Stamboom Knaapen » Victor Bruno Doelitzsch (1902-)

Persoonlijke gegevens Victor Bruno Doelitzsch 

• Hij is geboren op 15 oktober 1902 in Ngareanak (Bodja).
• Hij is overleden.
• Hij is begraven op 3 mei 1996 in Stein (Kerensheide).

  Subject: ! (1) Nederlandsche krijgsgevangenen in Japansche kampen (1944)
  From: "Erica"
  Date: Thu, 17 Mar 2005 18:49:11 GMT
  
  Nederlandsche krijgsgevangenen in Japansche kampen
  
  Het informatiebureau van het Ned. Roode Kruis, Korte Voorhout 14 te 's
  Gravenhage ontving bericht omtrent de volgende krijgsgevangenen in Japansche
  kampen.
  
  ...
  G.A. Doelitzsch
  V.B. Doelitzsch
  ..
  Zij, die inlichting wenschen of aanwijzingen kunnen verstrekken omtrent deze
  personen, gelieven zich onder opgave van zoo volledig mogelijke gegevens der
  betreffende krijgsgevangenen, zooals volledige naam, voornamen,
  geboortedatum, stand, onderdeel of wapen,laatst bekende woonplaats en
  burgerbetrekking in Indië enz. tot bovengenoemd bureau te wenden.
  
  [bron: Het Vaderland 5-6-1944, editie 2, blad 2]
  [ ]

• Een kind van Louis Emil Doelitzsch en Monah
• Deze gegevens zijn voor het laatst bijgewerkt op 23 januari 2011.

Gezin van Victor Bruno Doelitzsch

(1) Hij is getrouwd met Sarkijah.

Zij zijn getrouwd

Kind(eren):

1. (Niet openbaar)
2. Frederich (Fred) Doelitzsch  1933-2004
3. (Niet openbaar)

(2) Hij is getrouwd met (Niet openbaar).

Zij zijn getrouwd

Kind(eren):

1. Richard Bernhard Doelitzsch  1950-1993
2. Boy Winand Sunny Boy Doelitzsch  1950-1971

Notities over Victor Bruno Doelitzsch

Victor Bruno Doelitzsch zoon van Louis Emil Doelitzsch en Monah was reeds in zijn jonge jaren zeer actief. Speelde viool, banjo en mandoline. Hield veel van jagen. In 1921 werkzaam bij de Nederlandsch Indisch Spoorweg Maatschappij als leerling bureauklerk le klasse bij de administratieven Dienst. Vanaf Mei 1927 werkzaam geweest bij de "Suiker" te Tjomal als mest- en ass. snijveld opzichter. In deze suikerperiode had hij een huishoudster, Sarkijah genaamd, maar beter bekend als Sidjem Van deze vrouw heeft hij 4 wettelijk erkende kinderen. Na de campagnes van de suikerfabriek te Tjo- mal ging hij dan weer tijdelijk naar Ngareanak terug waar hij een eigen koffietuin had en dit zelf onderhield. Tussen dit dagelijkswerk door werd er toen veel op zwijnen en tijgers gejaagd. Op deze manier zorgden hij, zijn beide broers Gustaaf en Philip en nog 2 pleegzoons van ma’ Monah er dan voor, dat er steeds voldoende voorraad zwijnenvlees in de vorm van "dendeng manis en dendeng asin" (= zoet en zout gekruid gedroogd vlees) voor de familie aanwezig was. Heel vaak werden de zwijnen direct na de jacht aan de chinees verkocht daar de wanden van de loem- boeng (=soort schuur) haast altijd bol stonden van de voorraad. Wanneer ook Nan met verlof kwam en deze vier broers samen zich als de vier musketiers gedroegen dan hadden de zwijnen inderdaad een "zwijnenleven" met deze vier achter hun bolle billetjes aan.

Victor heeft in de oorlogsjaren als Japanse-krijgsgevangene o.a. in Tjilatjap, Manilla en later in de kolenmijnen van Nagasaki in Japan gezeten. Hier heeft hij slagen met een stuk bamboe van de Jap gehad en later hierdoor aan het rechteroor doof geworden. Hij had toen nog geluk gehad. De dag namelijk, dat Nagasaki door de Amerikanen met de eerste atoombom gebombardeerd zou worden, de krijgsgevangenen nog juist op tijd de kolenmijnen werden ingestuurd om kolen te delven. Was dit niet het geval geweest dan had hij deze verwoestende uitwerking beslist niet overleefd. Het moest vreselijk zijn geweest. Door de enorme hitte stonden zelfs de stenen in brand. Verkoolde en zwaar verminkte mensen. Van sommigen hingen stukken vlees gewoon aan hun botten. Weer anderen helemaal rauw. Na de capitulatie van Japan werd hij tijdelijk in Bronbeek op Borneo gedetacheerd. Hier leerde hij Yvonne Cecilia Dirksen kennen. In dessa Ngareanak gelegen nabij Bodja zorgde en onderhield hij de eigendomsgronden waar voornamelijk koffie en klapperbomen werden verbouwd. Ook de stukken grond die op naam stonden van zijn broers behoorden zorg en onderhoud tot zijn taken.

Van Louis Fredrich Carl die tijdens de ’Bersiaptijd’ (de overgangstijd na de capitulatie van Japan en het uitroepen naar souvereiniteit van Indonesië door Soekarno) in Ngareanak aan desenterie is overleden.
Van Ramiro Fernando (Nan) die de gronden niet zelf kan onderhouden vanwege zijn eigen werkzaamheden als bosarchitect in het Bandoengse.

Van Gustaaf Adolf (Guus) die aan een ziekte in Flores tijdens de Japanse oorlog is overleden. Later werd zijn stoffelijkoverschot naar het "Ereveld Kalibanteng" in Semarang overgebracht.

Van Philip Eduard (Philip) die in Kalimas een dorp nabij Bodja werd vermoord.

Subject: ! (1) Nederlandsche krijgsgevangenen in Japansche kampen (1944)
From: "Erica"
Date: Thu, 17 Mar 2005 18:49:11 GMT

Nederlandsche krijgsgevangenen in Japansche kampen

Het informatiebureau van het Ned. Roode Kruis, Korte Voorhout 14 te 's
Gravenhage ontving bericht omtrent de volgende krijgsgevangenen in Japansche
kampen.

...
G.A. Doelitzsch
V.B. Doelitzsch
..
Zij, die inlichting wenschen of aanwijzingen kunnen verstrekken omtrent deze
personen, gelieven zich onder opgave van zoo volledig mogelijke gegevens der
betreffende krijgsgevangenen, zooals volledige naam, voornamen,
geboortedatum, stand, onderdeel of wapen,laatst bekende woonplaats en
burgerbetrekking in Indië enz. tot bovengenoemd bureau te wenden.

[bron: Het Vaderland 5-6-1944, editie 2, blad 2]
[ ]

Heeft u aanvullingen, correcties of vragen met betrekking tot Victor Bruno Doelitzsch?
De auteur van deze publicatie hoort het graag van u!

Tijdbalk Victor Bruno Doelitzsch

Klik op de namen voor meer informatie. Gebruikte symbolen:  grootouders    ouders    broers/zussen    kinderen