Stamboom Monsou-Plaatsman » Daniël Paulusz Kikkert (1749-1793)

Persoonlijke gegevens Daniël Paulusz Kikkert 

• Hij is geboren op 9 januari 1749 in Texel.
• Hij werd gedoopt op 29 januari 1749 in Den Burg.

  Hij is ng gedoopt; doopgetuige: Antje Masade

• Beroep: hij was in dienst van de VOC: 1786 Capitain/Luijtenant op de Admiraal Suffren; 1790 kapitein/luitenant op de Meerwijk, 1793 Capitein ter Zee op de Christophus C uit Amsterdam.
• Hij is overleden op 10 oktober 1793 in Batavia, Indonesië, hij was toen 44 jaar oud.
• Een kind van Paulus Paulusz Kikkert en Hendrikje Daniëls Mustade (Masade)

Gezin van Daniël Paulusz Kikkert

Hij is getrouwd met Hendrikje Jans Pruijt.

Zij zijn getrouwd op 27 april 1783 te Den Burg, hij was toen 34 jaar oud.

Kind(eren):

1. Hendrikje Daniëls (Hendrika) Kikkert  1784-1867
2. Marretje Daniëls Kikkert  1785-1812 
3. Antje Kikkert  1786-1852 
4. Poulina Daniëls Kikkert  1790-????
5. Jannetje Daniels Kikkert  1793-1843 

Notities over Daniël Paulusz Kikkert

Op 16 november 1786 vertrekt hij als “captain/luijtenant ter zee” met het schip “Admiraal de Suffren” voor de (in 1602 opgerichte) VOC(Verenigde Oostindische Compagnie)-kamer Amsterdam. Een kapitein-luitenant (ook wel: schipper) is de belangrijkste man (tot in de jaren '20 van de 18e eeuw was de opperkoopman dat) op het schip; hij heeft de algehele leiding over vaart en navigatie. Hij moet ook de instructies en opdrachten die de bewindhebbers (de Heren XVII, het bestuur van de VOC) hem meegeven naleven en uitvoeren.

In 1784 vraagt het Departement voor de Equipage zich af of er niet een schip van 160 voet (1300 ton) gebouwd kan worden. Tot dan toe zijn de schepen niet groter dan 150 voet. Van de zes VOC-werven is alleen die van Amsterdam groot genoeg om een dergelijk groot schip te bouwen. In 1785 loopt het van stapel en in 1786 zeilt de Suffren via Batavia naar Canton met aan boord Daniël Kikkert.

Op 5 juli 1787 arriveert het schip in Batavia, waarna er wordt doorgezeild naar China. Daniël krijgt op het schip een ongeluk en stapt op 13 maart 1788 als passagier aan boord van de “Gouverneur Generaal Maatsuijker”, waarmee hij op 25 augustus 1789 op de rede van Texel aankomt. Passagiers op VOC-schepen zijn meestal hoge officieren die geen werkzaamheden aan boord verrichten. Zij hebben een eigen hut op het achterschip en eten samen met de hoge officieren. De Maatsuijker vertrekt 10 augustus 1788 van Batavia naar China (Canton), vanwaar het 24 januari 1789 huiswaarts keert.

Note Johan de Jong: De mededeling dat Daniël Kikkert niét aan boord was van de Admiraal de Suffren tijdens de schipbreuk is onjuist.

Blijkens brieven die hij na de schipbreuk mede ondertekend heeft was hij met de rest van de bemanning op het eiland waar men gestrand was.

Dat hij teruggevaren is op de Maatsuyker klopt, maar hij is pas na terugkomst in Macao (waar de meeste overlevenden door Chinese jonken naar toe waren gebracht) op dat schip overgestapt.

Daniel heeft geluk dat hij niet op de Admiraal de Suffren is gebleven, want tijdens de thuisreis vergaat het schip op 1 maart 1788 in de Zuidchinese Zee op de kust bij Hainan. De VOC heeft na het vergaan van de Suffren geen poging meer ondernomen om een schip van 160 voet te bouwen.

De volgende reis van Daniël begint 8 december 1790 vanaf de rede van Texel met het schip “Meerwijk” (dit is het oorspronkelijke fregat “Groenewoud” dat begin 1784 door de Kamer van Hoorn van de erven wed. Jan Frederik en Comp. te Amsterdam voor vijfentachtigduizend gulden is aangekocht; het schip wordt in 1795 in Batavia verkocht) met bestemming China, eveneens voor de kamer Amsterdam. Daniël is weer kapitein/luitenant en verdient evenals op de vorige reis achtenveertig gulden per maand (een hooploper -leerlingmatroos- verdient 7 gulden per maand).

In Batavia stapt hij over op de “Eenparigheid”, een schip dat vaart voor de kamer Delft. Op 26 april 1792 komt Daniël weer thuis op Texel.

In de Oost kwam vaak de slechte staat van schepen aan het licht. Veel gekochte bodems bleken na korte tijd niet meer inzetbaar op onstuimige wateren. Als voorbeeld wordt genoemd de zwakke constructie en slechte houtkwaliteit van het fregat De Eenparigheid. Onder andere deze beperkte inzetbaarheid verklaart het permanente verblijf van veel koopschepen in Azië.

De laatste reis van Daniël is als kapitein ter zee (verdiensten: zesenzestig gulden per maand) op de “Christophorus Columbus” voor de kamer Amsterdam. Het vertrek is op 15 januari 1793. Op 16 augustus van dat jaar arriveert het schip in Batavia, waar het in 1795/96 wordt gesloopt.

Daniël komt niet meer terug op Texel. Waar hij op 10 oktober 1793 is overleden is niet bekend. Misschien net als Jan Daalder in het ziekenhuis van Batavia? Wel bekend is dat hij vlak voor zijn dood een testament heeft opgemaakt.

Heeft u aanvullingen, correcties of vragen met betrekking tot Daniël Paulusz Kikkert?
De auteur van deze publicatie hoort het graag van u!

Tijdbalk Daniël Paulusz Kikkert

Klik op de namen voor meer informatie. Gebruikte symbolen:  grootouders    ouders    broers/zussen    kinderen