Twentsch dagblad Tubantia en Enschedesche courant 22-08-1930
https://www.delpher.nl/nl/kranten/view?query=Kerkemeijer&page=1&sortfield=date&cql%5B%5D=%28date+_gte_+%2201-01-1930%22%29&cql%5B%5D=%28date+_lte_+%2231-12-1930%22%29&coll=ddd&redirect=true&identifier=MMSAEN01:000050561:mpeg21:a0049&resultsidentifier=MMSAEN01:000050561:mpeg21:a0049
Zie + adv.
Zie artikel en foto in "Rond Haaksbergen" ivm 65 jarig X
Zij is getrouwd met Hendrikus Johannes Franciscus Scholten.
Zij zijn getrouwd op 14 september 1955 te Haaksbergen, zij was toen 25 jaar oud.
Artikel van beiden in de tubantia van 15 sept 2020
==================================================
BRON: HKH
1955 70 14-09 Hendrikus Johannes Franciscus Scholten 26 textielarbeider
Johannes Arnoldus
Johanna Berendina Deeterink
Johanna Gerharda Kerkemeijer 25 textielarbeidster
Reinoldus
Hermina ter Pelle
=============================================
Diamanten paar
Gepubliceerd: 17-9-2015
Tijdens een bal in het toenmalige Sint Jozefgebouw vond Buursenaar Henk Scholten (86) de vrouw van zijn dromen: Gerda Kerkemeijer (85). “Het klikte tussen ons vanaf het begin.” Op 14 september 1955 gaven ze elkaar het jawoord.
Op hun trouwdag verraste burgemeester Gerrit Jan Kok het diamanten paar met een bloemetje. Tukkers onder elkaar. Het ging dus over de textiel, het buitenleven en ‘andere tijden’. Henk Scholten werd als oudste boerenzoon geboren op ‘erve Scharenborg’ aan de Wennewickweg. Een dansavond in 1949 in Haaksbergen bracht hem eindelijk de ware Jacoba. Op de dansvloer vroeg hij verkering aan Gerda Kerkemeijer. “Ze kon behoorlijk goed dansen. Ik let altijd op de benen en had allang gezien dat ze een mooi ‘onderstel’ had”, grapt hij, terwijl ze beide in de lach schieten. Pa en ma Kerkemeijer wilden echter eerst eens weten wie hun dochters nieuwe vrijer achter uit het Buurserveen was. “Haar oom kende mij van de jacht. Hij sprak een goed woordje. Dat was mijn geluk”, aldus de bruidegom. “In die tijd bemoeiden ouders zich nog heel erg met het leven van hun volwassen kinderen. Ook als er getrouwd was. Dat is nu wel anders.”
Doorleren
Ondanks zijn liefde voor dieren en het buitenleven zag Henk Scholten af van een toekomst als boer. “Een hard bestaan”, zegt hij. Graag had hij doorgeleerd, maar dat zat er van huis uit niet in. Na drie jaar te zijn verhuurd als parttime boerenknecht ging hij op zijn achttiende aan de slag bij Jordaan. Toen het in de textiel slechter werd stapte hij over naar de Provinciale Waterstaat. Zijn verloofde werkte op de confectieafdeling van Jordaan. “Eigenlijk wilde ik schooljuffrouw worden. Maar met de Ulo ben ik gestopt. Wat waren mijn ouders boos. Al mijn vriendinnen werkten en verdienden al geld. Dat wilde ik ook”, legt Gerda Scholten uit. “Achteraf heb ik er spijt van. Onze kinderen heb ik daarom altijd gestimuleerd hun studie af te maken.”
In voor- en tegenspoed
Vier kinderen kreeg het stel: Han, Yvonne, Reinold en Sabine. Verder hebben ze vijf kleinkinderen. Het diamanten paar zit gezellig te praten met burgemeester Kok. De bruidegom houdt van een geintje. Zo loodst hij zich door lastige tijden. Een medische ingreep zeven jaar geleden veroorzaakte bij hem een dwarslaesie. Het zette hun leven op de kop. “Heel anders dan we ons hadden voorgesteld”, zegt hij. “Terugdraaien kun je het niet. We moeten er samen het beste van maken”, vult zij aan. Zijn ‘harem’ , zoals Henk Scholten het team van verpleegkundigen noemt, neemt zijn vrouw dagelijks het zware werk uit handen. “Verder verzorg ik hem zelf. Henk naar een verpleeghuis doen? Nee, dat niet! Trouw in voor- en tegenspoed. Dat hebben we elkaar zestig jaar geleden beloofd.”
Burgemeester en echtpaar Scholten
De getoonde gegevens hebben geen bronnen.