Stamboom Van der Velde-Kooijman » Hertog, Koning en Keizer Otto I "de Grote" van Duitsland (912-973)

Persoonlijke gegevens Hertog, Koning en Keizer Otto I "de Grote" van Duitsland 

• Roepnaam is de Grote.
• Hij is geboren op 23 november 912 in Wallhausen, Sachsen-Anhalt (D).
• Hij is overleden op 7 mei 973 in Memleben (D), hij was toen 60 jaar oud.
• Een kind van Hendrik I van Saksen en Mathildis van Ringelheim

Gezin van Hertog, Koning en Keizer Otto I "de Grote" van Duitsland

(1) Hij is getrouwd met Adelheid van Bourgondie.

Zij zijn getrouwd.

Kind(eren):

1. Richilde van Saksen  940-1014 
2. Richilde / Richlind van Saksen  945-1020 
3. Otto II van Duitsland  955-983 
4. Heinrich I van Duitsland  956-???? 

• Het echtpaar heeft gemeenschappelijke voorouders.



(2) Hij is getrouwd met Editha van Wessex.

Zij zijn getrouwd.




Kind(eren):

1. Liutgarde van Saksen-Ludolf  931-953 


• Het echtpaar heeft gemeenschappelijke voorouders.



Notities over Hertog, Koning en Keizer Otto I "de Grote" van Duitsland

Otto I de Grote (https://nl.wikipedia.org/wiki/Wallhausen_(Helme)">Wallhausen (https://nl.wikipedia.org/wiki/Saksen-Anhalt">Saksen-Anhalt), https://nl.wikipedia.org/wiki/23_november">23 november https://nl.wikipedia.org/wiki/912">912 - https://nl.wikipedia.org/wiki/Memleben">Memleben, https://nl.wikipedia.org/wiki/7_mei">7 mei https://nl.wikipedia.org/wiki/973">973), zoon van https://nl.wikipedia.org/wiki/Hendrik_de_Vogelaar">Hendrik de Vogelaar en https://nl.wikipedia.org/wiki/Mathilde_van_Ringelheim">Mathilde van Ringelheim, was https://nl.wikipedia.org/wiki/Hertogdom_Saksen_(-1180)">hertog van Saksen, https://nl.wikipedia.org/wiki/Koning_van_Duitsland">koning van Duitsland, https://nl.wikipedia.org/wiki/Lijst_van_koningen_van_Itali%C3%AB">koning van Italië, en "de eerste van de Duitse vorsten die keizer van Italië werd genoemd" volgens https://nl.wikipedia.org/wiki/Arnulf_van_Milaan">Arnulf van Milaan. Nadat https://nl.wikipedia.org/wiki/Karel_de_Grote">Karel de Grotein https://nl.wikipedia.org/wiki/800">800 tot keizer werd gekroond, werd zijn rijk in de 9e eeuw onder zijn kleinzonen verdeeld en was de keizerlijke titel, na de moord op https://nl.wikipedia.org/wiki/Berengarius_I_van_Friuli">Berengarius I van Friuli in https://nl.wikipedia.org/wiki/924">924, bijna veertig jaar vacant, voordat Otto de Grote op https://nl.wikipedia.org/wiki/2_februari">2 februari https://nl.wikipedia.org/wiki/962">962 tot keizer werd gekroond van wat later het https://nl.wikipedia.org/wiki/Heilige_Roomse_Rijk">Heilige Roomse Rijk zou worden genoemd.




Eerste jaren van zijn bewind, opstanden van de hertogen

text-transform: none; font-weight: 400; color: #222222; font-style: normal; orphans: 2; widows: 2; margin: 0.5em 0px; letter-spacing: normal; background-color: #ffffff; text-indent: 0px; font-variant-ligatures: normal; font-variant-caps: normal; -webkit-text-stroke-width: 0px; text-decoration-style: initial; text-decoration-color: initial;">In https://nl.wikipedia.org/wiki/929">929 trad Otto in het huwelijk met de Engelse prinses https://nl.wikipedia.org/wiki/Editha_van_Wessex">Editha van Wessex, de halfzuster van de Angelsaksische koning https://nl.wikipedia.org/wiki/%C3%86thelstan_van_Engeland">Æthelstan. Bij deze gelegenheid schonk hij haar https://nl.wikipedia.org/wiki/Maagdenburg_(stad)">Maagdenburg als https://nl.wikipedia.org/wiki/Morgengave">morgengave (bruidsschat). In 936 volgde Otto zijn vader op als koning van de Duitsers en hertog van https://nl.wikipedia.org/wiki/Hertogdom_Saksen_(-1180)">Saksen.




