(1) Hij is getrouwd met Ragnetrude van Austrasie van Ardennen.
Zij zijn getrouwd.
Kind(eren):
(2) Hij is getrouwd met Nantechildis Der Franken.
Zij zijn getrouwd
Dagobert I (?, 603 - Épinay-sur-Seine, 19 januari 638 of 639) was koning der Franken van 629 tot 639.
Tussen 623 en 632 was hij koning van Austrasië. In 629 volgde hij zijn vader Chlotharius II op als koning der Franken samen met zijn broer Charibert II, die in 632 overleed. Tijdens zijn koningschap maakte hij Parijs hoofdstad van het Frankische rijk. Dagobert zocht samenwerking met keizer Heraclius van het Oost-Romeinse/Byzantijnse Rijk. Pepijn van Landen was de eerste hofmeier van betekenis. Hij was raadgever van Dagobert I, samen met de heilige Eloi of Eligius en de heilige Ouen. In 632 kwam de adel van Austrasië in opstand en moest hij zijn toen nog driejarige zoon Sigibert III koning van Austrasië maken. Zijn zonen zouden, mede door hun weinig energieke koningschap, bekend worden als de vadsige koningen. Dagobert I ging de geschiedenis in als goede koning.
Dagobert en Eligius leven voort in het kinderliedje Le bon roi Dagobert waarin de fouten van de koning steeds weer door Eligius gecorrigeerd worden, bijvoorbeeld als de koning zijn broek achterstevoren heeft aangetrokken.
DAGOBERT I VAN AUSTRASIË, geboren in 608, overleden op 19 januari 638/639. Hij regeerde van 623- 639. Hij slaagde erin binnen het Frankische Rijk een eenheid te verwezenlijken en zijn gezag te stabiliseren. Zijn vader, Chlotarius II, erkende hem onder druk van de rijksgroten reeds tijdens zijn regering als koning van het grootste deel van Austrasië(623). De jeugdige Dagobert bestuurde zijn gebied onder de voogdij van Pippijn van Landen en bisschop Arnulf van Metz. Bij een ontmoeting te Clichy, naar aanleiding van zijn huwelijk met Gomatrude, eiste hij van zijn vader heel Austrasië op: Brie champenoise en wellicht ook Dantelin kwamen in zijn bezit. Na de dood van zijn vader(629) legde hij beslag op Soissons; Bourgondië kwam in zijn macht en ook in Neustrië werd hij erkend. Zijn jongere broer Charibert werd teruggedrongen tot het zuiden van Aquitanië, waar hij tot aan zijn vroegtijdige dood(632) enkele steden kon behouden. De eenheid in het Frankische Rijk, Regnum Francorum, was opnieuw werkelijkheid geworden. Bijgestaan door zijn raadgevers(Desiderius, Dado, Eligius), trachtte de koning zijn militaire veroveringen nu te bestendigen. Talrijk en van diverse aard waren zijn schenkingen aan kerkelijke instellingen(o.m. aan de abdij van St-Denis, van Solignax en van de St.-Baafs te Gent). Een opstand in Gascogne onder hertog Aegyna werd door wapengeweld gestuit(638) en Judicaël, vorst van de Domnonee(Bretagne), werd tot onderwerping gedwongen(638). Toen hij zijn residentie in Parijs vestigde kon hij een opstand van Austrasië bedwingen, maar moest hij zijn driejarige zoon, Sigebert III, als koning van Austrasië erkennen(634). Voor Neustrië werd Chlodovech II zijn troonopvolger(639). Deze oppositie is wellicht de oorzaak van zijn nederlaag tegen Samo(Wogatisburg, 631), die in zijn nieuwgestichte Slavische rijk aan de Midden-Donau voor de Franken een gevaarlijke mededinger was geworden. Op buitenlandse vlak dwong het optreden van Dagobert overigens ontzag af: hij sloot verdragen met Byzantium(629), de Longobarden en de Saksen en intervenieerde in Spanje. Na zijn dood viel het rijk uiteen en verbrokkelde het koninklijk gezag. (bron: Grote Winkler Prins encyclopedie).
Toegevoegd door een Smart Match te bevestigen
Stamboom op MyHeritage.com Familiesite: Erik Web Site Stamboom: base
Toegevoegd door een Smart Match te bevestigen
Stamboom op MyHeritage.com Familiesite: Roijen-Vraets Web Site Stamboom: Roijen-Vraets