Willem Henri Frederik Giel
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Willem Henri Frederik Giel (Soerabaja, 14 december 1884 Kali Djati, 25 januari 1923), was een vliegenier en kwam om bij een test-ongeluk.
Hij is de oudste zoon van Willem Johannes Giel, een militaire personeel van KNIL. Na de Cadettenschool van het KNIL te hebben gevolgd, wordt Henri Giel na het succesvol afgelegd hebben van de Koninklijke Militaire Academie, in Nederlands-Indië aangesteld als tweede-luitenant der Infanterie. Hij is actief bij verschillende acties, onder andere te Piroe op Ceram en op de Ewab-eilanden.
In 1920 haalt Giel zijn vliegbrevet en wordt al gauw belast met het testen van nieuwe vliegtuigen. Het betreft de Viking-Amphibie vliegtuigen, waarvan de Nederlandse regering er tien heeft gekocht. Al gauw echter blijken de toestellen zwaar en moeilijk te besturen, en zijn ze ook niet helemaal waterdicht.
Op 25 januari 1923 wordt een testvlucht hem fataal: tijdens het afglijden bij het nemen van een bocht, raakt het vliegtuig enkele boomkronen om vervolgens neer te storten op vliegbasis Kali Djati. Op dit vliegveld zal Generaal Hein ter Poorten later de capitulatie op 9 maart 1942 aan de Japanners tekenen.
In het Gedenkboek van Nederlandsch-Indië 1898 - 1923, ter ere van het 25-jarig jubileum van Koningin Wilhelmina verschijnt de volgende tekst:
"... een buitengewoon moedig en kundig vliegenier ging in hem voor het leger verloren. Niet alleen als zoodanig, maar tevens als goed mens en trouw en oprecht kameraad zal zijn nagedachtenis door de luchtvaartafdeling worden in eere gehouden.". Te Bandoeng werd dan ook een zogenaamde "Kapitein Giel Straat" aangelegd.
Henri Giel liet een jonge weduwe achter, Adriana Louise Clignett (1885 - 1961) en een drietal kinderen:
Willem Adriaan (1909 - 1976)
Louise Henriëtte (1914 - 1974)
Johan Frederik (1918 - 2008)
grootouders
ouders
broers/zussen
kinderen
Willem Henri Frederik Giel | ||||||||||
De getoonde gegevens hebben geen bronnen.