(1) Hij is getrouwd met (Niet openbaar).
Zij zijn getrouwd in het jaar 1981, hij was toen 35 jaar oud.
(2) Hij is getrouwd met (Niet openbaar).
Zij zijn getrouwd in het jaar 1974, hij was toen 28 jaar oud.
Het echtpaar is gescheiden.
(3) Hij is getrouwd met (Niet openbaar).
Zij zijn getrouwd in het jaar 1969, hij was toen 23 jaar oud.
Het echtpaar is gescheiden.
Lennaert Nijgh (Haarlem, 29 januari 1945 - Haarlem, 28 november 2002) was een Nederlands tekstdichter. Nijgh maakte vooral naam als tekstdichter voor Boudewijn de Groot, een jeugdvriend met wie hij opgroeide in Heemstede. Ze bleven bevriend, al gingen ze elk naar een andere middelbare school in Haarlem.
Hun eerste samenwerking was in een 8mm-filmpje dat Nijgh maakte en waarin De Groot twee liedjes zong. Nieuwslezer Ed Lautenslager was onder de indruk van die liedjes, zag een toekomst in Nijgh en De Groot als liedjesschrijvend duo en bracht hen in contact met platenmaatschappij Phonogram.
Dat De Groot in de jaren '60 kon uitgroeien tot protestzanger en troubadour van de flowerpower had hij mede te danken aan de teksten van Nijgh. Hun eerste hit was Een meisje van 16, een vertaling van Charles Aznavours "Une enfant (de seize ans)". De tweede, Welterusten Meneer de President, vestigde de naam van De Groot als protestzanger, iets wat bij de zanger zelf gemengde gevoelens opriep, want hij zag zichzelf niet alleen als vertolker van maatschappijkritische liedjes.
De teksten die Nijgh schreef ervoer De Groot eind jaren zestig als steeds minder passend bij zijn imago. Voordat het in 1968 tot een breuk kwam, maakten ze nog grote hits als Het Land van Maas en Waal, Testament en Meester Prikkebeen. In 1973 werd de samenwerking weer hervat met de LP Hoe sterk is de eenzame fietser. Het album werd een groot (kas)succes.
[bewerken]Andere samenwerkingen
Nijgh heeft niet exclusief voor De Groot geschreven. Hij schreef en vertaalde musicals en maakte liedteksten voor tal van Nederlandse artiesten, onder wie: Astrid Nijgh (zijn eerste vrouw), Jenny Arean, Flairck, Jasperina de Jong, Liesbeth List & Ramses Shaffy, Elly Nieman, Rob de Nijs en Cobi Schreijer. Een kleine greep uit de bekendste liedjes: Malle Babbe, Jan Klaasen de Trompetter, Dag Zuster Ursula, Ik doe wat ik doe, Pastorale en Avond dat in 2005 verrassend eindigde als nummer 1 in de Top 2000 van Radio 2.
[bewerken]Als columnist
Ode aan Lennaert Nijgh
Nijgh heeft bijna zijn hele leven geschreven, op periodes na waarin hij leed aan een writer's block. In de omgeving van Haarlem is hij ook bekend geworden door zijn columns in het Haarlems Dagblad. Hij schreef meerdere boeken (waaronder zijn debuutroman Tobia) en draaide zijn hand niet om voor minder in het oog springend werk. Zo beschreef Nijgh drie jaar voor zijn dood onder de titel Met Open Mond de 150-jarige geschiedenis van Van der Pigge, een drogisterij in Haarlem waar het boek nog steeds te koop is.
Eind 2002 stierf Nijgh na een kort ziekbed op 57-jarige leeftijd. Op de Oude Groenmarkt in Haarlem is een standbeeld voor hem opgericht. Het marmeren beeld met de letters A en Z werd ontworpen door beeldhouwer Marinus Boezem. De begin- en eindletter van het alfabet symboliseren volgens Boezem het materiaal dat door schrijvers en dichters wordt gebruikt om hun creaties te maken. In november 2007 verscheen op Nijghs vijfde sterfdag de biografie Testament.
Lennaert Herman Nijgh | ||||||||||||||||||
(1) 1981 | ||||||||||||||||||
(Niet openbaar) | ||||||||||||||||||
(2) 1974 | ||||||||||||||||||
(Niet openbaar) | ||||||||||||||||||
(3) 1969 | ||||||||||||||||||
(Niet openbaar) |
De getoonde gegevens hebben geen bronnen.