Stamboom Smit, Zimmermann » Keizer Berengarius I Van Friuli (± 845-924)

Persoonlijke gegevens Keizer Berengarius I Van Friuli 

• Hij is geboren rond 845 in Cividale.Bron 1
• Hij is overleden op 7 april 924 in Verona, Provincia di Verona, Veneto, Itali√´.Bron 1

  
  Leeftijd:79y

• Een kind van Ebberhardt De Frioul en Gisela Von Franken
• Deze gegevens zijn voor het laatst bijgewerkt op 27 maart 2017.

Gezin van Keizer Berengarius I Van Friuli

(1) Hij is getrouwd met Bertila Van Spoleto.

Zij zijn getrouwd.

(2) Hij is getrouwd met Anna.

Zij zijn getrouwd december 915.Bron 1

Notities over Keizer Berengarius I Van Friuli

Berengar(ius) van Friuli (Cividale, 845 - Verona, 7 april 924) was markgraaf van Friuli, koning van Italië (888-889, 896-901 en 905-924) en keizer vanaf 916.

Leven en loopbaan:
Berengar stamde van moederszijde van de Karolingen af. Hij was de zoon van Gisela, een dochter van Lodewijk de Vrome, en Eberhard, markgraaf van Friuli. Na de Karolingische koningen hoorde hij daarmee tot de hoogste adel in de Frankischegebieden. Van zijn ouders erfde hij grote bezittingen bij Lille, Luik en in de Condroz.

Markgraaf:
Zijn oudere broer Unruoch stierf in 874 en Berengar volgde hem op als markgraaf van Friuli. Het volgende jaar steunde hij de poging van Karel de Dikke en Karloman van Beieren, om de koningstitel van Italië voor Karloman te verzekeren.Karloman had de titel geërfd van Lodewijk II van Italië maar Karel de Kale was Italië binnengevallen en had zich tot koning en keizer laten kronen. Na de dood van Karel de Kale in 877 hadden ze wel succes.
In 883 werd hertog Guido van Spoleto op de synode van Nonantola beschuldigd van verraad. In reactie daarop sloot die een bondgenootschap met de Saracenen. Karel de Dikke gaf Berengar opdracht om Guido te verslaan. Berengar trok met eenleger naar het zuiden maar werd na aanvankelijke successen door een epidemie gedwongen om terug te keren. In 884 pleitte Berengar bij de keizer voor bisschop Haimo van Belluno.
In 886 voerde Berengar een korte oorlog met bisschop Liutward van Vercelli omdat die Berengars zuster uit een klooster had gehaald om met een familielid te laten trouwen. Het is onbekend of de vrouw en het klooster daarvoor wel of geentoestemming hadden gegeven. Een jaar later verzoende Berengar zich met Liutward op de rijksdag van Waiblingen en gaf hem grote geschenken als schadevergoeding. Berengar was dat jaar ook aanwezig op de rijksdag van Kirchen waar Karel deDikke, Lodewijk van de Provence als erfgenaam adopteerde. Karels plan om zijn eigen onwettige zoon als erfgenaam aan te wijzen was eerder mislukt.

Strijd om de macht in Italië:
Met kerst 887 werd Berengar gekozen tot koning van Italië. Waarschijnlijk was dit gebaseerd op een afspraak met Guido van Spoleto dat Berengar koning van Italië zou worden en Guido koning van West-Francië. Toen het Guido niet lukte omkoning van West-Francië te worden keerde hij terug naar Italië. Berengar en Guido troffen elkaar in een veldslag bij Brescia. De slag werd door Berengar gewonnen maar zijn verliezen waren zo groot dat hij instemde met een wapenstilstandvoor een half jaar. Vervolgens dreigde Arnulf van Karinthië om Italië binnen te vallen. Berengar sloot tijdens onderhandelingen in Trente een overeenkomst met hem, waarbij hij koning van Italië bleef maar dan wel Arnulf als zijn heer moesthuldigen. Ook moest enkele plaatsen afstaan. In 889 versloeg Guido Berengar in de slag bij de Trebbia en werd koning van Italië. Berengar behield zijn positie als markgraaf van Friuli. In 893 besloot Arnulf in actie te komen tegen Guido vanSpoleto. Hij stuurde zijn zoon Zwentibold met een leger naar Italië. Berengar en Zwentibold belegerden Guido in Pavia maar trokken zich terug (volgens geruchten in ruil voor een groot geldbedrag). In 894 versloegen Arnulf en Berengar Guidobij Bergamo en bezetten Pavia en Milaan. In 896 verliet Berengar zonder toestemming Arnulfs leger in Toscane en keerde terug naar Lombardijen. Arnulf ontnam hem daarop het markgraafschap Friuli. Toen Arnulf getroffen werd door een beroerteen terug moest keren naar Duitsland, verdeelden Berengar en Lambert, zoon van Guido, in Pavia het koninkrijk Italië. Berengar werd koning is in het gebied ten oosten van de rivier Adda, en Lambert ten westen van de rivier. In 898 probeerdeBerengar Pavia te veroveren maar hij werd verslagen bij Fidenza en werd gevangengenomen. Een paar dagen later, op 15 oktober, stierf Lambert bij de jacht en werd Berengar onverwacht koning van heel Italië.
Binnen een jaar kwam Berengar weer in de problemen. In 899 vielen de Hongaren Italië binnen. Berengar trad ze met een groot leger tegemoet en weigerde onderhandelingen over een afkoopsom. Zijn leger werd op 24 september echter verrast enverslagen bij de rivier de Brenta. De ontevreden adel nodigde in 900 Lodewijk van de Provence, kleinzoon van koning Lodewijk II, uit om koning van Italië te worden. Lodewijk versloeg Berengar en werd in 901 tot keizer gekroond. Het jaardaarna versloeg Berengar Lodewijk en liet hem zweren nooit meer naar Italië te komen.

