Stamboom Holman » Welf IV van Beieren (± 1030-1101)

Persoonlijke gegevens Welf IV van Beieren 

• Hij is geboren rond 1030.
• (Hertog) vanaf 1170.

  van Beieren

• Hij is overleden op 9 november 1101 in Paphos, Cyprus.
• Hij is begraven in Abdij Weingarten.
• Een kind van Albert Azzo II van Este en Cunigonde van Altdorf
• Deze gegevens zijn voor het laatst bijgewerkt op 7 november 2014.

Gezin van Welf IV van Beieren

(1) Hij is getrouwd met Judith Fausta van Vlaanderen.

Zij zijn getrouwd rond 1071.

Kind(eren):

1. Hendrik IX (de Zwarte) van Beieren  ± 1075-1126 
2. Welf V van Beieren  1072-1120
3. Kunizza van Beieren  ± 1060-1120

(2) Hij is getrouwd met Ethelinde van Northeim.

Zij zijn getrouwd

Notities over Welf IV van Beieren

Hij speelde een vooraanstaande rol in de burgeroorlogen die ontstonden door de Investituurstrijd waarbij hij wisselend positie voor of tegen keizer Hendrik IV koos.

Welf was de enige zoon uit het huwelijk van markgraaf Albert Azzo II van Este, uit het huis der Otbertijners, en Kunigonde van Altdorf. Zijn oom Welf III had het familiebezit in Zwaben en Beieren bij testament nagelaten aan het familieklooster van Altdorf. Diens moeder Irmentrud verhinderde de uitvoering van het testament en riep haar kleinzoon Welf IV uit Italië om het Duitse familiebezit te beheren. Welf trouwde met Ethelinde, dochter van Otto II van Northeim, de hertog van Beieren. Toen Otto in conflict kwam met keizer Hendrik IV en zijn hertogstitel verloor, verstootte Welf zijn vrouw. Hendrik IV benoemde Welf toen (1070) tot hertog van Beieren.

Welf steunde echter de beweging voor kerkhervorming. Hij stichtte een klooster in Rottenbuch en steunde bisschop Wigolt van Augsburg. In 1074 was de spanning met de keizer daardoor zo hoog opgelopen, dat deze Welf zijn titel als hertog ontnam. Welf was in 1077 drijvende kracht achter de verkiezing van tegenkoning Rudolf van Rheinfelden. Hendrik IV verklaarde Welf daarop vogelvrij en Welf vluchtte naar Hongarije. In 1078 probeerde Welf zich met zijn leger aan te sluiten bij Rudolf en Otto van Northeim, die ook de kant van de opstand had gekozen. Welf werd onderweg opgewacht door een boerenleger van 12.000 man. Hij wist dat leger eenvoudig te verslaan maar was daardoor zoveel vertraagd dat hij te laat was om deel te nemen aan de Slag bij Mellrichstadt. Hierdoor had Hendrik IV weten te voorkomen dat zijn tegenstanders zich zouden verenigen.

Na de dood van Rudolf in 1080 steunde Welf Herman van Salm die in 1081 tot tegenkoning werd gekozen. Kort daarna versloegen Welf en Herman, hertog Frederik I van Zwaben. In 1084 veroverde en plunderde Welf de stad Augsburg maar hij moest de stad opgeven toen Hendrik IV terugkeerde uit Italië. Twee jaar later belegerden Welf en Herman van Salm de stad Würzburg. Frederik van Zwaben probeerde de stad te ontzetten maar werd verslagen bij Oberpleichfeld. Welf en Herman konden de stad veroveren maar moesten die enkele weken later weer aan Hendrik IV laten. Welf kon toen ongehinderd naar Augsburg trekken en die stad opnieuw bezetten. Vanaf 1093 hield Welf de Alpenpassen gesloten waardoor Hendrik IV niet naar Duitsland kon terugkeren en noodgedwongen in Italië moest blijven. In 1096 wist Welfs hoogbejaarde vader een verzoening te bemiddelen tussen zijn zoon en de keizer. Welf werd opnieuw benoemd tot hertog van Beieren.

Na het overlijden van zijn vader (1097) streed Welf met zijn halfbroer Fulco over hun Italiaanse erfgebieden, die hij uiteindelijk aan hem moest overlaten. Welf nam deel aan de Kruisvaart van 1101 en vocht mee in de verloren slag bij Heraclea. Welf vervolgde zijn reis naar Jeruzalem en stierf op de terugweg in Cyprus. Welf werd begraven in de abdij Weingarten.

Heeft u aanvullingen, correcties of vragen met betrekking tot Welf IV van Beieren?
De auteur van deze publicatie hoort het graag van u!

Tijdbalk Welf IV van Beieren

Klik op de namen voor meer informatie. Gebruikte symbolen:  grootouders    ouders    broers/zussen    kinderen