Kroning[https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Keizer_Otto_I_de_Grote&action=edit§ion=2">bewerken]

if; white-space: normal; word-spacing: 0px; text-transform: none; font-weight: 400; color: #222222; font-style: normal; orphans: 2; widows: 2; margin: 0.5em 0px; letter-spacing: normal; background-color: #ffffff; text-indent: 0px; font-variant-ligatures: normal; font-variant-caps: normal; -webkit-text-stroke-width: 0px; text-decoration-style: initial; text-decoration-color: initial;">Hij regelde dat zijn kroning gehouden werd in https://nl.wikipedia.org/wiki/Aken_(stad)">Aken, de voormalige hoofdstad van https://nl.wikipedia.org/wiki/Karel_de_Grote">Karel de Grote. Daar werd hij op 7 augustus van dat jaar door https://nl.wikipedia.org/wiki/Lijst_van_bisschoppen_en_aartsbisschoppen_van_Mainz">aartsbisschop https://nl.wikipedia.org/wiki/Hildebert_van_Mainz">Hildebert van Mainz, de https://nl.wikipedia.org/wiki/Primas_Germaniae">primaat van de Duitse kerk, tot koning gekroond in de https://nl.wikipedia.org/wiki/Aula_Regia">Aula Regia van het https://nl.wikipedia.org/wiki/Akener_koningspalts">Akener koningspalts. Volgens de Saksische historicus https://nl.wikipedia.org/wiki/Widukind_van_Corvey">Widukind van Corvey werd hij op zijn https://nl.wikipedia.org/wiki/Kroningsmaal">kroningsbanket bediend door de vier andere hertogen van het rijk: de hertogen van https://nl.wikipedia.org/wiki/Hertogdom_Franken">Franken, https://nl.wikipedia.org/wiki/Hertogdom_Zwaben">Zwaben, https://nl.wikipedia.org/wiki/Hertogdom_Beieren_(-1255)">Beieren en https://nl.wikipedia.org/wiki/Hertogdom_Lotharingen">Lotharingen. https://nl.wikipedia.org/wiki/Arnulf_I_van_Beieren">Arnulf I van Beieren trad op als https://nl.wikipedia.org/wiki/Maarschalk">maarschalk (of opperstalmeester), https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Herman_I_van_Zwaben&action=edit&redlink=1">Herman I van Zwaben als https://nl.wikipedia.org/wiki/Schenk_(titel)">hoofdschenker, https://nl.wikipedia.org/wiki/Everhard_III_van_Franken">Everhard III van Franken als logistiek hoofd van de huishouding (of https://nl.wikipedia.org/wiki/Seneschalk">seneschalk), en https://nl.wikipedia.org/wiki/Giselbert_II">Giselbert II van Maasgouw als https://nl.wikipedia.org/wiki/Kamerheer">kamerheer.




Ambitie

="font-size: 14px; font-family: sans-serif; white-space: normal; word-spacing: 0px; text-transform: none; font-weight: 400; color: #222222; font-style: normal; orphans: 2; widows: 2; margin: 0.5em 0px; letter-spacing: normal; background-color: #ffffff; text-indent: 0px; font-variant-ligatures: normal; font-variant-caps: normal; -webkit-text-stroke-width: 0px; text-decoration-style: initial; text-decoration-color: initial;">Vanaf het begin van zijn regeerperiode positioneerde hij zich als de opvolger van Karel de Grote, wiens directe lijn van opvolgers in https://nl.wikipedia.org/wiki/Oost-Frankische_Rijk">Oost-Frankenland in 911 was uitgestorven. De Duitse kerk, met zijn machtige bisschoppen en abten, stond achter hem. Vanuit zijn machtspositie slaagde Otto er in de kerk voor zijn eigen agenda in te zetten. Hij gebruikte deze enige verenigende institutie in de Duitse landen om een instelling van theocratische keizerlijke macht te vestigen. De kerk bood rijkdom, militaire mankracht en haar monopolie in geletterdheid. In ruil bood de keizer de kerk bescherming tegen de edelen, de belofte van dotaties, en een weg naar de macht als zijn https://nl.wikipedia.org/wiki/Ministeriaal">ministerialen.




