Stamboom Lormans, Loermans, Peterink, De(e)terink Wasser en aanverwante families » Wilhelmus Marinus Luermans (Religieuse Broeder Ulberto) (1920-2005)

Persoonlijke gegevens Wilhelmus Marinus Luermans (Religieuse Broeder Ulberto) 

• Hij is geboren op 17 september 1920 in Nijmegen.
• Hij werd gedoopt september 1920 in Nijmegen.
• Hij is overleden op 27 juni 2005 in Maastricht, hij was toen 84 jaar oud.

  begraafplaats Anjoulaan Maastricht Anjoulaan Maastricht Maastricht
  
  Naam GeborenOverledenLeeftijdEchtgeno(o)t(e)
  W.M. Luermans27-09-192027-06-200584

• Hij is begraven juni 2005 in Maastricht Begraafplaats Anjoulaan.
• Een kind van Hendrikus Theodorus Luermans en Elisabeth Maria Peters
• Deze gegevens zijn voor het laatst bijgewerkt op 24 oktober 2022.

Gezin van Wilhelmus Marinus Luermans (Religieuse Broeder Ulberto)

Notities over Wilhelmus Marinus Luermans (Religieuse Broeder Ulberto)

Brother Ulberto, W.M. Luermans 1920-09-27 + 2005-06-27

IN MEMORIAM BR.ULBERTO / WIM LUERMANS

In de gewone dagelijkse omgang met Ulberto hoorden wij dikwijls de stereotiepe opmerking uit zijn mond: "Ze doen maar!" Buitenstaanders zouden zo'n gezegde mogelijk doen schrikken, maar voor insiders tekende dit zijn hele persoon juist heel positief. Ulberto kenmerkte zich vooral door zijn gelijkmoedigheid, echte betrokkenheid en ongecompliceerdheid, die zich niet gauw van zijn stuk liet brengen. Men zei wel eens van hem: "Over Ulberto kun je lopen, hij wordt zelden echt boos!" Deze opvallendeeigenschap maakte hem prettig in de omgang en geschikt voor velerlei taken in de Congregatie.

Wim Luermans werd geboren In Nijmegen op 27 September 1920. Als goed student doorliep hij zijn scholen in Nijmegen en later in Zevenaar en Maastricht zonder moeite. Wim wilde broeder worden en zodoende kreeg hij op onze juvenaten de vorming tot onderwijzer en kandidaat religieus. Na zijn Noviciaat legde hij te Maastricht op 15 augustus 1940 als 'Br. Ulberto' zijn Geloften af.

De Congregatie plaatste hem als onderwijzer bij arme Maastrichtse kinderen op de Bernardusschool en vervolgens op de B.L.O. aldaar en later in Veghel en Heerlen. Intussen studeerde hij met succes H.A., Engels, Boekhouden en Indonesisch. Deze laatstestudie in verband met zijn benoeming in 1952 voor ons Apostolaat in Indonesia.

De eenvoudige en toegewijde Ulberto bleef van 1952 tot zijn repatriëring in 2000 een voorbeeldige missionaris, 48 jaar lang!

Zijn eerste standplaats was Semarang en doceerde hij vooral Engels op de middelbare school. Al gauw werd hij tevens leider van ons Juvenaat voor studenten die broeder wilden worden.

Na enkele jaren verhuisde Ulberto nog naar andere huizen en scholen op Java, zoals in Ambarawa en Salatiga. Onder vakanties was hij graag van de partij als er gelegenheid was om in Muntilan of Boro samen met andere medebroeders een weekje op adem tekomen in een landelijke omgeving. Gezellig en soms zingend uit 'Dien Kes' werden er lange wandelingen gemaakt langs sawahs en de bergen op, zoals de Merapi en Merbaboe. Hij genoot volop van de natuur, maar vooral ook van zijn medebroeders met kwinkslagen en plagerijen. Toen, in 1964, overkwam hem grote verandering! Sinds 1963 was de Congregatie een nieuw project buiten Java begonnen, namelijk in het achtergebleven bisdom Ketapang op West Borneo, en in 1964 werd ook Ulberto als pionier voor dit nieuwe Missiegebied gevraagd. Hij heeft er nooit spijt van gehad!

Juist in deze nog primitieve situatie qua huisvesting en samenleving bleek Ulberto in samenwerking met anderen 'the right man in the right place', 36 jaar lang! Heel veel heeft hij voor deze regio betekend en gedaan. In Ketapang, maar later ook in onze 2 volgende vestigingen dieper het binnenland in, te Tumbang Titi en Tanjung.

De broeders moesten aanvankelijk telkens in oude houten huizen wonen en werken, maar hij wist van niets ‘iets’ te maken. Nooit deed hij moeilijk en altijd wist hij zich weer aan te passen. Hij accordeerde met de leerlingen en mensen uit de buurt, toonde belangstelling voor arm en rijk, Daya's, Maleiers, Chinezen, en als het soms niet meezat hoorde je hem weer eens zeggen: 'Ze doen maar', zoveel als 'We komen er wel weer uit!'

