Stamboom Van der Wijk » Pepijn III (de Korte) (± 714-768)

Persoonlijke gegevens Pepijn III (de Korte) 

• Hij is geboren rond 714 in Jupile.

  Gedoopt door aartsbischop Willibrand.

• Hij werd gedoopt in Utrecht.
• Titel: HofmeierBron 1

  der Franken

• Titel: Koning

  de Franken

• Hij is overleden op 24 september 768 in St. Denis, in de kathedraal.

  Oorzaak: Waterzucht

• Een kind van Karel (Martel) van Herstal en Rotrude (Chrotrudis) van Trier
• Deze gegevens zijn voor het laatst bijgewerkt op 26 oktober 2014.

Gezin van Pepijn III (de Korte)

(1) Hij is getrouwd met n.n..

Zij zijn getrouwd

(2) Hij is getrouwd met Bertrada van Laon.

Zij zijn getrouwd rond 744 te Prüm.Bron 2

Bertrada werd nauwelijks meer vermeld tijdend haar huwelijk met Pippijn, behalve toen het huwelijk in 762 snel verslechterde en paus Paulus I ingreep om Pippijn van een scheiding te weerhouden. Des te meer liet Bertrada zich gelden tijdens de regering van haar zoons door haar sterke sympathie voor de Longobarden, resulterend in Karels huwelijk met de dochter van de Lombardische koning. Haar invloed taande toen Karel een andere koers ging varen.

Kind(eren):

1. Carloman I  ????-771
2. Chrotais  
3. Adelais  
4. Karel (de Grote)  748-814 
5. Gisela  757-810
6. Pepijn  759-761

Notities over Pepijn III (de Korte)

Hij ontving na de dood van zijn vader in 741 het westelijk deel van het rijk. Hoewel hij en zijn broer Karloman de absolute macht hadden, hadden zij toch nog niet genoeg prestige om, zoals hun vader, zonder koning te kunnen regeren.
Daarom lieten zij in 743 de onbekwaamste man onder de Merovingen, Childerik III, tot schijnkoning kiezen.
Toen Karloman in 747 terugtrad werd Pippijn alleenheerser over het opnieuw verenigde Frankische Rijk.
In 751 bleek de tijd rijp voor een staatsgreep. Childerik III werd in de abdij St.Bertijns opgesloten en Pippijn liet zich op de rijksdag te Soissons, met instemming van paus Zacharias, door de rijksgroten tot koning uitroepen.
Hij liet zich daarbij, naar oudtestamentisch voorbeeld, door de aanwezige bisschoppen, waaronder Bonifatius, zalven. Dit symboliseerde de bijzondere relatie tussen God en de Frankische machthebber en maakte zijn positie heilig en onschendbaar.
Enige tijd later deed paus Stefanus II, door de Longobarden in het nauw gebracht, een beroep op Pippijn.
Hij kwam naar Francië, sloot een verbond met Pippijn, wijdde hem te St.Denis nogmaals tot koning en verleende hem de titel Patricius Romanorum. Pippijn ondernam hierop twee krijgstochten, in 754 en 756, tegen de Longobardische koning Aistulf en dwong hem de gebieden rond Ravenna die hij op Byzantium had veroverd, aan de paus over te dragen.
Aldus werd, door de vereniging van deze gebieden met Rome en omgeving, waar de paus effectief meester was, de basis gelegd voor de Kerkelijke Staat die tot 1871 zou voortbestaan. De laatste jaren van Pippijns regering werden grotendeels in beslag genomen door de herovering van Septimanië op de Arabieren (752-759) en de onderwerping van Aquitanië (760-768); aldus werd het zuiden van Gallië weer rechtstreeks in de Frankische monarchie geïntegreerd.

http://nl.wikipedia.org/wiki/Pepijn_de_Korte

Heeft u aanvullingen, correcties of vragen met betrekking tot Pepijn III (de Korte)?
De auteur van deze publicatie hoort het graag van u!

Tijdbalk Pepijn III (de Korte)

Klik op de namen voor meer informatie. Gebruikte symbolen:  grootouders    ouders    broers/zussen    kinderen