De politiek van Otto was een radicale breuk met de politiek van zijn vader die zich naar de hertogen toe altijd als eerste onder zijn gelijken had opgesteld. Otto behandelde de hertogen duidelijk als zijn ondergeschikten. Otto maakte nog meer vijanden door het erfdeel van zijn halfbroer https://nl.wikipedia.org/wiki/Thankmar">Thankmar en zijn broer https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Hendrik_I_van_Beieren&action=edit&redlink=1">Hendrik sterk te reduceren. Ook passeerde hij de zonen van de hoge Saksische adel bij benoemingen, ten gunste van zijn medestanders.




Otto had een grote meevaller toen in 938 in https://nl.wikipedia.org/wiki/Rammelsbergmijnen">Rammelsberg in Saksen een rijke https://nl.wikipedia.org/wiki/Zilver">zilverader werd ontdekt. De opbrengsten stelden Otto in staat om tijdens zijn regeerperiode zijn militaire activiteiten te financieren; de vondst was zelfs zo groot dat een groot deel van het in Europa gebruikte zilver, https://nl.wikipedia.org/wiki/Koper_(element)">koper en https://nl.wikipedia.org/wiki/Lood_(element)">lood zo'n tweehonderd jaar uit Saksen kwam.




Opstanden

tyle="font-size: 14px; font-family: sans-serif; white-space: normal; word-spacing: 0px; text-transform: none; font-weight: 400; color: #222222; font-style: normal; orphans: 2; widows: 2; margin: 0.5em 0px; letter-spacing: normal; background-color: #ffffff; text-indent: 0px; font-variant-ligatures: normal; font-variant-caps: normal; -webkit-text-stroke-width: 0px; text-decoration-style: initial; text-decoration-color: initial;">Na de dood van Siegfried, graaf van https://nl.wikipedia.org/wiki/Merseburg">Merseburg, 937, maakte Thankmar aanspraak op Merseburg. Otto benoemde echter https://nl.wikipedia.org/wiki/Gero_(markgraaf)">Gero, de broer van de gestorven Siegfried, als de nieuwe graaf van Merseburg.




Na de dood van Arnulf I van Beieren in 938, weigerde zijn zoon https://nl.wikipedia.org/wiki/Everhard_van_Beieren">Everhard om Otto hulde te betuigen omdat die hem niet wilde toestaan zelf bisschoppen te benoemen - een recht dat Arnulf wel had gehad. Otto reageerde met twee campagnes in 938, tijdens de lente en de herfst, versloeg Eberhard en verbande hem. https://nl.wikipedia.org/wiki/Berthold_I_van_Beieren">Berthold I van Beieren, de broer van Arnulf, voorheen https://nl.wikipedia.org/wiki/Hertogdom_Karinthi%C3%AB">hertog van Karinthië werd de nieuwe https://nl.wikipedia.org/wiki/Hertogdom_Beieren_(-1255)">hertog van Beieren. Berthold zag niet alleen af van het recht op de benoeming van bisschoppen maar gaf ook het gebruiksrecht van de koningsgoederen in Beieren op, dat Arnulf wel had gehad.




In datzelfde jaar kreeg Otto een conflict met https://nl.wikipedia.org/wiki/Everhard_III_van_Franken">Everhard III van Franken over diens juridische bevoegdheden. Everhard sloot een verbond met Thankmar en aantal ontevreden Saksische edelen onder leiding van https://nl.wikipedia.org/wiki/Wichman_de_oude">Wichman de oude. Zij begonnen een opstand met als doel om Thankmar tot koning uit te roepen. De opstandelingen veroverden https://nl.wikipedia.org/wiki/Belecke">Belecke en namen daar Otto's broer https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Hendrik_I_van_Beieren&action=edit&redlink=1">Hendrik gevangen. Daarna veroverden ze de historisch betekenisvolle Eresburg (nu in de stad https://nl.wikipedia.org/wiki/Marsberg">Marsberg). Otto stuurde een groot leger naar de Eresburg en de aanblik van deze overmacht was voor de opstandelingen reden om zich over te geven. https://nl.wikipedia.org/wiki/Thankmar">Thankmar vluchtte in de kerk en deed bij het altaar een beroep op de bescherming die vluchtelingen traditioneel in de kerk hadden. Desondanks werd hij ter plekke gedood, wat in de middeleeuwen als een heiligschennis werd gezien. De Saksische edelen verzoenden zich met Otto en Everhard werd kort gevangengezet maar daarna weer vrijgelaten.Direct na zijn vrijlating begon Everhard een nieuwe samenzwering, nu met Hendrik en https://nl.wikipedia.org/wiki/Giselbert_II_van_Maasgouw">Giselbert, de https://nl.wikipedia.org/wiki/Hertogdom_Lotharingen">hertog van Lotharingen. Doel was nu om Hendrik tot koning uit te roepen. In 939 huldigde Giselbert https://nl.wikipedia.org/wiki/Lodewijk_IV_van_Frankrijk">Lodewijk IV van Frankrijk, in de hoop zijn steun te krijgen tegen Otto I.




