Stamboom Eijsermans » Margaretha Breemersch (1903-1999)

Persoonlijke gegevens Margaretha Breemersch 

• Zij is geboren op 6 november 1903 in Roeselare (België).
• Woonachtig:
• Ieperstraat 103
  Roeselare.
• in het jaar 1999: Iepersestraat, 152, Roeselare.
• Zij is overleden op 5 april 1999 in Roeselare (België), zij was toen 95 jaar oud.Bron 1
• Zij is begraven op 10 april 1999 in Roeselare (België).
• Een kind van Petrus Constant Breemersch en Romania Sylvia Vantomme

Gezin van Margaretha Breemersch

Zij is getrouwd met Gerard Guillaume Berkein.

Zij zijn getrouwd op 16 april 1925 te Roeselare (België), zij was toen 21 jaar oud.

Recollection Margaretha Breemersch (written down by mr. Jan Joseph Steen)

"Ik moest volgens moeders planning non worden.
Moeder kon Gerard niet uitstaan. Hij beefde als hij haar zag.
Soldaat geweest - de oorlog doorgemaakt - hoeveel hebben er niet gelopen

Ik wist nergens van, dacht dat de kinderen uit de navel kwamen. Ik werd op de hoogte gebracht door nonkel Pater.
Moeder was zeer boos op Gerard
"Silvie ik kom nietb met jouw vrijen, maar met je dochter"
We hebben drie jaar gevrijd aan de voordeur, moeder naast mij op een bepaalde afstand.
Gerard had een huis gehuurd in de Ooststraat, aan de Royal, naast Lietje Kuypers, hij zou er en winkel houden.
Wij hadden alle twee een huis, Gerard's huis in de Rattestraat (250 fr)
Krekelstraat (aan het voetbal), huis pas opgeknapt - 100 fr -
Rap 6 maanden betalen.

Koffer in eiken hout (Gerard) van zijn drinkgeld gespaard
Mocht niet uitgaan - niets verteren.
18 jaar - moest wachten tot 21 j.
Gerard had 600 fr. drinkgeld opzijgelegd.
Ik sloeg aan het strijken en naaide kanten zomen op onderrokken
Gerard kwam zich melden bij mopeder Silvie. die was daar niet zo mee opgezegd en vroeg hem wat hij hier kwam doen omdat het nog geen zondag was.
Sylvie, zij hij, morgen moeten wij naar de pastoor, want het moet immers vlug gebeuren.
Sylvie kreeg alle kleuren.
Vader kwam terug van zijn werk en gaf geen commentaar.
's anderendaags toogden wij pastoorwaarts. Het was in de Paasweek, 16 april.
wilde geen maaltijd - moest weten wat in het koffertje zat - je kunt de diner zelf doen.
Dag ervoor - paar schoenen - één nummer te klein

Koppel paarden met voiture.

Om 8 uur naar Brussel
Broer Gerard (Breemersch?) moest mee naar Brussel.
In plaats van 18 u om 16 u
Wat is dat nu trein om 16 u 15'
Gerard maak u klaar - pak u w valies en ga maar mee -
14 dagen weg

Ik vertrok op reis met 1 kleed (blauw), met een scheur erin, dichtgehouden met twee spelden. Geen ander kleed mee.
Bij vertrek kreeg ik van moeder niets mee met uitzondering van een mooi kanten schortje. Van vader kreeg ik 100 fr.
Achteraf kregen wij nog een koffiemolen en een koolbak met aardappelen.
Hij had nochtans gezegd: "Jij en robert zullen het best varen...", maar toen Robert nog voor mij trouwde kreeg hij 5000 fr. mee."

