Stamboom Willems Hoogeloon-Best » Maximilianus MOSZKOWICZ (1926-2022)

Persoonlijke gegevens Maximilianus MOSZKOWICZ 

• Alternatieve naam: Max Moszkowicz sr.
• Hij is geboren op 5 oktober 1926 in Essen, Nordrhein-Westfalen, Deutschland.
• Beroep: Advocaat.
• Hij is overleden op 27 januari 2022, hij was toen 95 jaar oud.
• Een kind van Abraham MOSZKOWICZ en Feiga Bluma RAAB

Gezin van Maximilianus MOSZKOWICZ

Hij is getrouwd met (Niet openbaar).

Zij zijn getrouwd op 5 oktober 1948 te Maastricht, 2919, Limburg, Nederland, hij was toen 22 jaar oud.

Kind(eren):

1. (Niet openbaar)
2. (Niet openbaar)

Notities over Maximilianus MOSZKOWICZ

Max Moszkowicz sr. (Essen, 5 oktober 1926 – 27 januari 2022[1][2] was een Nederlands advocaat.

Inhoud
Levensloop
Moszkowicz' Joodse ouders werden allebei in een deel van het huidige Polen geboren, dat indertijd onder Oostenrijks-Hongaarse heerschappij viel. Zijn vader, Abraham Moszkowicz (1902-1945), werd in Budziwój (Rzeszów) geboren, terwijl zijn moeder, Feiga Bluma Raab (1902-1942), in Tyczyn was geboren.[3] Moszkowicz werd zelf in 1926 in Essen (de Weimarrepubliek) geboren. Moszkowicz had een jongere zus Helga (geb. 1930 te Essen)[4] en een jongere broer Joop (geb. 1940 te Maastricht). In 1933 vluchtten Moszkowicz' ouders uit angst voor het opkomend nationaalsocialisme naar Nederland en vestigden zich met hun gezin in Maastricht.

Tweede Wereldoorlog
Toen hij 15 jaar was werd Max weggevoerd naar Auschwitz. Hij had nummer 65016. Omdat Auschwitz ontmanteld werd, moest hij begin 1945 mee in de dodenmars naar Mauthausen. Wegens administratieve wanorde werden de gevangenen daar opnieuw geregistreerd en Max gaf zich uit voor de protestantse Max Raab (Raab is de meisjesnaam van zijn moeder). Na korte tijd moest hij naar Melk, een 80 km oostelijker gelegen Aussenlager van Mauthausen. Na een kort verblijf moest hij naar Ebensee, eveneens een Aussenlager van Mauthausen dat weer 200 km westelijk lag. Hij was waarschijnlijk onderdeel van het laatste transport daarheen, op 15 april 1945. Dat kamp was het gruwelijkste, volgens het later gepubliceerde dagboek van Heinz Kounio, die ongeveer tegelijk met Max in dezelfde kampen verbleef. Ook de vader van Max moest naar Ebensee en werd direct na aankomst vermoord middels een dodelijke injectie. Max kwam terecht in een groep gevangenen die gedood zouden worden als vergelding voor een ontsnapping van Russische gevangenen. Een onderofficier van de SS verhinderde dat. In een boekje deed Max verslag van de laatste uren voor de bevrijding van het kamp, in de middag van 6 mei 1945. Dat boekje heeft tientallen jaren in een kluis in Maastricht gelegen.[5] Max verloor zijn vader, moeder, broer en zus. Zij werden om het leven gebracht in Duitse vernietigingskampen. Hijzelf keerde 16 mei 1945 terug in Maastricht.[6] Na zijn terugkeer uit Duitsland werd hij opgevangen door een katholiek gezin in Limburg.[7]

Advocatuur
Moszkowicz maakte na de oorlog alsnog het gymnasium af en begon een studie medicijnen te Utrecht. Al snel verwisselde hij deze studie voor rechten aan de Katholieke Universiteit Nijmegen. Na zijn afstuderen vestigde hij zich als advocaat in Maastricht. Op 5 oktober 1948 huwde hij in Maastricht Maria Bertha (Berthe) Bessems, een lid van de familie die hem opgevangen had. Zij kregen vier zonen, David, Max jr., Robert en Bram. Zijn zonen studeerden eveneens rechten en gingen de advocatuur in voor de familiefirma, die na zijn pensionering geleid werd door de broers David en Max jr. Als strafpleiter groeide Moszkowicz uit tot een van de bekendste van Nederland.[8] Hij is vaak geroemd om zijn vakkennis en pleidooien. Moszkowicz verdedigde bekende namen uit de Amsterdamse onderwereld, zoals de crimineel Klaas Bruinsma en de Heineken-ontvoerders Cor van Hout en Willem Holleeder.[7] Moszkowicz heeft wel aan kritiek blootgestaan omdat hij goed geld verdiende aan het verdedigen van harde misdadigers. Hij pareerde dit met de opmerking dat hij nooit de misdaad verdedigde, maar de mens.

Moszkowicz verdedigde in principe elk soort verdachte, met uitzondering van personen die verdacht worden van oorlogsmisdaden tijdens de Tweede Wereldoorlog. Naar eigen zeggen vloeit dit voort uit de afweging dat hij dan "wegens persoonlijke omstandigheden niet in staat zou kunnen zijn om de best mogelijke verdediging van zo'n cliënt te garanderen". Een voorbeeld is Pieter Menten.[9]

In 2004 kreeg Moszkowicz een beroerte, sindsdien woonde hij in het Belgische Hasselt.[8] Vanaf januari 2013 is hij om gezondheidsredenen uitgeschreven als advocaat.[8][10]

Nevenactiviteiten
Naast zijn activiteiten als advocaat en manager heeft Moszkowicz sr. onder het pseudoniem 'Mr. Raab' vele jaren lang een wekelijkse column in De Telegraaf geschreven.[11] Hierin verhaalde hij over zijn belevenissen als advocaat. Op basis hiervan zijn boeken verschenen en is ook een televisieserie gemaakt. Zijn pseudoniem Raab was de meisjesnaam van zijn moeder Feiga Raab (1902-1942).
Van 1963 tot 1967 was hij lid van het hoofdbestuur van de VVD.
Bibliografie
2005 - Raab geeft niet op
2003 - Raab zet door
1999 - Raab op zijn best
1998 - Recht voor zijn raap
1994 - Bloed en tranen: uit de praktijk van mr. Raab
1989 - Uit de praktijk van mr Raab
1988 - Mr. Raab vertelt
1986 - Recht voor z'n raap Dl. 2
1985 - Recht voor z'n raap Dl. 1
Literatuur
H. ten Berge, Mr. Max Moszkowicz, de pleitvader : vechten voor recht. BZZTôH, Den Haag (1998). ISBN 90-5501-564-4.
Marcel Haenen, De bokser. Het leven van Max Moszkowicz. Amsterdam, 2018.

Heeft u aanvullingen, correcties of vragen met betrekking tot Maximilianus MOSZKOWICZ?
De auteur van deze publicatie hoort het graag van u!

Tijdbalk Maximilianus MOSZKOWICZ

Klik op de namen voor meer informatie. Gebruikte symbolen:  grootouders    ouders    broers/zussen    kinderen