Hendrik veroverde https://nl.wikipedia.org/wiki/Merseburg">Merseburg, waarna hij opmarcheerde om zich in Lotharingen bij Giselbert aan te sluiten. Otto versloeg de opstandelingen echter bij https://nl.wikipedia.org/wiki/Xanten">Xanten. Hij belegerde ze vervolgens in het kasteel van https://nl.wikipedia.org/wiki/Chevremont">Chevremontin de buurt van https://nl.wikipedia.org/wiki/Luik_(stad)">Luik. Hij was gedwongen om dit beleg af te breken om op te trekken tegen https://nl.wikipedia.org/wiki/Lodewijk_IV_van_Frankrijk">Lodewijk IV van Frankrijk, die intussen https://nl.wikipedia.org/wiki/Verdun_(Meuse)">Verdun had bezet. Otto dreef Lodewijk terug naar zijn hoofdstad https://nl.wikipedia.org/wiki/Laon">Laon. Otto belegerde vervolgens Everhard in het fort van https://nl.wikipedia.org/wiki/Breisach_am_Rhein">Breisach am Rhein. Gedurende deze tijd sloot https://nl.wikipedia.org/wiki/Frederik_van_Mainz_(aartsbisschop)">Frederik, https://nl.wikipedia.org/wiki/Keurvorstendom_Mainz">aartsbisschop van Mainz, zich aan bij Hendrik en Giselbert in hun strijd tegen Otto. Giselbert en Everhard trokken plunderend rond door de bezittingen van aanhangers van Otto. Een leger, onder leiding van https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Konrad_Kurzbold&action=edit&redlink=1">Konrad Kurzbold, de graaf van Nederlahngouw, en zijn neef https://nl.wikipedia.org/wiki/Udo_van_de_Wetterau">Udo, graaf van de Wetterau en de Rijngouw, ontmoette het leger van de opstandige hertogen in de https://nl.wikipedia.org/wiki/Slag_bij_Andernach_(939)">slag bij Andernach. Everhard werd in de strijd gedood en Giselbert verdronk in de Rijn. Hiermee was de strijd verlopen. Otto steunde https://nl.wikipedia.org/wiki/Hugo_de_Grote">Hugo de Grote en zijn bondgenoten in hun conflicten met Lodewijk IV. Hendrik werd door Otto tot hertog van Lotharingen benoemd maar moest die positie in 941 opgeven omdat hij niet in staat was zijn gezag als hertog te doen gelden. Hendrik zocht direct weer contact met mogelijke opstandelingen maar Otto en Hendrik verzoenden zich met elkaar dankzij de inspanningen van hun moeder, https://nl.wikipedia.org/wiki/Mathilde_van_Ringelheim">Mathilde van Ringelheim. Mathilde en Otto verzoenden zich ook met elkaar, Mathilde had namelijk steeds de zaak van Hendrik gesteund. Het volgende jaar trok Otto zich door bemiddeling van zijn zuster https://nl.wikipedia.org/wiki/Gerberga_van_Saksen">Gerberga van Saksen uit Frankrijk terug en erkende Lodewijk zijn heerschappij over Lotharingen.




