775 :Geboorte
Zoon van Hiltrudis van Wormsgau en Liutfrid II van de Elzas, graaf van Sundgau.et van Tours, zoon van Liutfrid II van de Elzas (ca. 745-802), graaf van Sundgau, en Hiltrudis van
Wormsgau.
Bronnen: https://www.ljallamion.fr/spip.php?article4598, http://www.histoireeurope.fr/RechercheLocution.php?Locutions=Hugues+III+d%27Alsace#:~:text=III%20d'Alsace-,Hugues%20III%20d'Alsace%20ou%20de%20Tours%20dit%20le%20Peureux,de%20la%20famille%20des%20Etichonides.
837 :Overlijden - italie
Bronnen: https://fr.wikipedia.org/wiki/Hugues_de_Tours, http://www.histoireeurope.fr/RechercheLocution.php?Locutions=Hugues+III+d%27Alsace#:~:text=III%20d'Alsace-,Hugues%20III%20d'Alsace%20ou%20de%20Tours%20dit%20le%20Peureux,de%20la%20famille%20des%20Etichonides.
Hij is getrouwd met Ava de Morvois.
Zij zijn getrouwd rond 803 te Parijs (Ile de France).
Kind(eren):
Graaf van Tours en Sundgau, hertog van de Elzas, ambassadeur in Constantinopel
Hugues III of Hugo, graaf van Tours en hertog van de Opper-Elzas... Hij werd geboren in 765 en stierf op 20 oktober 837. Hij was graaf van Tours en hertog van de Opper-Elzas tijdens het bewind van Karel de Grote en Lodewijk de Vrome. Hij had een broer, Leuthard van Sundgau, de vader van bisschop Otbert van Straatsburg die in 913 werd vermoord. Zijn oudste dochter, Ermengarde van Tours, werd keizerin toen ze trouwde met Lotharius I. Een andere van zijn dochters, Bertha, trouwde in 843 met Girart van Roussillon, die door zijn huwelijk de zwager van Lotharius I werd. Rond 858/859 stichtte Girart de Roussillon, graaf van Parijs en Fézensac, de abdij van Vézelay.
Biografie... In 811 werd hij door Karel de Grote benoemd tot ambassadeur in Constantinopel, een functie die hij bekleedde tot februari 828, toen hij door Lodewijk de Vrome uit dit ambt werd ontheven omdat hij te lang had gewacht met het te hulp schieten van Bernardus van Septimanië, die vocht tegen de Saracenen onder bevel van Abu Marvan in het zuiden van Aquitanië. Hij en graaf Matfrid of Mainfroi d'Orléans werden streng berispt door Lodewijk de Vrome, die hen hun titel ontnam. Het was als gevolg van deze aflevering dat Hugo de naam Hugo de Laffe kreeg. Hugo III huwde op 15 oktober 821 met zijn dochter Ermengarde van Tours met Lotharius I. De huwelijksceremonie vond plaats in Diedenhofen, nu Thionville, in aanwezigheid van de hoogste persoonlijkheden van die tijd, waaronder de bisschop van Straatsburg, Adeloch [1] en 31 andere prelaten. Zijn tegenstander waren de zonen van Willem van Gellone, kleinzoon van Karel Martel, Bernard van Septimanië, Gaucelme, graaf van Roussillon en hun bloedverwant Bernardus van Gothia. Terwijl ze alle drie keizer Lodewijk de Vrome steunden, steunde hij zijn schoonzoon Lotharius. In 833 werd Lodewijk de Schone door zijn eigen zonen gevangen genomen op de Champ du Mensonge, in de buurt van Colmar, na een opstand die was aangewakkerd door Lotharius I. In 835 werd Lodewijk de Schone op zijn troon hersteld en kwam hij naar Thionville om de rijksdag te houden die hij voor de maand februari had bijeengeroepen. Lotharius I., na enige tijd zijn opstand te hebben voortgezet, nam de uitnodigingen van zijn vader aan bij graaf Hugo, die hem had gesteund. Lotharius Ik smeekte om genade bij graaf Hugh. Hij schonk hem gratie en herstelde tegelijkertijd graaf Hugo in al zijn landerijen in de Elzas, hoewel hij geen gezag over zijn land kon uitoefenen. Het was dankzij de tussenkomst van Wala de Corbie, voormalig leermeester van Karel de Grote en adviseur van Lotharius I, dat de twee personages gratie kregen. Ze verloren echter allebei hun graafschap en een deel van hun eigendommen. Hugo III werd gedwongen in ballingschap te gaan in Italië en Wala de Corbie moest in ballingschap gaan in de abdij van Corbie. Ze kozen de kant van Lotharius I (795-855), de zoon van Lodewijk de Vrome. Hugo III werd samen met Lotharius I verbannen naar Italië nadat deze gedwongen was vrede te sluiten in Chouzy-sur-Cisse, in de buurt van Blois.
Kort voor zijn dood schonken Hugo III en zijn broer Leuthard land gelegen in Echéry, in Petit Rombach (sector Sainte Croix-aux-Mines), aan Ermengarde, die er in 836 een klein heiligdom bouwde, dat honderd jaar later een benedictijnenpriorij zou worden onder leiding van een monnik van de abdij van Gorze met de naam Blidulphe [2]. Hugues was ook de weldoener van de abdij van Sainte-Marie de Niedermunster in Saint-Nabor, in de buurt van de Mont Sainte-Odile in de Neder-Elzas. Voor zijn dood liet hij zijn bezittingen na aan de kapel van St. Johannes de Doper in Monza, Lombardije. Hugo stierf daar op 20 oktober 837 in Italië aan de pest. Hij ligt begraven bij zijn vrouw Ava van Morvais († 839) in Locate bij Milaan. Dood van de pest in Italië. Zes kinderen: - Hugo III van Tours, graaf van Tours, graaf van Bourges 790-840 - Torquat van Anjou 800-860 - Irmengarde van Sundgau van Tours, gravin van Tours 804-851, gehuwd met keizer Lotharius I Karolingische - Luitfrid van Monza, graaf van de Elzas en Lombardije -865 - Bertha van Auxerre 830-877 - Adelheid van de Elzas van Tours, prinses-gravin -892, X met Koenraad I van Bourgondië (de Oude)
Hugues III d'Alsace | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
± 803 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ava de Morvois |
De getoonde gegevens hebben geen bronnen.