Stamboom de Bruijn Boon 't Lam pannekoek de Vor jongejan wakker brinkers » Edward II van Engeland (1284-1327)

Persoonlijke gegevens Edward II van Engeland 

• Hij is geboren op 25 april 1284 in Caernarvon.
• Hij is overleden op 21 september 1327 in Gloucestershire Berkeley castle, hij was toen 43 jaar oud.
• Hij is begraven in Gloucester Cathedral.
• Deze gegevens zijn voor het laatst bijgewerkt op 10 januari 2012.

Gezin van Edward II van Engeland

Hij is getrouwd met isabella van frankrijk.

Zij zijn getrouwd op 25 januari 1308 te Boulogne, hij was toen 23 jaar oud.

Edward II (Edward van Carnarvon, 25 april 1284 - 21 september 1327) was koning van Engeland van 1307 tot 1327. Hij was de vierde zoon van Edward I en Eleonora van Kastilië. Hij werd troonopvolger ten gevolge van het overlijden van zijn oudere broers.
In 1308 trouwde hij met Isabella, de dochter van de Franse koning Filips IV. Het huwelijk zou geen succes worden. Edward verwaarloosde zijn vrouw en er gingen geruchten dat hij homoseksueel zou zijn, aangezien hij het gezelschap van mannen prefereerde. Niettemin kwamen uit het huwelijk vier kinderen voort: twee zoons, Edward en John, en twee dochters, Isabella and Joanna, die de vrouw zou worden van David II van Schotland.
Edward was geen sterk bestuurder en had een voorliefde voor vermaak. De strijd met de Schotten die zijn vader had ingezet, liet hij versloffen. Door zijn kennelijke gebrek aan zelfvertrouwen liet hij het bestuur liever aan anderen over. Al tijdenshet leven van zijn vader stond hij onder invloed van de Franse Pier Gaveston, die -onder druk van de adel- door de koning werd verbannen.
Na de dood van Edward I haalde hij zijn vriend Gaveston echter terug en maakte hem graaf van Cornwall. Gaveston trad ook op als regent als Edward in het buitenland was. De baronnen protesteerden hiertegen en het lukte hen uiteindelijk Gaveston opnieuw te doen verbannen. In 1312 werd hij vermoord.
Edward werd vervolgens gedwongen toezicht op het bestuur toe te staan via een regeringsraad van 21 baronnen, de "Lords Ordainers". Tijdens het geruzie met de baronnen wist Robert I van Schotland (the Bruce) Schotland grotendeels te heroveren. Dit ging ook Edward te ver. In juni 1314 trok hij met een groot leger naar het noorden, maar werd verpletterend verslagen in de slag bij Bannockburn, waarna Robert wraak nam op de daden van Edward en zijn vader door het noorden van Engeland te verwoesten.
Daarna liet Edward het bestuur opnieuw over aan een gunsteling, Hugh Despenser. Ook dit was reden voor de baronnen om in opstand te komen. Ook Despenser en zijn familie werden verbannen. In 1322 haalde hij de familie echter terug uit ballingschap en ging de strijd aan met de baronnen. De jaren daarop werd Engeland in feite geregeerd door de Despensers.
graftombe van Edward IIIn 1325 kwam ook de koningin in actie. Na een kort verblijf in Frankrijk wilde zij niet terugkeren als haar man de Despensers aan de macht zou laten. Samen met haar zoon en een van de verbannen baronnen, Roger Mortimer, keerde zij terug, vastbesloten de Despensers te verdrijven. Edwards volgelingen verlieten hem en hij vluchtte naar het westen. Zijn vrouw volgde hem en liet de Despensers ter dood brengen. In november werd Edward gevangen genomen. In 1326 werd hij gedwongen af te treden in naam ten gunste van zijn zoon Edward III. In werkelijkheid namen zijn vrouw en haar geliefde het bestuur over. Edward II werd vermoord in Berkeley Castle. Hij werd gespietst met een gloeiende pook.
De Engelse toneelschrijver Christopher Marlowe wijdde een toneelstuk aan Edward II.
Afkomstig van Wikipedia NL, de Vrije Encyclopedie. "http://nl.wikipedia.org/wiki/Edward_II_van_Engeland"

Kind(eren):

1. Eleonora Plantagenet van Engeland  1318-1355 

Heeft u aanvullingen, correcties of vragen met betrekking tot Edward II van Engeland?
De auteur van deze publicatie hoort het graag van u!