Controle

le="font-size: 14px; font-family: sans-serif; white-space: normal; word-spacing: 0px; text-transform: none; font-weight: 400; color: #222222; font-style: normal; orphans: 2; widows: 2; margin: 0.5em 0px; letter-spacing: normal; background-color: #ffffff; text-indent: 0px; font-variant-ligatures: normal; font-variant-caps: normal; -webkit-text-stroke-width: 0px; text-decoration-style: initial; text-decoration-color: initial;">Om verdere opstanden te voorkomen, arrangeerde Otto het zo dat alle belangrijke hertogdommen binnen het Duitse rijk in handen kwamen van naaste familieleden. Het vacante hertogdom Franken behield hij als een https://nl.wikipedia.org/wiki/Feodalisme">leengoed, terwijl hij het hertogdom Lotharingen in https://nl.wikipedia.org/wiki/944">944 aan https://nl.wikipedia.org/wiki/Koenraad_de_Rode">Koenraad de Rode, een neef van https://nl.wikipedia.org/wiki/Koenraad_I_van_Franken">Koenraad I van Franken, toewees, die later zou trouwen met zijn dochter Liutgard. In https://nl.wikipedia.org/wiki/947">947, na de dood van Hertog Berthold, gaf hij het hertogdom Beieren in leen aan zijn broer Hendrik. Ondertussen arrangeerde hij voor zijn zoon https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Liudolf_van_Zwaben&action=edit&redlink=1">Liudolf een huwelijk met Ida, de dochter van hertog https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Herman_I_van_Zwaben&action=edit&redlink=1">Herman I van Zwaben. Het paar erfde het hertogdom na de dood van Herman I van Zwaben in 947. In 946 benoemde Otto Liudolf tot zijn opvolger.




Buitenlandse politiek

widows: 2; margin: 0.5em 0px; letter-spacing: normal; background-color: #ffffff; text-indent: 0px; font-variant-ligatures: normal; font-variant-caps: normal; -webkit-text-stroke-width: 0px; text-decoration-style: initial; text-decoration-color: initial;">In 937 vestigde Otto een https://nl.wikipedia.org/wiki/Protectoraat">protectoraat over het https://nl.wikipedia.org/wiki/Koninkrijk_Opper-Bourgondi%C3%AB">koninkrijk Opper-Bourgondië en liet de minderjarige koning https://nl.wikipedia.org/wiki/Koenraad_van_Bourgondi%C3%AB">Koenraad van Bourgondië aan zijn hof verblijven.




De verhouding met https://nl.wikipedia.org/wiki/West-Franci%C3%AB">West-Francië werd bepaald door de rol van koning Lodewijk in de opstand van 939. Na de dood van hertog Giselbert had Lodewijk bovendien diens weduwe Gerberga getrouwd, Otto's zuster. Dit was zeer tegen de zin van Otto die haar aan Berthold van Beieren had willen uithuwelijken. Daarnaast was Otto's zuster https://nl.wikipedia.org/wiki/Hedwig_van_Saksen">Hedwig met Hugo de Grote getrouwd. Nadat Lodewijk zich onder druk van Otto uit Lotharingen had moeten terugtrekken, viel Otto diens koninkrijk binnen. Hugo de Grote, https://nl.wikipedia.org/wiki/Herbert_II_van_Vermandois">Herbert II van Vermandois en hun aanhangers, erkenden Otto als koning. Door bemiddeling van Gerberga werd in 942 te https://nl.wikipedia.org/wiki/Wezet">Wezet echter een vrede gesloten waarbij Lodewijk zijn aanspraken op Lotharingen opgaf. In 945 kwam Otto Lodewijk te hulp, die door de https://nl.wikipedia.org/wiki/Normandi%C3%AB">Normandiërs gevangen was genomen en veroverde https://nl.wikipedia.org/wiki/Reims">Reims voor Lodewijk. De belegering van https://nl.wikipedia.org/wiki/Rouen">Rouen was echter een grote mislukking. In 948 was hij gastheer van de synode van https://nl.wikipedia.org/wiki/Ingelheim_am_Rhein">Ingelheim die tot doel had om de twisten tussen Lodewijk en Hugo te beslechten.