Definitief koning, en keizer:
In 905 waagde Lodewijk nog een kans en viel wederom Italië binnen. Berengar versloeg hem op 21 juli bij Verona en liet hem de ogen uitsteken en terugzenden naar de Provence. Berengar vestigde zijn hoofdstad in Verona, dat hij zwaarversterkte. In 915 steunde Berengar een christelijk bondgenootschap tegen de Saracanen, met een grote legermacht onder bevel van hertog Alberic van Spoleto. Als dank werd Berengar tot keizer gekroond door paus Johannes X. Dat de situatie inItalië allerminst rustig was blijkt er wel uit dat Berengar zijn dochter, abdis van San Salvatore in Brescia, in 916 het recht gaf om versterkingen te bouwen en daar troepen te legeren. Adalbert van Ivrea, Berengars schoonzoon, nodigde Hugovan Arles, de sterke man in de Provence naast de blinde koning Lodewijk, uit om koning te worden. Hugo kwam tot Pavia maar moest zich terugtrekken omdat Berengar zijn bevoorrading afsneed. Meer en meer vertrouwde Berengar op Hongaarsehuurlingen, wat tot een toenemende ontevredenheid onder de adel leidde. In 921 vroeg een groot aantal edelen en bisschoppen, onder leiding van Adalbert van Ivrea, Rudolf II van Bourgondië om koning te worden. Tegelijk vielen ook de Hongarenplunderend het land binnen. Berengar trok zich terug in Verona om zijn kansen af te wachten. Op 29 juli 923 werd Berengar wordt verslagen in de slag bij Fiorenzuola en werd kort daarna door zijn eigen mensen gedood, vermoedelijk op bevelvan Rudolf II van Bourgondië.
Er is een anoniem geschrift Gesta Berengarii imperatoris dat handelt over de gebeurtenissen van zijn veelbewogen tijd.

Huwelijken en kinderen:
Berengar was gehuwd met Bertila van Spoleto (ca. 860 - voor december 915). Zij was geen familie van Guido van Spoleto maar dochter van Suppo II van Parma (graaf van Parma, Asti en Turijn), die zoon was van Adelgis I van Parma (ovl. na 861),hertog van Spoleto en zoon van Suppo I van Spoleto. Berengar en Bertila hadden twee dochters:
Gisela (ca. 880 - 13 juni 910), gehuwd met Adalbert van Ivrea
Berta (ovl. na 951), abdis van meerdere kloosters
Bertila werd “consors” genoemd in aktes en niet het gebruikelijke “coniunx” (echtgenote). Dit wordt gezien als aanwijzing dat zij informeel een belangrijke macht uitoefende. In 915 werd ze naast Berengar tot keizerin gekroond. Kort daaropwerd ze schuldig bevonden aan overspel en met gif ter dood gebracht.
In december 915 trouwde Berengar met Anna (ovl. na mei 930), van onbekende afkomst. Uit dit huwelijk zijn geen kinderen bekend.

Bron: Wikipedia

Heeft u aanvullingen, correcties of vragen met betrekking tot Keizer Berengarius I Van Friuli?
De auteur van deze publicatie hoort het graag van u!

Tijdbalk Keizer Berengarius I Van Friuli

Klik op de namen voor meer informatie. Gebruikte symbolen:  grootouders    ouders    broers/zussen    kinderen