Hij is getrouwd met Hubertha Gerarda Gerardina van Walsem.
Zij zijn getrouwd op 13 maart 1916 te Katwijk , hij was toen 25 jaar oud.
Kind(eren):
Henri George Nolen (Rotterdam, 30 juni 1890 – Rheden, 8 april 1986) was een Nederlands elektrotechnisch ingenieur, voormalig directeur van N.V. Willem Smit & Co. transformatorenfabriek te Nijmegen en hoogleraar aan de Technische Universiteit Delft.
Nolen werd geboren in Rotterdam als zoon van Willem Nolen (1854-1939) en Daniëla Anna de Chaufepié (1856-1928). Zijn vader was arts en hoogleraar interne geneeskunde te Leiden. Na de openbare school in Leiden ginghij naar de hogereburgerschool. Aansluitend studeerde hij vanaf 1907 elektrotechniek aan de Technische Hogeschool in Delft, alwaar hij in 1913 met lof zijn ingenieursdiploma behaalde. Gedurende zijn studententijdwas hij president van het Delfsch Studentencorps. Na zijn afstuderen bleef hij er een jaar aan als assistent van Clarence Feldmann, totdat hij – vanwege de dreiging van de Eerste Wereldoorlog – werd opgeroepen voor militaire dienst. Na twee jaar mocht hij zijn uniform neerleggenen trad hij in dienst van de Nijmeegse transformatorenfabriek Willem Smit & Co, dat drie jaar daarvoor door Willem Benjamin Smit en Thomas Rosskopf was opgericht als afsplitsing van Smit Slikkerveer.[1]
Dit bedrijf fabriceerde en installeerde transformatoren voor het sterk groeiende elektriciteitsnet in Nederland begin van de 20ste eeuw. Zijn eerste klus betrof het ontwerp en de installatie van een 4000 kVA-transformator in Amsterdam (Hoogte Kadijk). Naast zijn werkzaamheden bij Willem Smit promoveerde hij in 1925 bij zijn afstudeerhoogleraar Feldmann op het proefschrift: "Transformatorvelden; onderzoek der magnetische velden in transformatorvelden en naar de invloed, welke deze op het net uitoefenen".[2] Datzelfde jaar werd Nolen benoemd tot mede-directeur vanN.V. Willem Smit & Co. Om de gefabriceerde transformatoren goed te kunnen testen voordat ze in het veld werden geïnstalleerd liet hij bij Smit een hoogspanningslaboratorium bouwen.
In 1937 volgde hij zijn leermeester Feldmann op als hoogleraar elektrotechniek aan de Technische Universiteit Delft in de 'Elektrotechnische Constructie'. Deze leerstoel omvatte de kerngebieden gelijkstroommachines, transformatoren en asynchrone- en synchrone machines. Als hoogleraarwas Nolen een vootrekker met betrekking tot vermogenselektronica binnen Nederland.[2] Ook vroeg hij diverse personen uit de praktijk om aan studenten gastcollege te geven over de bouw van elektrotechnische apparaten.
Nolen trad in 1916 in het huwelijk met de drie jaar jongere Hubertha Gerarda van Walsem (1894-1976). Ze kregen twee jongens (Willem & Aart Johann) en twee meisjes (Hubertha Gerarda & Henriëtte). Een bekend kleinkind van Henri Nolen is historicus Maarten van Rossem.
De getoonde gegevens hebben geen bronnen.