Stamboom Van Dijk » Petrus Brabers (1743-1822)

Persoonlijke gegevens Petrus Brabers 

• Hij is geboren op 3 mei 1743 in Loon op Zand, Gemeente Loon op Zand, Noord-Brabant, Nederland.

  zie doop

• Hij is gedoopt op 3 mei 1743 in Loon op Zand, Gemeente Loon op Zand, Noord-Brabant, Nederland.

  getuige 1: Joannes Berghmans. getuige 2: Petronella Brabers.

• Beroep: landbouwer (overlijdensakte).
• Hij is overleden op 26 maart 1822 in Tilburg, Gemeente Tilburg, Noord-Brabant, Nederland, hij was toen 78 jaar oud.

Gezin van Petrus Brabers

Hij is getrouwd met Henrica Joannes van der Schoot.

Zij zijn getrouwd.

Kind(eren):

1. Johannes Petrus Brabers  1777-1848 
2. Maria Brabers  1778-1837 

Notities over Petrus Brabers

woonplaats bij overlijden: Stokhasselt (Tilburg) nummer 34. http://watwaswaar.nl/#Ui-Ia-6-eq-1v-1-37PU-1HrE---ed

 

ten aanzien van het huwelijk:opmerking 1 (in verband met de dubbele vermelding, te weten zowel Nederduits gereformeerd als Rooms Katholiek):bron: wikipedia --- Nederduitsgereformeerde Kerk --- Publieke kerk --- De kerk werd in de Unie van Utrecht tot de publieke kerk van Nederland. Toch was het niet de enige kerk. In een bijlage van het Unie verdrag werd expliciet gesteld dat mensen en steden van een andere religie hun religie mochten blijven uitoefenen, zolang zij loyaal waren ten opzichte van de republiek, en respect hadden voor de gereformeerde kerk.Hoewel deze kerk geen staatskerk was, waren er wel veel overeenkomsten: De predikanten van deze kerk doopten alle kinderen, ongeacht het geloof van de ouders. Publieke dienaren die hiertegen protesteerden, konden onder druk van de overheid uit hun ambt ontheven worden. Huwelijken moesten in deze kerk worden gesloten. Predikanten werden met overheidsgeld betaald. Kerkgebouwen werden met overheidsgeld gebouwd. Scholen werden vanuit deze kerk aangestuurd. (ABC: Men leerde het alfabet, zodat men de bijbel en de Heidelbergse Catechismus kon lezen). De openbare onderwijsinstellingen en Latijnse scholen kregen godsdienstonderwijzers uit de publieke kerk. De kerk bepaalde vaak bij overheidsbenoemingen of de kandidaat religieus onverdacht was. (Anti-papisme)Maar: Mensen waren niet automatisch lid van de kerk, en het aantal belijdende leden van deze kerk was dan ook relatief klein in verschillende landsdelen. Andere religies waren soms toegestaan in de Republiek. (Jodendom en lutheranisme vrijwel volledig vrij. Katholicisme officieel niet toegestaan.)

opmerking 2 (in verband met de dubbele vermelding, te weten zowel Oisterwijk als Udenhout):
bron: wikipedia Geschiedenis Udenhout --- De norbertijner abdij van Tongerlo verkreeg in 1232 rechten in het bos van Udenhout. Dat is de eerste zekere vermelding van Udenhout in de geschreven bronnen. Rond 1300 kwamen meer goederen in handen van deze abdij, meestal uit de vriendenkring van de hertog van Brabant. In 1306 gaf de abt van Tongerlo 36 bunder van zijn bezit aan particulieren om het te ontginnen. In 1314 kwam daar nog eens 35 bunder bij. Een groot aantal goederen in Udenhout kwamen in handen van godshuizen in 's-Hertogenbosch. Daardoor is het grondbezit in veel gevallen terug te leiden tot in de 14de eeuw.Udenhout maakte deel uit van de parochie van Oisterwijk. De abdij van St. Gertrudis in Leuven leverde de pastoors en verzorgde daarmee de zielzorg. De uitgestrektheid van Udenhout maakte de kerkgang lastig en daarom kreeg de gemeenschap in 1474 een eigen kapel, gelegen vlakbij het kruispunt in het dorp, toen heette dat de Cruijsstraet. De kapel noemde men dan ook in de bronnen regelmatig de Cruijsstraetse capelle. Dit proces verliep niet zonder slag of stoot aangezien de pastoor van Oisterwijk zijn rechten en inkomsten wilde behouden. Uiteindelijk bereikten de deelnemers aan de onderhandelingen een akkoord. Dit getouwtrek over de kapel duurde voort tot in de 17de eeuw.Na de invasie tijdens het rampjaar 1672 grepen de Udenhouters hun kans en bouwden een eigen schuurkerk. Dit was de voorbode van de strijd om los te komen van de Oisterwijkse parochie. Gedurende 50 jaar probeerden beide partijen elkaar zwart te maken. De Udenhoutse gemeenschap heeft herhaalde pogingen gedaan om eigen priesters te benoemen, maar delfde steeds het onderspit tot 1721. Toen kreeg het eindelijk een eigen parochie. Het bestuur bleef in handen van de Oisterwijkse schepenbank. Van oudsher hadden de Udenhouters wel eigen borgemeesters, verantwoordelijk voor het financieel beheer van de dorpskas, en zetters, verantwoordelijk voor het ophalen van de belastingen. De dorpsrekening moest de secretaris van Oisterwijk wel goedkeuren. Sinds 1474 gebeurde dat in de kapel. In 1803, in de revolutionaire ontwikkelingen tijdens de Franse revolutie, kreeg Udenhout een eigen bestuur. Maar in 1997 werd Udenhout net als Berkel-Enschot onderdeel van de gemeente Tilburg. Hierdoor is Udenhout geen zelfstandig dorp meer. Maar hebben ze wel een eigen dorpsraad, carnavalsvereniging en dergelijke.

Heeft u aanvullingen, correcties of vragen met betrekking tot Petrus Brabers?
De auteur van deze publicatie hoort het graag van u!