Kind(eren):

1. (Niet openbaar)
2. Andreas Berkein  1926-1926
3. (Niet openbaar)
4. Carlos Berkein  1933-1998 

Notities over Margaretha Breemersch

On the celebration of the Holy Innocents:
It happened ad the covent of the rev. sisters of Augustinus, in which has entered my sister (Sister Amanda).
In the dining room I was sitting aside the Rev. Mother Ursula.
At the day of the Holy Innocents they dressed me as a nun and I was given the keys of the covent. All the other sisters were asked to kiss the hand of the young Rev. Mother.
There has been taken a picture of that on which I was shown very proudly.
When I was married, my husband Gerard used to show this picture to his friends to make them believe that his spouse was a nun before marriage.
I finally have send this picture to Leona in the United States.
She was Marraine (War mother) of J. Lascoet, a French soldier who died in action.
He was exhumated in 1922 .
By his brother, who loosed an arm during the war, she was given a mass book as a sign of gratitude.
As Marraine she has to take care for meals and accomodation, for sheets, has to attend the exhumation and has to join the delegation to the railway station.
She declared that she stayed at an appreciable distance during the exhumation.

Did attend the marriage:
Constant Breemersch
Gerard Breemersch
Gerard Berkein and Margaretha Breemersch, the latter being pregnant,was not allowed to dance. So she played for disc jockey with a Grammophone. Top hit was "Valencia".
Breemersch Jozef x Neuville

Consciencestraat
Food can factory at Zwevezele

Breemersch Gabrielle Brugge
Hubert
Rafaël

St.-Amandsstraat, nr. 28
voorgevel is nog dezelfde.
De woning werd gehuurd van de eigenaar Clais wonende in de Ooststraat voor 2 fr./maandag
Groot huis in de Delaerestraat
Ook vernield.
Gekocht van zijn drie zusters (Breemersch?):
Louise (mutsenmaakster)
Marie, id
Eugenie
Zuster Rosalie was gehuwd met Flamey, zij hadden een zoon Peter en een dochter Elodie

Op de zolder werd rolluiken gemaakt
Madeleine maakte linnengoed,
Martha deed de ronde met de tram
en Martha en Madeleine bezochten de winkels
Er waren maar twee rolluikenmakers:
Constant Breemersch
Deprettere aan de overkant van de Leenstraat
Onkel Louis woonde vooraan in de Motestraat
Tante margireit hielp met het maken van rolluiken
Constant Breemersch woonde in een huis juist voor het college.
Een groot huis, aan de ene kant winkel voor rolluiken, aan de andere kant lingerie
Was schoenmaker van beroep
Hij werkte voor onkel Paul (rolluiken) in de landbouwstraat voor 1 fr/dag

Na de oorlog kwam vader blut terug
Op tafel bij Van Audenaerde in de Kattestraat.
Terug na 14-18
Aan onze woning in de St. Amandstraat 28, (eigendom van Clais) waren er teveel kosten voor herstel.
Peter had drie zusters (Louise, Marie en Eugenie) die aan de Paters woonden, hun huis was ook vernield.
Twee tantes woonden in een aanpalende woning (veel kleiner)
Groot huis werd aan Peter verkocht.

Terugkeer, einde 1919, te voet vanuit Schellebelle naar Roeselare.
Aanvankelijk iop logement in de Kattestraat, trappen op in een der pastorijhuizen.
Michel & Alfons?

.

Burgemeester was Schiettecatte, een landbouwer.
zijn dochter was schooljuf, heette Louise en gaf privéles
Werden uitgenodigd om te eten: Allen uit een grote pot.
Burgemeester Mahieu.
Zuster woonde in de de Noordstraat -T. D.

Tuin van Burgemeester Mahieu en Breemersch Constant paalden aan elkaar

Straatje naar de Uilstraat via Rommelaere
In de Statiestraat - goudsmid -winkel
Ouders overleden.
Een zoon had op een Ministerie gewerkt, nu wonende in Aalst
Familie Uytenhove bakte brood - eerste hulp
Flavie Uytenhove x Desmedt
Palmyre Uytenhove, zuster, zelfde dag overleden als Maurice Uytenhove (vel kinders)

Odelin Uytenhove (leeft nog-) x Martha - Aalst?
Weihnachten

Bij ons waren 2 chefkoks ingekwartierd. zij werkten in de "Beurs" bij het station waar de officierenmess was.
Moeder was ziek wegens de doorstane angst op "Schuwe Maandag" en haar zoon Jozef was bij het begin van de oorlog te Hofstade gesneuveld. Daarom toonden de Duitsers van de keuken hun medeleven en brachten voor moeder af en toe wat brood en boter mee.
Naast die van de keuken hadden wij nog een achttal muzikanten op logis.
Robert trouwde & maand voor mij en kreeg 5000 fr mee.
Trouw Margriet

4 huwelijken op 6 maand tijd!

