Zij is getrouwd met Willem Ezerman.
Zij zijn getrouwd in het jaar 1935, zij was toen 30 jaar oud.
Elsa was de jongste van 18 kinderen (van wie er maar 4 overleefden). Een wonderkind, bestemd voor de cello. Zij kreeg haar opleiding aan het Weens Conservatorium en speelde als 12-jarige in 1916 haar eerste concert met het Weens Philharmonisch orkest. De beroemde cellist en haar leraar Paul Grummer schonk haar in 1917 de Guarnerius cello waarmee zij gespeeld had. (Die werd later gestolen uit haar auto. Een jaar later zag zij een andere musicus er mee spelen. Zo kreeg zij de Guarneri weer terug.). Na de Iste wereldoorlog vertrok zij met haar twee zussen (die viool resp. piano speelden) naar de VS. Het "Trio Hilger" trok door heel Amerika. Verscheidene keren vormde het trio met de violist Albert Einstein een kwartet. Op uitverkiezing van Leopold Stokowski werd zij vaste cellist van het Philadelphia Orkest. Dat bleef zij tot haar pensioen in 1969. De opvolger van Stokowski was Eugene Ormandy. In 1935 trouwde zij met Dick Ezerman (die tandarts en cellist was). Zij speelde o.a. met Pablo Casals. Robert die een boek over zijn moeder aan het schrijven is (2019) vertelde dat Elsa in 1944 een Gagliano cello kocht en toen die geleverd werd bleek uit een rekening, dat de vorige eigenaar een Ezerman uit Holland was ! Vermoedelijk was dat een naast familielid van haar schoonvader Dirk Hendrik Ezerman. Nu is het de cello van haar kleinzoon Alexander. Elsa gaf talloze recitals, ook toen zij na haar pensioen verhuisd was naar Vermont. Zij kreeg zes eredoctoraten. Er zijn veel CD's van haar muziek. Overal verschenen lovende recensies. Zie www.shelburnenews.com. met een artikel uit 2002 en andere artikelen in de familieordner. In haar vrije tijd was zij gek op vissen. Ze stierf in de Wake Robin Retirement Community in Shellburne (Vt).
Freek en Alvy Derks ontmoetten haar in Philadelphia bij de familie Drake-Ezerman en bij Elsa en Dick thuis, in 1968.
De getoonde gegevens hebben geen bronnen.