Ulberto ontpopte zich als 'een jantje van alles': met eenvoudige middelen hielp hij scholen op poten zetten, en in huis zag je hem koken, schoonmaken, wassen, water putten en dweilen bij overstroming, boodschappen doen en tevens meermalen als overste functioneren.

Hoe kon hij dit alles opbrengen? Wellicht vanwege zijn degelijke religieuze instelling: Ulberto was een echte broeder en verzorgde gebed, Eucharistie, kommuniteitsleven in de kleine groep broeders en onderhield goede contacten met parochie en buren.Bij sluiting van de 'Ramadan' ging hij Islamitische buren en notabelen ter plaatse bezoeken, zoals zij wederkerig met Kerstmis bij de broeders langs kwamen. Tenslotte verzorgde hij ook vol zorg de schooladministratie van het bisdom.

Gelukkig hebben de broeders zelf veel steun ondervonden van de paters Passionisten, de Augustinessen en Medische Missiezusters aldaar.

Van nature was Ulberto eigenlijk wat verlegen om op de voorgrond te treden en kwam hij zodoende zelden op Java, zodat jonge broeders hem nauwelijks kenden, maar voor West Kalimantan was hij een begrip en werd met waardering over hem gesproken! Vanwege regelmatige bezoeken die ik ambtshalve bracht, heb ik Ulberto met eigen ogen aan het werk gezien en bewonderd. Jaren later heeft hij op verzoek een uitvoerig artikel geschreven over ons apostolaat in Kalimantan, waarin Ulberto over zichzelf het volgende schreef: ik citeer:

"Toen ik in 1940 mijn Geloften aflegde, stelde ik mijzelf beschikbaar om dienstbaar te zijn op de plaats die mijn Oversten mij zouden toewijzen, zowel in eigen land als in het buitenland. Ik achtte het onnodig zelf uit te maken voor hoe lang dit zouzijn."

"Mogelijk was ik daarbij beïnvloed door een gezegde dat ik ooit in lectuur ben tegengekomen: 'Het geheim van het leven is niet te doen wat ik VERLANG, doch trachten te VERLANGEN wat mijn opdracht is, zolang mijn krachten dit zullen toelaten!'....

Deze woorden tekenen Ulberto ten voeten uit. Nooit moeilijk doen, maar evenwichtig, trouw en stipt leven en werken. Zo werd deze man 'klein van stuk' een man ‘van groot formaat’! Om het gewoon en concreet te zeggen: hij was een echte broeder van mensen, vooral van eenvoudige achtergebleven mensen, en tevens een inspirerende man van God door zijn stille getuigenis van tevreden christelijk leven en zorgen!

Intussen was Ulberto 80 jaar geworden en vierde hetzelfde jaar zijn Diamanten Professiejubileum. Maar zijn gezondheid en zijn krachten gingen toch hard achteruit, zodat hij in 2000 zijn geliefde Indonesia en Kalimantan vaarwel moest zeggen om te repatriëren. Korte tijd woonde hij nog in Nijmegen, zijn geboortestad, dicht bij zijn familie, totdat in augustus 2003 verzorging op de Beyart gewenst werd. Deze met liefde gegeven verzorging heeft hij mogen ondervinden, al viel het hem zwaar zich nietmeer vrij te mogen verplaatsen!

Na een korte inzinking heeft de Heer Br.Ulberto tot zich geroepen op maandag 27 juni 2005 jl.

Daarmee is zijn mooie en rijke leven tot voltooiing gebracht, maar de boodschap van trouw en beschikbaarheid als onopvallend doch overtuigd religieus zal bij ons allen, familie, medebroeders, vrienden en bekenden als kostbare herinnering blijven voortleven!

Br. Ulberto, beste Wim, bij dit afscheid willen wij je nadrukkelijk bedanken voor je hartelijke broederschap en dienstbaarheid in de Congregatie, die je zo dierbaar was. Je hebt je talenten rijkelijk benut! Moge de Schepper je dan ook rijkelijk schenken, waarvoor je onopvallend maar consequent zo ruim plaats gemaakt hebt, namelijk "intieme omgang met de Heer!"

Dierbare Wim, Ulberto, kleine man maar grote medebroeder, onze hartelijke afscheidswens is: 'Beleef voor eeuwig de vrede en het ware geluk bij onze enige Bron, bij de goede God! Wees welkom bij het feestmaal van je Heer!'

'Selamat jalan!' - "Vaarwel", Ul., 'Sampai berjumpa!' - "Tot ziens!"

Humbertus Willemsen

Heeft u aanvullingen, correcties of vragen met betrekking tot Wilhelmus Marinus Luermans (Religieuse Broeder Ulberto)?
De auteur van deze publicatie hoort het graag van u!

Tijdbalk Wilhelmus Marinus Luermans (Religieuse Broeder Ulberto)

Klik op de namen voor meer informatie. Gebruikte symbolen:  grootouders    ouders    broers/zussen    kinderen