De dood van https://nl.wikipedia.org/wiki/Hendrik_de_Vogelaar">Hendrik de Vogelaar was voor de Slavische stammen een signaal om tegen de keizerlijke macht in opstand te komen. In 936 kwamen de Redarii in opstand, maar deze opstand werd neergeslagen door https://nl.wikipedia.org/wiki/Herman_Billung">Herman Billung. In 937 voerden de Mayaren raids in Saksen uit, maar Otto wist deze af te slaan. Toen Otto in oorlog was met zijn vazallen, gebruikten de Magyaren deze gelegenheid voor nieuwe invallen in Duitsland, maar dit moesten zij met twee bloedige nederlagen in de https://nl.wikipedia.org/wiki/Harz_(gebergte)">Harz bekopen, eerst in de buurt van https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Stetternburg&action=edit&redlink=1">Stetternburg en daarna in de https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Dr%C3%B6mling&action=edit&redlink=1">Drömling. In 944 vielen de Magyaren het rijk opnieuw binnen, maar nu werden zij in Karinthië door hertog Berthold verslagen. In 950 versloeg https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Hendrik_I_van_Beieren&action=edit&redlink=1">Hendrik I van Beieren de Magyaren toen deze Beieren binnenvielen. In 950 leidde Otto een expeditie naar Bohemen, waar hij als opperheerser werd erkend door hertog https://nl.wikipedia.org/wiki/Boleslav_I_van_Bohemen">Boleslav I van Bohemen.




Italië, opstand van Liudolf, overwinning op de Hongaren

ing: 0px; text-transform: none; font-weight: 400; color: #222222; font-style: normal; orphans: 2; widows: 2; margin: 0.5em 0px; letter-spacing: normal; background-color: #ffffff; text-indent: 0px; font-variant-ligatures: normal; font-variant-caps: normal; -webkit-text-stroke-width: 0px; text-decoration-style: initial; text-decoration-color: initial;">Al in 945 had Otto de machtige https://nl.wikipedia.org/wiki/Itali%C3%AB">Italiaanse edelman https://nl.wikipedia.org/wiki/Berengarius_II">Berengarius van Ivrea onderdak geboden toen zijn leven werd bedreigd door koning https://nl.wikipedia.org/wiki/Hugo_van_Arles">Hugo van Arles. Otto had Berengar gesteund om met een leger Italië binnen te vallen en de macht te grijpen, hoewel Hugo's zoon https://nl.wikipedia.org/wiki/Lotharius_II_van_Itali%C3%AB">Lotharius van Arles formeel de koning was.




Bij de dood van Lotharius in https://nl.wikipedia.org/wiki/950">950, mogelijk door https://nl.wikipedia.org/wiki/Vergiftiging">vergiftiging, riep Berengarius zichzelf uit tot koning. Hij probeerde om https://nl.wikipedia.org/wiki/Adelheid_(heilige)">Adelheid, de weduwe van Lotharius, te laten trouwen met zijn zoon Adalbert om zo eigen positie en later die van zijn zoon, te legitimeren. Adelheid slaagde er echter in naar https://nl.wikipedia.org/wiki/Canossa">Canossa te vluchten en verzocht Duitse hulp. Om te profiteren van de situatie vielen Luidolf en Hendrik, onafhankelijk van elkaar, Noord-Italië binnen. Doordat ze vooral elkaar tegenwerkten, lukte het niet om Berengarius te onderwerpen. In https://nl.wikipedia.org/wiki/951">951kwam Otto zelf naar Italië. Hij ontving het eerbetoon van de Italiaanse adel, nam de titel "Koning van de Lombarden" aan en liet zich, na een succesvolle belegering van https://nl.wikipedia.org/wiki/Pavia_(stad)">Pavia, in navolging van https://nl.wikipedia.org/wiki/Karel_de_Grote">Karel de Grote kronen tot 'koning van de https://nl.wikipedia.org/wiki/Franken_(volk)">Franken en https://nl.wikipedia.org/wiki/Longobarden">Longobarden'. Liudolf voelde zich gebruuskeerd door het optreden van zijn vader en was toen al boos naar huis teruggekeerd. Ondertussen had Koenraad de Rode succesvol onderhandelingen gevoerd met Berengarius, die in https://nl.wikipedia.org/wiki/952">952 met zijn zoon Adalbert aan Otto een eed van trouw aflegde. Otto stond (volgens de overeenkomst) Berengarius toe om Italië als zijn vazal te regeren maar dwong hem wel om het strategische https://nl.wikipedia.org/wiki/Verona_(stad)">Verona en https://nl.wikipedia.org/wiki/Aquileia">Aquileia af te staan. Dit verzekerde Otto van een veilige toegang tot de https://nl.wikipedia.org/wiki/Povlakte">Povlakte. Maar deze bepaling maakte geen deel uit van de overeenkomst die door Koenraad was onderhandeld. En ook Koenraad was nu diep beledigd door Otto. In oktober 951 trouwde Otto (inmiddels al vijf jaar weduwnaar) in Pavia met Adelheid.




