/wiki/Belgi%C3%AB">. Deze wijdde een biografie aan haar. Ook http://nl.wikipedia.org/wiki/August_Van_Cauwelaert">August Van Cauwelaerthttp://nl.wikipedia.org/wiki/Belgi%C3%AB"> en http://nl.wikipedia.org/wiki/Cyriel_Verschaeve">Cyriel Verschaevehttp://nl.wikipedia.org/wiki/Belgi%C3%AB"> schreven over haar. Belpaire stichtte een vrouwenvereniging voor de culturele opvoeding van volksvrouwen en noemde ze de Constance Teichmannbond.
elgisch mecenas, filantroop en beschermster van kunstenaars.
De getoonde gegevens hebben geen bronnen.