Datum: Zie Bron
Datum: of 4 dec 754 (Zie Bron)
Begraafdatum: Na 17 aug 754 óf na 4 dec 754
Hij is getrouwd (Rooms Katholiek) met N.N. N.N..
Bron: http://fr.wikipedia.org/wiki/Carloman_%28fils_de_Charles_Martel%29
************************************
Uit Bron: "Zijn vrouw is onbekend."
Zij zijn getrouwd
Ze zijn in de kerk getrouwdGeloof: Rooms Katholiek
Kind(eren):
Het echtpaar is in 745 gescheiden.
Bron: http://fr.wikipedia.org/wiki/Carloman_%28fils_de_Charles_Martel%29
***********************************
Vertaald uit Bron: Carloman (zoon van Karel Martel)
Carloman geboren rond 705/710, is de oudste zoon van Karel Martel en Rotrude. De exacte datum van zijn dood in Vienne (Dauphine) is omstreden. Volgens sommige bronnen overleed hij op 17 augustus 754 of 755 , volgens andere zou het 4 december 754 zijn.
Hij was de broer van Pepijn de Korte.
Biografie
Na de dood van zijn vader in 741, deelt hij de regering met zijn broer Pepijn de Korte, werd burgemeester van het paleis van Austrasië en wordt ook beleend met Alemannië, Thüringen en de noordelijke Elzas, dat hij regeerde als souverein, maar zonder de titel van koning. Met zijn broer, moet hij strijden tegen hun derde broer, Griffin, die zijn deel van de erfenis opeist en wordt gesteund door Hunald, hertog van Aquitanië en Odilo, hertog van Beieren. De broers begonnen met het opsluiten van hun half-broer. Om hun legitimiteit vast te stellen, moeten ze een Merovinger, Childeric III op de troon zetten, iets dat Karel Martel had moeten doen sinds de dood van Thierry IV in 737. Vervolgens onderwerpen ze Aquitaine en Carloman leidt een leger om de Beieren en de Alemannen te onderwerpen, waar hij de Welfen installeert .
De kerkelijke hervorming onder impuls van bisschop Bonifatius zijn de reden dat hij de beschermer is en aan wie hij in 744 het grondgebied schenkt waar in 744 de abdij van Fulda werd opgericht.
Tijdens het Germaanse concilie in 742, stelt hij een ambitieus beleid ten aanzien van de morele zeden van de geestelijkheid en respect voor het kerkelijk eigendom vast. Hij ziet ook dat de bisschoppelijke stoel te vaak in de handen van leken is.
In 745 onderwerpt zijn broer, Pepijn de Korte, de Alemannen en bezet het land in weerwil van de verdeling van het in 741 aan zijn broer toegekend gebied. Het volgende jaar, organiseerde Carloman een expeditie om de leiders van Franken en Alemannen te doden, die zich aan zijn broer onderworpen hadden. Volgens de officiële lezing, deed Carloman afstand van de troon en ging in de religie om te boeten voor de moorden, maar Jörg Jarnut, middeleeuws historicus, en Gunther Wolf zijn van mening dat na de slachting, de getrouwen van Carloman hun leider hadden verlaten. Hij voerlde zich daardoor geïsoleerd en had daarom geen andere keus dan zich terug te trekken in een klooster. Anderen benadrukken de diepe vroomheid van Carloman.
Tijdens een bezoek aan Rome vroeg hij aan paus Zacharias toestemming om in de clericale stand opgenomen te worden. Hij doet afstand van de politieke macht, waardoor zijn broer Pepijn de Korte alleen gaat regeren en stichtte het klooster van Mount Soracte in Italië en daarna trok zich terug in de abdij van Monte Cassino. In 754 naar Frankrijk gezonden voor een vredesmissie overleed hij in Vienne in de Dauphine.
Zijn zoon Drogo volgde hem op, maar werd uiteindelijk afgezet door zijn oom Pepijn de Korte . Carloman werd heilig verklaard; Zijn naam, gegeven door de Katholieke Kerk, is Sint Carloman.
Kinderen
Zijn vrouw is onbekend. Hij had de volgende kinderen:
* Drogo († AD. 753 ), burgemeester van het paleis van Austrasië , in 753 afgezet door zijn oom Pepijn de Korte;
* een of meer zonen, waaronder mogelijk een Carloman;
* Misschien twee meisjes:
* 1. Rothrude, getrouwd met Gerard I van Parijs en
* 2. Rothilde, vermeld in een andere necrologie
De getoonde gegevens hebben geen bronnen.