Let op: Leeftijd bij trouwen (??-??-771) lag beneden de 16 jaar (13).
Let op: Was jonger dan 16 jaar (15) toen kind (Adelais der Karolingen) werd geboren (??-??-773).
Zij is getrouwd met Karel de Grote.
Zij zijn getrouwd in het jaar 771 te Aken(D), zij was toen 13 jaar oud.
Kind(eren):
Hildegardis was van hoge Zwabische adel, dus van Duitse afkomst, en buitengewoon bekoorlijk. Nu verloor Karel de laatste sporen van diplomatieke voorzichtigheid: zelfs om zijn koninklijke waardigheid bekommerde hij zich niet meer. De "verlangende" Desiderata werd verstoten en met een honende brief naar haar vader in Pavia teruggestuurd; het was Karel volmaakt onverschillig of dit een definitieve breuk met de Longobarden zou betekenen of niet.
Er werd ook gesproken over het treurige einde van Desiderata, die nog immer hardstochtelijk veel van Karel hield. Zij werd er niet moe van, hem te aanschouwen. Eindelijk slaagde zij erin met een pijl een boodschap in het kamp van de Franken te schieten. Als Karel haar liefde wilde beantwoorden, zou zij voor hem de poorten van Pavia openen. Karel stemde toe en Desidarata sloop in de nacht naar het bed waar haar vader lag te slapen en stal de sleutels die hij onder zijn hoofdkussen hield. Voor de wachtende Franken opende zij de stad. Maar toen werd zij, niet herkend door de binnenstormende ruiters, onder de paardenhoeven verpletterd.
Maar daarmee was het schandaal nog niet ten einde: de koning gelastte direct de bruiloft met de kleine Hildegard, en dit werd als uitermate onzedelijk beschouwd. Korte tijd later, nauwelijks veertien jaar, beviel zij van een zoon. Naar zijn vader en overgrootvader werd hij Karel genoemd. De oudste zoon, die uit een rechtmatig huwelijk was gesproten, had volgens de goede zede de naam van zijn grootvader Pippijn gekregen; zo heette tot groot verdriet van Hildegardis reeds de zoon van Himiltrud; deze had daarmee het eerstgeboorterecht. Zij overleed 30 april 783, nog geen 25 jaar oud, volkomen uitgeput en verlept, bij haar negende bevalling. Naast het graf van Karel's heilige voorvader Arnulf werd zij in Metz plechtig begraven. Op haar graf moesten tot aan de jongste dag kaarsen branden en dagelijks moest een mis gelezen worden voor haar zieleheil. Tot dat doel schonk Karel de Arnulfuskapel een landgoed in het Moezelland, dat nooit voor een wereldlijk doel mocht worden aangewend.
Hildegardis van Vinzgau | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
771 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Karel de Grote |
De getoonde gegevens hebben geen bronnen.