Stamboom Serrij » Lambert I van Leuven (± 950-1015)

Persoonlijke gegevens Lambert I van Leuven 

• Hij is geboren rond 950 in .
• Hij is overleden op 12 september 1015 in Florennes.
• Hij is begraven in Nijvel ( België ) Klooster St Geertruid.
• Deze gegevens zijn voor het laatst bijgewerkt op 24 november 2020.

Gezin van Lambert I van Leuven

Hij is getrouwd met Gerberga van Neder-Lotharingen.

Zij zijn getrouwd rond 988 te .

Kind(eren):

1. Mathilde van Leuven  1006-1078 

Notities over Lambert I van Leuven

Notities bij Lambert I van Leuven

Vermeld in Lotharingen in 973 (na 7 mei). Ontvangt samen met zijn broer Reinier IV van Henegouwen de vaderlijke allodia van keizer Otto II terug(977). Voor het eerst als graaf van Leuven vermeld in 1003. Erft bij het overlijden van zijn zwager Ottovan Neder-Lotharingen diens keizerlijke lenen, waaronder Brussel (1012), doch voelt zich gepasseerd in de opvolging in diens functie wanneer deze aan Godfried II van Verdun wordt geschonken. Verbindt zich daarom tegen deze, samen met zijn neef Reinier V van Henegouwen (bron: Karel de Grote, Gens Nostra (1968) 249).

Hij is overleden op 12 september 1015 in Florennes, België, hij was toen 50 jaar oud.
Gesneuveld.

Hij is begraven in Klooster St Geertruid Nijvel, België.
Titel: Graaf van Leuven (1003)

Lambert I, bijgenaamd met de Baard (ca. 950 – Florennes, 12 september 1015), was de oudste met zekerheid bekende graaf van Leuven en stamvader van de Leuvense gravendynastie.

Hij was een zoon van Reinier III van Henegouwen en Adela van Leuven.[1] Samen met zijn broer Reinier zou hij door aartsbisschop Bruno de Grote verbannen zijn geweest. Na de dood van keizer Otto I keerden ze terug om het kasteel van "Bussud" (Bossut?) te belegeren, maar werden verslagen en opnieuw verbannen door keizer Otto II.[2] In 973 zouden beide broers zijn teruggekeerd om Werner en Reinout, die hun vaders land in bezit hadden genomen, te bestrijden en te doden.[3] In 976 deden Reinier en Lambert een tweede poging om hun bezittingen te heroveren. Ze werden op 19 april 976 verslagen bij Bergen maar kregen toen wel hun graafschappen van de koning terug. Lambert werd graaf van Leuven. Ook uit een andere bron weten we dat in 977 de zonenvan Reinier III terug waren in hun vaderland.[4]

In 1003 wordt Lambert voor het eerst vermeld als graaf van Leuven, ter gelegenheid van zijn aanduiding als voogd over de abdij van Nijvel.[5] Hij verwierf ook de voogdij over de abdij van Gembloers. Door dit voogdijschap moest hij instaan voor de bescherming van de abdijen, maar anderzijds verkreeg hij ook de territoriale controle over de uitgestrekte abdijdomeinen. In 1007 wordt vermeld dat graaf Lambert terug in de gratie is gekomen bij keizer Hendrik II.[6] Door Lamberts huwelijk met Gerberga, dochter van hertog Karel van Lotharingen, kwam hij in het bezit van het graafschap Brussel.[7] De toewijzing van het hertogdom Lotharingen aan Godfried I van Verdun bracht Lambert openlijk met de graven van de Ardennen in conflict. Dit gaf aanleiding tot de Slag bij Florennes (1015), waar Lambert I sneuvelde.[8]

In 1005 steunde Lambert Boudewijn IV van Vlaanderen in diens pogingen om het markgraafschap Valencijn te veroveren. In 1012 benoemde de keizer Godfried de Kinderloze tot hertog van Neder-Lotharingen. Dit was tegen de zin van Lambert die deze functiezelf begeerde. Het kwam zelfs zover dat Godfried de stad Leuven belegerde maar hij moest die onderneming zonder succes opgeven. Lambert kwam daarna in botsing met Balderik II van Loon, bisschop van Luik. Deze had besloten een burcht te bouwen te Hoegaarden. Dit was niet naar de zin van Lambert I, die de burcht als een bedreiging beschouwde. Toen de bisschop weigerde de bouwwerken stop te zetten, deed Lambert een inval in het Luikse gebied. De bisschop wist slechts met toegevingen zijn vazallenertoe te bewegen hem bij staan in de strijd, maar in 1013 werd die te Hoegaarden dan toch beslecht. Mede door desertie van een deel der Luikse troepen wist Lambert de bisschop een bloedige nederlaag toe te brengen. Deze overwinning stelde Lambert instaat ook het graafschap Bruningerode (ten zuidoosten van het graafschap Leuven) te annexeren. In 1015 kwam het opnieuw tot een conflict met hertog Godfried. Lambert trok samen met zijn broer Reinier tegen hem op, maar sneuvelde bij Florennes.

Om de vrede te herstellen tussen de Reiniers (graven van Leuven en Bergen) en het huis van Verdun werden huwelijksallianties aangegaan. Lambert II Balderik van Leuven huwde Oda van Verdun (dochter van Gozelo I van Verdun), en Reinier V van Bergen trouwde met een dochter van Herman van Ename (die omstreeks die tijd graaf van Brabant was).

De kroniekschrijvers schetsen een zeer negatief beeld van de oorlogszuchtige Lambert I. Ze verwijten hem geen respect te hebben voor vrouwen, kinderen en heiligdommen. Niet alleen dankzij de Karolingische bruidsschat van zijn echtgenote Gerberga (het graafschap Brussel), maar ook door geweld en intriges wist hij zijn territorium uit te breiden.

Inhoud [verbergen]
1 Huwelijk
2 Voorouders
3 Noten
4 Referenties

Huwelijk[bewerken]

Uit zijn huwelijk met Gerberga van Neder-Lotharingen ontsproten vier kinderen:
Hendrik I van Leuven, oudste zoon en opvolger van Lambert I.
Lambert II Balderik van Leuven, gehuwd met Oda van Verdun.
Reinier van Leuven, gehuwd met een dochter van Boudewijn IV van Vlaanderen.
Mathilde van Boulogne, gehuwd met Eustaas I van Boulogne

Heeft u aanvullingen, correcties of vragen met betrekking tot Lambert I van Leuven?
De auteur van deze publicatie hoort het graag van u!