Stamboom Van Rijn » Corrie Dudock (1911-2007)

Persoonlijke gegevens Corrie Dudock 

• Zij is geboren op 10 december 1911 in Wognum, Medemblik, Noord-Holland.Bron 1
• Zij is overleden op 30 december 2007 in Wognum, Medemblik, Noord-Holland, zij was toen 96 jaar oud.Bron 1
• Deze gegevens zijn voor het laatst bijgewerkt op 11 oktober 2021.

Gezin van Corrie Dudock

Zij is getrouwd met Johannes Boots.

Zij zijn getrouwd in het jaar 1934, zij was toen 22 jaar oud.

Jan trouwde in 1934 met Corrie Dudock (1911 – 2007) uit Wognum.
Ze hadden decennialang een zaak in textiel en huisbekleding in de Kerkstraat in Wognum.
Oom Klaas en zijn tweede vrouw Ida van der Ham, in 1922 getrouwd, legden hiervoor een financiële basis. Jan was in de samenleving in Wognum zeer actief.

Ze hebben geen nakomelingen.

Jan Boots werd als wees ‘thuisgehaald’ bij zijn oom Klaas Ligthart en zijn tante Ida van der Ham, Kerkstraat 13, Wognum. Met steun van zijn oom en tante begon hij in 1928, op zestienjarige leeftijd, een textielhandel en ging met de ‘poepenzak’ langs woningen en boerderijen. Langzaam bouwde hij in Wognum en in de poldergebieden daarbuiten een klantenkring op. Zijn rustige optreden en luisterend oor hielpen hierbij. In circa 1934 werd het voorste deel van het woonhuis veranderd in een manufacturenwinkel met de naam Huize Ida.
Na het huwelijk van Jan met Cor(rie) Dudock in datzelfde jaar kreeg de winkel vorm. In de jaren vijftig had de winkel een luxe houten betimmering met veel laden en vakken. Het oogde netjes, overzichtelijk en voor die tijd chic. Op een beperkt aantal vierkante meters was het grootste deel van het assortiment uitgestald: wol, bedrijfskleding, overhemden, ondergoed, lingerie, kousen, bonnetterie, petten, monsters van gordijnstoffen, tapijten, dekens, lopers en matten. En natuurlijk de kleinvakartikelen.

Na 1950 richtten ze steeds meer woningen in, ook met meubels uit de catalogus. Cor moet kilometers gordijnen hebben gemaakt en zoals altijd zeer precies. Bij gebrek aan ruimte werd bij droog weer de vloerbedekking buiten op de tegels geknipt. Een inmiddels gebouwde grote garage (aan de zijkant, achter) werd de opslagplaats voor de door een bode aangevoerde goederen.
Op dinsdag gingen Jan en Cor met de auto naar Amsterdam voor de inkoop van goederen bij textielgroothandels aan de Nieuwezijds Voorburgwal. Mooie en kwalitatief goede producten hadden hun voorkeur. Zo maakte Wognum en omstreken kennis met de nieuwste babyspullen. Om de prijzen te kunnen drukken kocht Jan in via de katholieke inkoopcombinatie Dicos. Hij maakte deel uit van het bestuur van Dicos en bouwde zo ook contacten op met collega’s in de regio.

Het was een tweemansbedrijf. Jan en Cor Boots werden bijgestaan door een meisje voor huis en winkel. Met verschillende meisjes bouwden ze een jarenlange band op. Volgens een van hen pleegde Jan zijn Cor ‘mijn tachtig procent’ te noemen. Zij was de sturende kracht in de winkel en thuis. Jonge stellen met huwelijksplannen werden in huis ontvangen om te praten over een uitzet of de inrichting van een woning. Jan was veel onderweg naar klanten tot in de Zuidermeer toe. In de jaren vijftig lagen op de auto vaak rollen met het populaire Jabo, een sisaltouwachtig tapijt. Het leggen van matten en andere vloerbedekking kon zwaar zijn, vooral het spanwerk. Bij grote klussen hielpen Simon Doodeman, manufacturier in Blokker, en Jan Boots elkaar.
Naast zijn werk bekleedde Jan talrijke maatschappelijk functies in en buiten Wognum, onder andere in wat men nu de caritas zou noemen. Menselijk leed kwam hij bij zijn werk vaak tegen, ook onder bejaarden. Jan werd de stuwende kracht achter de oprichting van verzorgingshuis Sweelinckhof in Wognum. Rond 1965 werd het werk voor Jan te zwaar, zijn knieën gaven het op.

Op 10 juni 1969 werd de zaak overgenomen door de firma Wijsman & Zn. uit Hem, vader Chris Wijsman en zoon Jan Wijsman.

Heeft u aanvullingen, correcties of vragen met betrekking tot Corrie Dudock?
De auteur van deze publicatie hoort het graag van u!