Stamboom Holman » Clothair II "de jonge" der Merovingen (584-629)

Persoonlijke gegevens Clothair II "de jonge" der Merovingen 

• Hij is geboren in het jaar 584 in Rheims, Marne,Lorie, Frankrijk.
• (Koning) van 584 tot 629.

  Van Neustrië.

• (Koning) van 613 tot 629.

  van Frankrijk.

• Hij is overleden op 4 januari 629 in Parijs, Frankrijk, hij was toen 45 jaar oud.
• Hij is begraven in Parijs, St Vincent, Frankrijk.
• Een kind van Chilperik I der Merovingen en Frèdègonde Dr Brunulphus De 1e van de Ardennen
• Deze gegevens zijn voor het laatst bijgewerkt op 12 maart 2015.

Gezin van Clothair II "de jonge" der Merovingen

(1) Hij had een relatie met Bertrude van Bourgondie.

De relatie startte in het jaar 604, hij was toen 20 jaar oud.

Kind(eren):

1. Dagobert I (Koning van Neustrie en Austrasie) der Merovingen  604-639 
2. Charibert II der Merovingen  608-632

(2) Hij had een relatie met Hadeltrude van Austrasië.

De relatie startte in het jaar 600, hij was toen 16 jaar oud.

Kind(eren):

1. Emma Dr Clotharius II der Merovingen  600-660

(3) Hij heeft/had een relatie met Gomatrude dr Brunulphe II Hertog van de Ardennen.

De relatie startte in het jaar 608, hij was toen 24 jaar oud.

Kind(eren):

1. Oda der Merovingen  626-680

Notities over Clothair II "de jonge" der Merovingen

Chlotharius II (of Chlotar , Clothar , Chlotarius , Chlotochar of Hlothar , geven aanleiding tot Lotharius ; 584-629), genaamd de grote (le Grand) of de jonge (le Jeune), koning van Neustrië , en uit 613 aan 629 , koning van de Franken , werd niet nog geboren wanneer zijn vader , koning Chilperic I stierf in 584 . Zijn moeder , Fredegonde , was regent tot aan haar dood in 597 , op dat moment de dertien-jaar-oude Chlotharius begon te sluiten voor zichzelf . Als koning vervolgde hij zijn moeder vete met Brunhilde , koningin van Austrasië , met gelijke kwaadaardigheid en bloedvergieten .

In 599 maakte hij oorlog met zijn neven, Theuderik II van Bourgondië en Theudebert II van Bourgondië en Austrasië, die hem versloeg op Dormelles (in de buurt van Montereau). Op dit punt, echter, nam de twee broers wapens tegen elkaar. In 605, hij binnengevallen Theuderik het Koninkrijk, maar deed het niet bedwingen. Hij bleef vaak bij oorlog met Theuderik tot de laatste stierf in Metz in laat 613 bij de voorbereiding van een campagne tegen hem. Op die tijd, Warnachar, burgemeester van Austrasië, en Rado, burgemeester van het paleis van Bourgondië, verlaten de oorzaak van Brunhilde en haar achterkleinzoon, Sigebert II, en het hele rijk werd afgeleverd in Chlotharius de handen. Brunhilde en Sigebert ontmoette Chlotharius het leger op de Aisne, maar de patriciër Aletheus, Duke Rocco, en Duke Sigvald verlaten de host en de grand oude vrouw en haar koning moest vluchten. Ze kreeg zoveel de Orbe, maar Chlotharius de minions ingehaald met hen door het meer van Neuchâtel. Zowel van hen en Sigebert de jongere broer Corbo werden geëxecuteerd door Chlotharius van bestellingen.

In dat jaar werd Chlotharius II de eerste koning van de Franken sinds zijn grootvader Chlotarius I in 561 stierf door het bestellen van de moord op de zuigeling Sigebert II (zoon van Theuderik), wie de veroudering Brunhilde had geprobeerd om in te stellen op de troon van Austrasië en Bourgondië , veroorzaken een opstand onder de adel . Dit leidde tot de levering van Brunhilde in Chlotharius van handen , zijn dorst naar wraak leidt tot zijn formidabele oude tante blijvende de lijdensweg van het rek voor drie hele dagen , vóór het lijden een afschuwelijke dood , gesleept tot de dood door een ongebroken paard .

In 614/615, Chlotharius II afgekondigd het Edict van Parijs , een soort van Frankische Magna Carta die veel rechten aan de Frankische edelen gereserveerd terwijl het Joden van alle civiele werkgelegenheid voor de kroon uitgesloten . Het verbod effectief alle geletterdheid in de Merovingian monarchie vierkant onder kerkelijke controle geplaatst en ook zeer verheugd de edelen , uit wiens rangen de bisschoppen gewoonlijk uitsluitend werden getrokken . Chlotharius werd geïnduceerd door Warnachar en Rado om het burgemeesterschap van het paleis een levensduur afspraak in Bonneuil-sur-Marne, in de Buurt van Parijs , in 617 . Door deze acties , Chlotharius verloren zijn eigen wetgevende capaciteiten en het grote aantal wetten in zijn bewind zijn waarschijnlijk het gevolg van de edelen verzoekschriften , die de koning had geen autoriteit niet ter harte te nemen .

In 623 , gaf hij het Koninkrijk van Austrasië aan zijn jonge zoon Dagobert I . Dit was een politieke zet als terugbetaling voor de ondersteuning van bisschop Arnulf van Metz en Pepijn I, burgemeester van Austrasië , de twee toonaangevende regeerden edelen , die effectief waren semi-autonoom .

Chlotharius II stierf in 629 na 45 jaar op de troon , langer dan elke andere Merovingische Prins opslaan voor zijn grootvader Chlotar I, die regeerde van 511 tot 561 . Hij verliet de kroon sterk verminderd in macht en bereidde de weg voor de opkomst van de burgemeesters en de rois fainéants .

De Eerste echtgenoot van Chlotharius II was Haldetrude (ca. 575-604). Ze was de moeder van Dagobert I .

Chlotharius de Tweede echtgenoot was Bertrada . Zijn derde- echtgenote werd Sichilde , sterven droeg zoom Charibert II nl Een dochter , Oda

Heeft u aanvullingen, correcties of vragen met betrekking tot Clothair II "de jonge" der Merovingen?
De auteur van deze publicatie hoort het graag van u!

Tijdbalk Clothair II "de jonge" der Merovingen

Klik op de namen voor meer informatie. Gebruikte symbolen:  grootouders    ouders    broers/zussen    kinderen