van Frankrijk
Hij is getrouwd met Betrada "met de Grote voeten" van Laon.
Zij zijn getrouwd in het jaar 744, hij was toen 30 jaar oud.
Kind(eren):
Pepijn (of Pippijn) III de Korte (Jupille-sur-Meuse, 714 - Saint-Denis, 24 september 768) was vanaf 741 hofmeier en vanaf 751 tot zijn dood koning van de Franken. Hij was een zoon van Karel Martel en Rotrude van Trier.[1] Hij trouwde met Bertrada van Laon, dochter van Charibert van Laon.[2] Hij is begraven in de kathedraal van Saint-Denis.
Jeugd
Pepijn de Korte werd geboren in Jupille; nu een deel van België, maar destijds deel van Austrasië. Hij trouwde met Bertrada van Laon, ook wel bekend als Bertruda met de Grote Voeten. Van hun kinderen werden er drie volwassen: twee zonen (Karel de Grote en Carloman) en een dochter Gisela, die non werd. Pepijn kwam uit het geslacht der Pippiniden, hofmeiers aan het hof van de Merovingische koningen. Nadat de hofmeiers in de 8e eeuw steeds meer macht en geld wisten te verzamelen ten koste van de Merovingen, nam Pepijn in 751 de macht over. Hij zette de laatste Merovingische koning, Childerik III, af. De Longobarden hadden Ravenna veroverd en de paus werd bedreigd in Rome. Pepijn wilde als hofmeier de macht overnemen en verwierf hiervoor toestemming van paus Zacharias met de vraag wie koning moest zijn: diegene diede titel droeg of hij die de eigenlijke macht uitoefende. De paus steunde Pepijn in zijn aanspraken. Zo werd hij stichter van de dynastie der Karolingers of Karolingische koningen. In 752 zond Pepijn de Korte Chrodegang naar Rome ter ondersteuning van paus Stephanus II (III), die bedreigd wordt door de Lombarden. Pepijn versloeg de Longobarden, onder leiding van Aistulf (754-756). Hij heroverde Ravenna, dat voorheen een Oost-Romeins exarchaat was en schonk het aan paus Stefanus II (III), tot woede van de Oost-Romeinse keizer. Pepijn had een broer, Carloman die ook hofmeier was. Carloman werd echter monnik in 747, en Pepijn werd de enige hofmeier vanhet rijk. Tijdens zijn regeringsperiode werd hij bijna even machtig alsde legendarische Clovis. epijn stierf in Saint-Denis in 768, en is daar nog altijd begraven naast zijn vrouw Bertrada van Laon. zijn rijk werd na zijn dood geregeerd door zijn twee zonen, Karel de Grote en Carloman I. Na de dood van Carloman in 771 werd Karel (de Grote) alleen koning van het Karolingische Rijk.
Carloman was de tweede zoon van Pepijn de Korte. Samen met zijn broer Karel de Grote werd hij in 754 door paus Stephanus III tot koning gekroond. Na Pepijns dood in 768 werd het koninkrijk verdeeld onder Karel en Karloman. Karloman kreeg de oostelijke regio Oostenrijk. Gedurende 3 jaar regeerden zij samen. Er was behoorlijk wat spanning tussen de broers en dat is mogelijk de reden van het overlijden van Carloman.
De getoonde gegevens hebben geen bronnen.