1. Alfons
2. Michel
3. Martha
4. Madeleine (die had haar intentie meegedeeld aan margrit op het diner van het huwelijk van Robert)

De muzikanten

Bij ons waren vier muzikanten ingekwartiert
Er werd hen gemeld dat der Kaiser op bezoek zou komen en dat ze zo spoedig mogelijk naar de markt moesten komen.
Hermann met zijn trombonne moest zich haasten
wij hadden een hondje, koosnaam "Petitje". Dat had de gewoonte aangenomen zich in de trombone van Herman te slaap te leggen. Op de markt aangekomen, behgon de Blaskapelle ter spelen en het hondje sprong uit de trombone.
Algemene hilariteit!
Ik was samen met mijn vriendin Leonie Vanelslande, die nu in Florida woont, meegelopen naar de markt. toen mijn hondje uit de trombonne sprong riep ik het naar mij toe : "Petitje, Petitje, kom.."
Gestraft.

Het schijnt een ongelofelijk verhaal, maar gelet op het goede geheugen van Merv. M; Breemersch niettegenstaande haar gezegende leeftijd, moet ik dat wel voor waar aannemen.
verigens beschikt de familie over een foto waarop mevrouw Btreemersch M. als klein meisje staat afgebeeld met haar klein hondje op de arm, terwijkl haar oudere zussen samen met de buren voldeden aan het bevel van de Ortskommandantur om dagelijks de straat te reinigen.

De muzikanten (8) hielden repetitie op zolder.
De Kapelmeister vroeg aan vader of het toegestaan was om ook Weihnachten bij ons te vieren.
Zij haalden een aantal stoelen van bij de "Beurs"
Zij plaatsten een grote kerstboom, waaran van alles hangde.
De muziekanten zatn aan de ene kant van de tafel en wij aan de andere kant.
Zij zongen mooie kerstliederen, en vergasten ons met koekjes en chocolade.
Ik herinnern mij nog dat ik als klein meisje de laarzen (Stiefel)n van twee uit de keuken mocht poetsen, hiervoor kreeg ik af en toe wat snoep.
Schuwe maandag

Bij aankomst van de Duitse troepen te Roeselare woonden wij in de St.-Amandsstraat.

De Duitsers kwamen binnen vanaf de St.-Amandsstraat ter hoogte van de verkeerslichten aan de R.V.A.
Aan het andere uiteinde van de straat, aan de hoek met de Noordstraat zaten er nog Franse soldaten. wij woonden er juist middenin.

Gebuur Bouttens Henri zat door het venster van de eerste verdieping te kijken en zag iets in de straatgoot liggen dat op een pakje sigaretten trok.
Hij kwan naar benedenen raapte het pakje op dat in zijn handen ontplofte en twee vingers afrukte.
De Duitsers beweerden: "Zivilisten haben geschossen in der St-Amandstraat!"

Zo is het echt gebeurd.
1° Versie
In de st.Amandsstraat kwamen 5 Uhlanen aan.
Onze tuin paalde aan deze van Burgemeester Mahieu en aan deze van Notaris Ameye.
e kenecht van Burgemeester Mahieu kwam juist de stal uit met een wit paard en werd er door hen tegengehouden en men dreigde hem te slaan. Moeder zag dat gebeuren en sprong tussen voor de knecht van de Burgemeester.
Notaris Frans Ameye (gehuwd met Mevr. Maria-Louise Rotsart de Hertaing (+ Tielt 29.11.1882 - 82 j)die potdoof was kreeg ook een klap, zij haalden tweemaal naar hem uit. Moeder kwam hier weer tussen en zegde dat het een goed mens was, hardhorig en dat ze hem met rust moesten laten.