Nadat Adelheid hem een zoon had gebaard, vreesde Liudolf voor zijn positie als erfgenaam van Otto. In 953 kwam hij samen met Koenraad de Rode en https://nl.wikipedia.org/wiki/Frederik_van_Mainz_(aartsbisschop)">Frederik, de https://nl.wikipedia.org/wiki/Keurvorstendom_Mainz">aartsbisschop van Mainz in opstand. De bisschop was uit Otto's gunst omdat het hem niet gelukt was om Otto tot keizer te laten kronen. Otto wist snel Lotharingen te onderwerpen en benoemde zijn broer https://nl.wikipedia.org/wiki/Bruno_de_Grote">Bruno tot hertog, die al aartsbisschop van https://nl.wikipedia.org/wiki/Keurvorstendom_Keulen">Keulen en https://nl.wikipedia.org/wiki/Aartskanselier">aartskanselier en https://nl.wikipedia.org/wiki/Aartskapelaan">aartskapelaan van Otto was. Otto leed echter grote verliezen bij zijn aanvallen op Mainz en https://nl.wikipedia.org/wiki/Regensburg_(stad)">Regensburg. Koenraad en Liudolf maakten daarop echter een beslissende fout door een bondgenootschap aan te gaan met de https://nl.wikipedia.org/wiki/Hongaren">Magyaren. Uitgebreide Magyaarse invallen in Zuid-Duitsland in 954 dwongen de Duitse edelen zich te herenigen. Op de https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Rijksdag_van_Auerstadt&action=edit&redlink=1">Rijksdag van Auerstadt werden Koenraad en Liudolf ontdaan van hun titels en werd het gezag van Otto I hersteld. Koenraad en de bisschop van Mainz onderwierpen zich op de rijksdag aan Otto, en werden vergeven. Liudolf gaf het uitgehongerde Regensburg op in ruil voor een vrije aftocht. Korte tijd later onderwierp ook hij zich aan Otto, en werd door hem vergeven.




Toen de opstand was onderdrukt, was Otto in staat om op https://nl.wikipedia.org/wiki/10_augustus">10 augustus https://nl.wikipedia.org/wiki/955">955 de Magyaren bij de https://nl.wikipedia.org/wiki/Slag_op_het_Lechveld">Lechveld een beslissende nederlaag toe te brengen. Na deze nederlaag waren de Magyaren niet meer in staat tot invallen in Beieren en Saksen. Twee maanden later, op https://nl.wikipedia.org/wiki/16_oktober">16 oktober https://nl.wikipedia.org/wiki/955">955, versloeg https://nl.wikipedia.org/wiki/Herman_Billung">Herman Billung, Otto's plaatsvervanger in Saksen, de https://nl.wikipedia.org/wiki/Abodriten">Obodriten die de opstand van Liudolf hadden ondersteund.




Otto's positie in Duitsland stond na de slag op het Lechveld niet meer ter discussie.




Onderwerping Italië, kroning tot keizer




 

