Pippijn I bijgenaamd "de oude" of "van Landen" wordt omstreeks 580/590 in Landen bij Luik geboren als zoon van de Austrasische hofmeijer Karloman van Haspengouw. Pippijn bracht zijn jeugd door in zijn geboortestreek ver van het Merovingische hof met zijn moorden en intriges. Pippijn van Landen was Heer van Herstal en stond aan het hoofd van een belangrijk geslacht dat aanzienlijke goederen bezat. Het hof van Pippijn was gevestigd te Landen, indertijd een belangrijke stad. Pippijn wordt ook wel de eerste Hertog van Brabant genoemd. Alle Hertogen van Brabant stammen van hem af.
Pippijn vervulde, net als zijn vader, het ambt van hofmeijer in het Frankische deelrijk Austrasië. Hofmeijers waren mensen uit de hoge adel, die het paleis en het vermogen van de koning beheerden. Door de aanhoudende conflicten tussen de Merovingische Koningen onderling, waren de hofmeijers erin geslaagd hun macht aanzienlijk uit te breiden. In 613 weet Pippijn van Landen, samen met de Arnulf, de latere bisschop van Metz, de val van de Austrasische koningin Brunhilde en de aansluiting van Austrasië bij Neustrië te bewerkstelligen.
Formeel is vanaf dat moment Koning Chlotarius II de machthebber maar Pippijn oefent in deze periode een sterke invloed op de rijkspolitiek uit. Zo komt Clotharius in 614 met Pippijn en de Austrasische adel overeen dat de drie delen van het Frankische rijk, Austrasië, Neustrië en Bourgondië, elk een eigen regering zullen krijgen onder leiding van een hofmeijer. Het ambt van hofmeijer wordt bovendien erfelijk. Een belangrijke taak van de hofmeijer bestond uit het beveiligen van de landsgrenzen. In 620 verslaag Pippijn van Landen de Friezen die langs de noordgrens het land waren binnengedrongen. De oostgrens werd met succes verdedigd tegen de Wenden en Slaven die Beieren en Thüringen onveilig maakten.
In 623 dwingen Pippijn van Landen en Arnulf van Metz Clotharius II om zijn dan 12-jarige zoon Dagobert I uit te roepen tot koning van Austrasië. Samen nemen ze de opvoeding van de jonge koning ter hand en staan hem met raad en daad terzijde. Als Dagobert in 629, na het overlijden van zijn vader, koning wordt van vrijwel het gehele Frankische Rijk, vergezelt Pippijn hem naar zijn nieuwe hoofdstad Parijs. De Austrasische adel is het er niet mee eens dat het machtscentrum op deze manier wordt verlegd. Dagobert I werd daarom onder druk gezet om zijn jonge zoon Sigebert tot koning van Austrasië te benoemen wat in 634 metterdaad gebeurt.
Na het overlijden van Dagobert in 639 keert Pippijn van Landen naar Austrasië terug. Hoewel officieel koning Sigebert III daar aan het bewind is, berust het gezag vanaf dat moment in feite bij de hofmeijer. Pippijn van Landen overlijdt omstreeks 640 en wordt begraven te Landen (pas vele jaren later wordt zijn graf overgebracht naar Nijvel). Zijn nakomelingen worden - naar hun stamvader Pippijn I - de "Pippiniden" genoemd. Na zijn dood wordt zijn zoon Grimoald I hofmeijer van Austrasië.
Pippijn was getrouwd met Iduberga (Ida), zij stichtte een klooster te Nijvel waarvan hun dochter Gertrudis de abdis werd. Zowel Iduberga als Gertrudis zijn later heilig verklaard. Zijn oudste dochter, Begga, trouwt met Ansegisel de zoon van Arnulf van Metz en stamvader van de dynastie der Karolingen.
Bron: Kwartierstaten Marcel Wissenburg
Zij is getrouwd met Angistel van Metz.
Zij zijn getrouwd.
Kind(eren):
Begga (de heilige) van Landen | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Angistel van Metz |
http://gw5.geneanet.org/index.php3?b=vanwijnen28⟨=nl;pz=ronald+cornelis;nz=van+wijnen;ocz=0;p=begga+de+heilige;n=van+landen