De hele bende trok evenwel bij ons binnen. Mijn vader had mij broers Gerard, Robert en Louis, in de kelder verstopt onder een oude matras. De jongste Louis werd bijna gewurgd om hem te verhinderen te roepen. Op het keldergat in het poortje zat een zware deur.
Vader was inmiddels langs achter weggelopen tot in de Uilstraat.
Zo werd ik tezamen met mijn zuster Martha, moederen een klein meisje uit de buurt, door hen vastgehouden. De ouders van dat kleine meisje waren in amerika en de Amerikaanse Consul is het meisje later komen halen.

wij moesten twee uur met de handen hoog blijven staan.
Boven werd alles door mekaargehaald en er werd zelf met de bajonet in de matrassen gestoken.

Moeder moest mee naar achter en de duiventil werd opengemaakt.

Een Duitser ging dermate te keer dat hij zichzelf kwetste . zij sneden met hun bajonet een laken om hem te verbinden.
De hele inboedel werd kort en klein geslagen.
Moeder's kapmantel in het keldergat werd doorstoken
Toen ze weg waren dacht ik dat er n,og een overgebleven was in de hoek naar de kelder. Het was echter de neergevallen kapmantel.
Moeder had beter binnengebleven in plaats van de andere twee tw ewillen helpen.
Zij was erg ziek en aangeslagen en kon geen duitsers meer uitstaan.

2° Versie
8 Uhlanen te paard, dronken
Moeder;"Jongens: verwekt maar uw akte van berouw"
Wettteren

Schuwe maandag

Op 19 oktober 1914 heb ik met mijn zuster Martha 2 uren met mijn armen in de lucht gestaan
Op de dorpel zat een kindje van 4 jaar, de moeder was in Amerika en was een vriendin van moeder.
In de St.-Amandsstraat kwamen drie Duitsers voorbij met pinhelm.
Onze buurman Henri Boudens, die boven door het raam keek, zag dat de voorbijtrekkende Duitsers iets in de straatgoot lieten vallen. (het was een voetzoeker)
Hij kwam naar beneden, raapte het op en het ontplofte in zijn handen, vingers werden afgerukt.
Vanuit de Noordstraat kwam de knecht van Burgemeester Mahieu richting St.-Amand.
Gekomen ter hoogte van de woning van Notaris Ameye, drie huizen over ons huis, werd hij tegengehouden. Ze sloegen man en paard. Moeder liep naar buiten naar de drie Duitsers toe en zegde dat het een knecht was van de Bourgmestre.
De oude notaris Ameye mengde zich ook in het dispuut, maar wees naar zijn oren om te laten verstaan dat hij doof was.
Uiteindelijk kwamen zij ons huis binnengedrongen.
Moeder werd meegenomen naar de .... veranda? - achter de winkel was een grote keuken.
Twee Duitsers kwamen binnen
1 Duitser was bij mij en mijn zuster buiten met de revolver in de hand.
Moeder werd tegen de muur geslagen.
Naar boven - schone trap - boven een ronde? alles kapot geslagen
Mijn broers Gerard - Robert en Louis waren in de kelder, in een kleine gang afgesloten met een zware dubbele deur.
Daar lag een matras in, de jongste, Louis, had hen bijna verraden maar ze drukten de matras op hem, het zou evenwel niet lang mogen geduurd hebben of hij zou gestikt zijn.
Alle bedden waren doorstoken
In atelier, duiventil, nachttafels, kruisen, alles moest er aan geloven.
In de gang hing moeders kapmantel, zij dachten dat daar iemand in stak
Bij al dat geweld was er een gekwetst geraakt.
Moeder was verplicht een laken te halen om hem te verbinden.
Dan zijn ze vertrokken onder de bedreiging dat ze zouden terugkeren om het huis in brand te steken.
Mijn zuster Martha en ik durfden niet meer thuis te slapen en gingen overnachten bij notaris Ameye.
Het kindje van vier werd later door de Amerikaanse consul weggehaald. wij hebben er een pop voor gekocht. Verder hebben wij niets meer van haar gehoord. Kindje heette Marietje Lybeer.
Vader was langs achter over de haag gevlucht tot ter hoogte van de Uilstraat.
Moeder zegde verwekt "akte van berouw" Ze gaan u dood doen.
Vader is achteraf met de fiets gaan zien of de Duitsers weg waren.
Vader was gelukkig dat ze de jongens niet gevonden hebben, zoniet waren ze zeker meegenomen.