d-spacing: 0px; text-transform: none; font-weight: 400; color: #222222; font-style: normal; orphans: 2; widows: 2; margin: 0.5em 0px; letter-spacing: normal; background-color: #ffffff; text-indent: 0px; font-variant-ligatures: normal; font-variant-caps: normal; -webkit-text-stroke-width: 0px; text-decoration-style: initial; text-decoration-color: initial;">Ondertussen had Berengarius gebruikgemaakt van Otto's problemen in Duitsland om zich steeds onafhankelijker op te stellen. Ook had hij Verona en Aquileia weer bezet. Toen Berengarius in 960 het noorden van de https://nl.wikipedia.org/wiki/Kerkelijke_Staat">Kerkelijke Staat bezette, vroeg https://nl.wikipedia.org/wiki/Paus_Johannes_XII">paus Johannes XII Otto om hulp. Otto benoemde zijn jonge zoon https://nl.wikipedia.org/wiki/Keizer_Otto_II">Otto tot medekoning en vertrok naar Italië. Op https://nl.wikipedia.org/wiki/2_februari">2 februari 962 werd hij in https://nl.wikipedia.org/wiki/Rome_(stad)">Rome, wederom naar voorbeeld van Karel de Grote, door de paus tot keizer gekroond. Zie https://nl.wikipedia.org/wiki/Translatio_imperii">Translatio imperii. Tien dagen later ratificeerden de paus en de keizer de https://nl.wikipedia.org/wiki/Ottonianum">Diploma Ottonianum, op grond waarvan de keizer zich borg stelde voor de onafhankelijkheid van de pauselijke staten. Dit was de eerste daadwerkelijke garantie van een dergelijke bescherming sinds het https://nl.wikipedia.org/wiki/Karolingen">Karolingische Rijk. Nadat Otto Rome had verlaten, heroverde hij de kerkelijke staat op Berengarius. Berengarius en zijn vrouw werden verbannen naar Duitsland. Paus Johannes werd echter bang van de macht van de keizer en stuurde gezanten naar de Magyaren en het https://nl.wikipedia.org/wiki/Byzantijnse_Rijk">Byzantijnse Rijk om een liga tegen Otto te vormen. In november 963 keerde Otto naar Rome terug en riep een synode van bisschoppen bijeen die Johannes afzette op beschuldiging van afvalligheid, moord, woordbreuk en incest. Vervolgens werd https://nl.wikipedia.org/wiki/Paus_Leo_VIII">Leo VIII, op dat moment nog een leek, tot paus gekozen. Toen de keizer Rome verliet, brak er in de stad een burgeroorlog uit tussen aanhangers van de keizer en aanhangers van de afgezette paus Johannes. Paus Johannes kwam na hevige strijd weer aan de macht en excommuniceerde degenen die hem hadden afgezet, waardoor hij Otto dwong om in juli 964 voor de derde keer terug te keren naar Rome om nu https://nl.wikipedia.org/wiki/Paus_Benedictus_V">paus Benedictus V te onttronen (paus Johannes was twee maanden eerder gestorven). Bij deze gelegenheid dwong Otto de burgers van Rome een belofte af om geen paus te kiezen zonder keizerlijke goedkeuring.




In 966 was Otto korte tijd in Duitsland en werd door https://nl.wikipedia.org/wiki/Mieszko_I">Mieszko I van https://nl.wikipedia.org/wiki/Polen">Polen als koning gehuldigd. Daarna keerde hij weer terug naar Italië om af te rekenen met Berengarius' zoon Adelbert. In 967 gaf hij het https://nl.wikipedia.org/wiki/Hertogdom_Spoleto">hertogdom Spoleto aan https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Pandulf_IJzerhoofd&action=edit&redlink=1">Pandulf IJzerhoofd, prins van https://nl.wikipedia.org/wiki/Benevento_(stad)">Benevento en https://nl.wikipedia.org/wiki/Capua">Capua, een machtig bondgenoot in Zuid-Italië. In het volgende jaar (968) liet Otto https://nl.wikipedia.org/wiki/Bari_(stad)">Bari belegeren onder leiding van Pandulf, maar die werd in de https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Slag_van_Bovino&action=edit&redlink=1">slag van Bovino gevangengenomen door de https://nl.wikipedia.org/wiki/Byzantijnse_Rijk">Byzantijnen. Otto begon daarop vredesonderhandelingen met het Byzantijnse Rijk en probeerde een huwelijk te arrangeren tussen zijn zoon Otto en een Byzantijnse prinses. In 972 erkende de Byzantijnse keizer https://nl.wikipedia.org/wiki/Johannes_I_Tzimiskes">Johannes I Tzimiskes Otto's keizerlijke titel en stemde hij in met een voorgenomen huwelijk tussen Otto II en de jonge Byzantijnse prinses https://nl.wikipedia.org/wiki/Theophanu">Theophanu. Pandulf werd vrijgelaten uit gevangenschap.




Otto stierf op 7 mei https://nl.wikipedia.org/wiki/973">973 in Memleben. Zijn zoon Otto werd zijn opvolger. De keizer ligt, samen met zijn eerste vrouw, https://nl.wikipedia.org/wiki/Editha_van_Wessex">Edith van Wessex, begraven in de https://nl.wikipedia.org/wiki/Dom_van_Maagdenburg">dom van Maagdenburg die ze samen hadden gesticht.




Ottoonse stelsel

eight: 400; color: #222222; font-style: normal; clear: right; orphans: 2; widows: 2; margin: 0.5em 0px 1.3em 1.4em; letter-spacing: normal; background-color: #ffffff; text-indent: 0px; font-variant-ligatures: normal; font-variant-caps: normal; -webkit-text-stroke-width: 0px; text-decoration-style: initial; text-decoration-color: initial;">