Hij wordt voor het eerst vermeld bij de wijding van Eisenhöfen eind 1104. Hij neemt deel aan de Romzugn van keizer Hendrik V (1110-1111) en is een van degenen die op 12 feb 1111 paus Paschalis II met de kardinalen gevangen neent. Vermeld alsvoogd van Eisenhofen en Freising (5 sep 1114). Hij wordt voor het erst aangeduid als Otto van Wittelsbach (=Witilinesbac) op 1 nov 1115. Hij sticht, als paltsgraaf Otto van Beieren (1116-1156), in opdracht van paus Calixtus II, tot boetedoening voor zijn deelname aan de Romzug van 1010/1011, een Augustijnerklooster te Indersdorf (25 juni 1120, gewijd 1128). Hij begint op 23 mei 1121 tevens met de bouw van het door zijn schoonveder geplande Benedictijnerklooster te Ensdorf en voltooid dit als zijn schoonzoon en erfgenaam (gewijd 1123); voogd van Ensdorf en Indersdorf; voogd van Scheyern, Geisenfeld. Voorts is hij vermeld als voodg van Sankt Ulrich in Augsburg (ca. 1125) en Kühlach (30 jan 1127); (palts)graaf van Lengenfeld (ca. 1130). Voor het laatst vermeld op 3 en 4 mei 1156 wanneer keizer Frederik I 'Barbarossa' Pinksteren doorbrengt op een burcht van paltsgraaf Otto.
Hij is getrouwd met Heilika van Lengenfeld.
Zij zijn getrouwd in het jaar 1115, hij was toen 25 jaar oud.
Kind(eren):
Otto Iv van Scheyern | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1115 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Heilika van Lengenfeld |
De getoonde gegevens hebben geen bronnen.