Kan geen Duitsers meer zien of horen sedert Jozef's dood.
HAD MOEDER BINNEN GEBLEVEN DAN WAS ER NIETS GEBEURD.
Vogelkooi
Een der duitsers die bij ons ingekwartierd was, mag met verlof gaan.
Vader had een prachtige vogekooi gemaakt met een replica van de voorgevel van ons huis (drie verdiepingen groot).
Die duitser bleef maar aandringen om die vogelkooi, die de afbeelding was van zijun kwartier als souvenir te mogen kopen.. Hij zou er goed voor betalen.
Vader wilde eerst niet, maar moeder zegde van het toch maar te doen. Als zwe later moeten vlichten,, kunnen we dit toch niet meenemen.
Inderdaad, toen wij in 18917 op de vlucht sloegen, hebben we veel weggestopt, maar het werd na ons vertrek door de buren waggehaald.
Ik sliep op dezelfde kamer met Martha
Kerstdag
Bij ons was een deel van het muziekkorps op kwartier.µ
Ze sliepen in de kamers op stro.
Ons huis was in de St.-Amandsstraat nr. 28. wijn hadden een balkon.
Wij hadden een acht- à negental van die muziekanten op kwartier.
Een ervan repeteerde met zijn trompet op zolder.
Toen die bezig was kon moeder, die sinds het sneuvelen van Jozef, ziek was, niet meer doorslapen.
Vader was hierdoor bijzonder boos en vroeg de Duitser te stoppen.
Daar hij hier niet onmiddellijk gevong aan gaf, riep vader "heraus" en sloeg tegen zijn partituurstatief dat op de grond viel.

Toen de kerst naderde, vroegen de Duitsers om bij ons Kerstmis te kunnen vieren.
Vader stemde toe met de bedenking: "wij zullen wel zien wat dat wordt".
Bij waren ook twee koks ingekwartierd van de keuken van de "Beurs" bij het station. Het waren 2 Joseph's . die bakten voor moeder wit koekebrood, van 1 broodje kon ze tweemaaal eten..
Met Kerstdag waren de koks niet vrij. zij moesten de keuken verzorgen in de beurs.
De Duitsers zongen dermate mooie kerstliederen dat gans de St. amandstraat buiten stond te luisteren.

Weihnachten gevierd in onze lange keuken.
Verlichte grote spar
8 muzikanten
Goede koffie, koeken krentebrood en cakes.
Petit
Petit was ons hondjer. Het was volledig wit en dol op Hermann, die op de grote trompet speelde (Trombonne?)
Petitje nam de gewoonte hierin te slapen.
Toen ze werden opgeroepen om op te streden op de Grote Markt, nam de Duitser zijn instrument mee, met petitje erin.
Op de grote Markt was ook de Burgemeester met zijn dame tegenwoordig.
Herman vertelde dat Petitje uit zijn instrument sprong.

