Stamboom Van de Ven » Pepijn III "de korte" der Franken (± 714-768)

Persoonlijke gegevens Pepijn III "de korte" der Franken 

• Roepnaam is de korte.
• Hij is geboren rond 714 in Jupille.

  18 of 24 september 768
  
  Hij werd gedoopt in Utrecht door St. Willibrand, aartsbisschop van Utrecht

• Hij werd gedoopt in Utrecht.
• Titel: Koning

  van Frankrijk

• Hij is overleden op 24 september 768 in St. Dénis.
• Een kind van Karel van Herstal en Rotrude de Treves
• Deze gegevens zijn voor het laatst bijgewerkt op 14 november 2011.

Gezin van Pepijn III "de korte" der Franken

Hij is getrouwd met Bertrade II de Laon.

Zij zijn getrouwd rond 743.

Huwt Pepijn in 743/44 volgens de annalen van Prüm

Kind(eren):

1. Irmengilda Martel  ± 720-???? 
2. Carloman  ± 741-771 
3. Karel I der Franken  748-814 

Notities over Pepijn III "de korte" der Franken

Pippijn

XL Pippijn III “de Korte”, geboren rond 714 te Jupille, gedoopt te Utrecht door aartsbischop Willibrand, overleden op 24-09-768 te St.Denis, hofmeier en koning der Franken (751-768). Hij ontving na de dood van zijn vader in 741 het westelijk deel van het rijk. Hoewel hij en zijn broer Karloman de absolute macht hadden, hadden zij toch nog niet genoeg prestige om, zoals hun vader, zonder koning te kunnen regeren. Daarom lieten zij in 743 de onbekwaamste man onder de Merovingen, Childerik III, tot schijnkoning kiezen. Toen Karloman in 747 terugtrad werd Pippijn alleenheerser over het opnieuw verenigde Frankische Rijk. In 751 bleek de tijd rijp voor een staatsgreep. Childerik III werd in de abdij St.Bertijns opgesloten en Pippijn liet zich op de rijksdag te Soissons, met instemming van paus Zacharias, door de rijksgroten tot koning uitroepen. Hij liet zich daarbij, naar oudtestamentisch voorbeeld, door de aanwezige bisschoppen, waaronder Bonifatius, zalven. Dit symboliseerde de bijzondere relatie tussen God en de Frankische machthebber en maakte zijn positie heilig en onschendbaar. Enige tijd later deed paus Stefanus II, door de Longobarden in het nauw gebracht, een beroep op Pippijn. Hij kwam naar Francië, sloot een verbond met Pippijn, wijdde hem te St.Denis nogmaals tot koning en verleende hem de titel Patricius Romanorum. Pippijn ondernam hierop twee krijgstochten, in 754 en 756, tegen de Longobardische koning Aistulf en dwong hem de gebieden rond Ravenna die hij op Byzantium had veroverd, aan de paus over te dragen. Aldus werd, door de vereniging van deze gebieden met Rome en omgeving, waar de paus effectief meester was, de basis gelegd voor de Kerkelijke Staat die tot 1871 zou voortbestaan. De laatste jaren van Pippijns regering werden grotendeels in beslag genomen door de herovering van Septimanië op de Arabieren (752-759) en de onderwerping van Aquitanië (760-768); aldus werd het zuiden van Gallië weer rechtstreeks in de Frankische monarchie geïntegreerd. Pippijn III huwde in 743 of 744 te Prüm met de 15 jarige Bretonse prinses Bertrada van Laon, bijgenaamd “Bertha van de grote voeten”. Zij overleed op 12-06-783 te Choicy-au-Bac en was een dochter van Charibert Hardrad, hertog van Laon (743/4-ca.762). Bertrada werd nauwelijks meer vermeld tijdend haar huwelijk met Pippijn, behalve toen het huwelijk in 762 snel verslechterde en paus Paulus I ingreep om Pippijn van een scheiding te weerhouden. Des te meer liet Bertrada zich gelden tijdens de regering van haar zoons door haar sterke sympathie voor de Longobarden, resulterend in Karels huwelijk met de dochter van de Lombardische koning. Haar invloed taande toen Karel een andere koers ging varen.
Pippijn overleed in 768 aan waterzucht. Het rijk werd verdeeld onder zijn beide zoons.
Uit deze relatie: Karel “de Grote”. Zie XXXIX.

Voorouders van Karel de Grote.doc

2. Pepijn de Korte, geb. ca. 714, gest. St. Dénis, 18 of 24 september 768, koning van Frankrijk van 751-768. Hij werd gedoopt in Utrecht door St. Willibrand, aartsbisschop van Utrecht

Deelde aanvankelijk de regering met zijn oudste broer Carloman, installeerde Childeric III op de troon, onderwierp Aquitanië en trok met zijn broer verder tot aan de oevers van de Inn (743). Na het intreden in het klooster van zijn broer Carloman (747) alleen hofmeier, maakte reeds met Carloman een begin met diverse hervormingen in de kerk en schoot de paus te hulp tegen de Lombarden. Hij zond in 751 twee getrouwen, Fulrad en Bouchard, naar Rome om op diplomatieke wijze te informeren hoe paus Zacharias stond t.o.v. zijn eventuele koningschap en ontving het beroemde antwoord:” Het lijkt mij beter diegene koning te maken die de koninklijke macht bezit dan diegene die die macht niet bezit.” Hierop verzamelde hij zijn raad der edelen in november 751, sloot Childebert op in de Abdij St. Bertijn en werd tot koning gekozen. De echte erfgenaam Thierry werd zoals gebruikelijk in het klooster gedaan (Fontenelle) en verdween, als zijn vader, uit de historie. Na zijn kroning, 756-760, voerde hij oorlog met de Saksen, uiteindelijk onderworpen door zijn zoon, daarna met Beieren, waar hij zijn halfbroer Griffo verjoeg en de vasaliteit van Tassilo III accepteerde, onderwierp tenslotte Aquitanië; verbeterde sterk de administratie van zijn rijk en vervolgde de verbetering van de organisatie van de kerk en startte zo een aantal acties die een vervolg kregen die later door historici de “carolingische renaissance” zou worden genoemd.

Heeft u aanvullingen, correcties of vragen met betrekking tot Pepijn III "de korte" der Franken?
De auteur van deze publicatie hoort het graag van u!

Tijdbalk Pepijn III "de korte" der Franken

Klik op de namen voor meer informatie. Gebruikte symbolen:  grootouders    ouders    broers/zussen    kinderen