Petitje is later blind geworden.
Straatvegen
Alle dagen, om 5 u 's morgens.
Duitse keuken

Wegang? door poortje. was een tijd in het poortje.
Soldaten moesten met hun gamel komen, wij kregen ook goed eten.
Tante Margriet

Eigenaar kwam zien wat er met de vluchtelingen scheelt.
Kwam met een kruiwagen hout.
Konden geen vuur maken omdat het hout niet droog was.
sliepen in hooi
terug met droog hout
boter kopen.
Vanneste te Schellebelle - dochter gehuwd met Camerlynck.
Pastoor dumortier kwam ten huize - atelier aan college voor logement opgezegd
Michel M....?
Meid en dochter van Debusschere Marcel.
Tante Margriet

Geit in 1917 achtergelaten te Koolskamp bij familie van moeder

Met de soldaten meegelopen met de Blaskapelle van de St.-Amandsstraat tot aan het koortskapelletje al zingen over het Vaterland.
Elke repititie boven zonder ezel voor muziek.
moeder ziek.
vader stampte weg.

Robert bij de troep
soms ....? zien
schavelingen in zakken
beginnen met lattestoors te schaven.

Tante Margriet (juli 1996)
voor 14-18 Fam. Breemersch in St. Amandsstraat 28
Petere, Michel en Alfons, maakten kleine en grote klompen met ingebrande tekst, ook met St.-Michielskerk.
dit waren souvenirs voor de Duitse soldaten om mee naar huis te nemen.

medegevlucht in 1917 - mijn eerste schilderij
Krieken, in bezit van Rita.

Na de oorlog in een groot huis aan de Paterskerk
links rolluiken, rechts lingerie

rolluiken werden gemaakt op .. zolder?

Muzikanten

Wij hadden 8 muzikanten op kwartier. Twee kamers waren in beslag genomen, die vol stro werden gelegd. Overdag repeteerden ze op zolder.
Louis en Martha moesten de laarzen oppoetsen van de twee koks, ze heten allebei Joseph en zij werkten in de Mess in de Beurs.
Ze brachten alle dagen een mandje eieren en wit brood mee voor moeder. Het waren twee lieve jongens.
De 8 muzikanten moesten de troep begeleiden richting front . Aan het Koortskapelletje werd halt gehouden en gingen zij niet verder. Daar werd "Auf Wiedersehen " gespeeld. De troep ging dan verder naar het front, wellicht de dood tegemoet.
Ik liep met mijn vriendinnetje Leonie (Leona) (die momenteel in Miami woont) tot daar mee samen met de andere kinderen uit de straat. Aan het Koortskappelletje werd
Daags voor ze naar het front trokken kregen de soldaten een fles schnaps.

Ik kan geen Duitse films zien met gehelmde soldaten.

Bij ons waren twee klassen ondergebracht van het College. Onderwijzer was Van Eeckhoutte De klassen waren boven in het atelier.
Lesgevers:
E.H. Van Eeckhoutte
E.H. Dumortier (onderpastoor?)
Het klein Seminarie deed dienst als Lazaret.

Ik moest van E.H. Eeckhout het bord schoonvegen en kreeg hiervoor een bidprentje ("zantje")

Franse Burgerschool

Wij namen de twee meisjes mee van Jozef Verstraete uit de Schoolstraat
Marie Verstraete is later gehuwd met Dr. Maes.
Moesten langs de Henri Horriestraat goeiedag zeggen bij Marraine

Ook dochter van Marcel Debusschere meegenomen (zijn echtgenote sprak Frans)

Twee jongens van Marcel Debusschere , die recht tegenover ons woonde,heb ik naar school meegenomen, o.a. Raoul en dit tot 1914.
In de Franse Burgerschool zat meestal burgerij . Men moest er 1 fr. per maand betalen.
Ik heb er de Franse taal geleerd.

nabuurschap:
Schareslijper François Goeminne x Julie Debrouwer
St-Amandsstraat 45
° 2 2 1859 = 41
18
___
59 j.

Buren:
1. Marie Lewille x Parmentier
2. Camiel Foree

Heeft u aanvullingen, correcties of vragen met betrekking tot Margaretha Breemersch?
De auteur van deze publicatie hoort het graag van u!

Tijdbalk Margaretha Breemersch

Klik op de namen voor meer informatie. Gebruikte symbolen:  grootouders    ouders    broers/zussen    kinderen