(1) Hij is getrouwd met Margareta - Margerite de Ciney - de Chiny.
Zij zijn getrouwd op 15 juli 1516, hij was toen 23 jaar oud.
Kind(eren):
(2) Hij is getrouwd met Maria van Elderen.
Zij zijn getrouwd na 1537.
ertical-align: middle; line-height: 1.35em;">ie (de) Geloes - uit: Hasselt intra muros (1989); padding: 0px 0px 24px; position: relative; max-width: 725px; color: #454545; font-family: 'Open Sans', Arial, sans-serif; font-size: 16px; background-color: #ffffff;">"margin: 0px; padding: 0px; position: absolute; top: auto; left: -999em; right: auto;">Descriptionde-page view-mode-full clearfix">">. 134-135: #4b874b; transition: all 0.25s linear 0s;" href="https://www.hasel.be/node/286127" target="_blank" rel="noopener">Het Gravenhuist: 1.5em;">(...) stadthelder (luitenant der lenen van het graafschap) Steven de Geloes, vriend en aanverwant van de gasthofheer, het Gravenhuis bewoonde.n de Vilters, heer van Beverst en Lobosch, schout en kastelein van Kuringen, stadthelder, lid van het oppergerecht en van het Tribunaal der XXII, momber van de abdissen van Herkenrode, werd op 28 juni 1493 geboren. Hij huwde op 22 jarige leeftijd met Margaretha van Ciney, vrouwe van Schoonbeek en weduwe met twee kinderen van Herman Tybouts (Typots) uit De Valck (= De Drie Pistolen). Met haar had hij vijf kinderen. Na haar dood op 14 november 1536 trouwde hij met Maria van Elderen, die kinderloos en vóór hem stierf. Steven de Geloes was herhaalde malen burgemeester. Hij bewees Hasselt zoveel diensten dat het stadsbestuur besloot vrijstelling van cijnzen te verlenen aen het Gravenhuys van jonker Steven Geloese van Nyswilre tertyt casteleyn end scholtus van Curinghen, momber der eerweerde vrouwe abdisse tot herckenrode, schepen tot Vlidermael. Al maakt dit besluit geen voorbehoud voor enig accijns, toch moet de wijnaccijns daarin niet inbegrepen zijn geweest, want in het Register der stadsaccijnzen staat anno 1519: Item die stat hilt aen joncker Steven Gelose van alle assysen utgescheiden die wynassyse. Zijn vader en grootvader hadden die gunst ook verdiend; dit voorrecht betrof niet alleen Steven, maar in feite Het Gravenhuys. Wij nemen aan dat Steven de Geloes zich later van de wijnaccijns heeft vrijgekocht.dding: 0px; line-height: 1.5em;">De hier besproken edelman werd bij de behandeling van stedelijke aangelegenheden, kerkelijke en liefdadigheidsstichtingen meer dan eens verward met zijn bloedverwant en naamgenoot Steven de Geloes uit het Waerdenhof aan de Maastrichterstraat, wiens vader ook Jan heette. Laatstgenoemde huwde evenwel in september 1590 met Elisabeth van Elsrack, zodat deze twee naamgenoten geen tijdgenoten konden zijn. Het blazoen van Jan de Geloes uit het Waerdenhof treffen we nog aan op zijn huis Mombeeck (5), op de gevel die naar de Maastrichterstraat is gekeerd.es leefde in de 18de eeuw: baron Maurits van Geloes, ‘commissaris-deciseur' van Maastricht, werd op 8 januari 1727 hoogdrossaard van Loon in de plaats van graaf Nikolaas van Arberg de Peer. Hij ruilde op 24 maart 1735 dit ambt met graaf Karel van Berlaymont van Wideux, waardoor hij tevens kastelein van Kuringen werd. Zijn zoon Willem was grootmeester van het hof van de prins, commissaris-deciseur van Maastricht, heer van Sint-Martens-Voeren, hoogofficier van Hasselt en Kuringen en stadhouder van de Leenzaal van Kuringen. Aldus stelde hij Hendrik Theunis op 1 juli 1761, als opvolger van Steven Martens, aan tot kapitein van Goetschey en Trichter heyde. 1em 0px; padding: 0px; line-height: 1.5em;">Op dat laatstgenoemde eigendom stierf twee eeuwen daarvoor op 7 juli 1581 de edele heer van Geloes uit het Gravenhuis. Steven de Geloes was de vader van Jan van Geloes (1517-1594), meier van Hasselt. Uit zijn huwelijk met Jorina van Kerckem in 1565 had Jan drie kinderen; in een buitenechtelijke verhouding met Aleidis Vletincx verwekte hij bovendien drie bastaarden. Deze bastaardtak van de familie werd in 1745 in de grafelijke stand verheven. De oudste naamvorm van deze stam werd als Galoys gespeld. Hun wapen prijkt boven het altaar van de St.-Annakapel in de hoofdkerk: op een zwartveld een gouden getand kruis met in het middenpunt een rood hart doorstoken met twee gouden pijlen Sint-Andrieskruisgewijze geplaatst, de punt naar onder. Volgens een grafsteen in de kerk van Herten was het helmteken: tussen twee vleugels de pijlen naar het wapen.ne-height: 1.5em;">Deze Jan de Geloes was schout van de stad en bevelhebber van de troepen onder Gerard van Groesbeek, nadat deze prins-bisschop Hasselt belegerd, ingenomen en gestraft had. Hij stierf op 6 februari 1594; zijn vrouw was hem op 23 juli 1579 in de dood voorafgegaan. hoog in aanzien stond, had hij toch belagers en vijanden, die hem onder de dekmantel van de anonimiteit in een schimpdicht bekladden. De beginregels van deze satire spreken over den eet myt reverentie den Steven wt die Cat heeft afgelegd, en het slotvers heeft het over den zoon wt de Cat geheiten Steven Geloes. In zijn Notices Historiques sur Hasselt (1889) stelt Constant Bamps dat het Gravenhuis aan de Nieuwstraat zonder twijfel vroeger In de Kat tot uithangbord droeg. Deze vergissing is te wijten aan het feit dat het Bamps niet bekend was dat van Steven de Geloes ten onrechte werd gedacht dat hij in De Cat van Maastricht Wijk was geboren, en dat hij vier jaar na zijn eerste huwelijk de eigenaar was van de herberg De Cat aan de Joedenstraet te Hasselt. Tijdens het rechtsgeding met betrekking tot dit spotschrift verklaarde getuige Michiel Lorendops uit Den Valck, dat hy meester Jacob den borduersticker heeft hoeren seggen: ich hebbe syn alders wael gekant, syn groetheere waes een mickenbecker Steven in die Catt in Wyck. Genoemde Jacob had Lorendops evenwel een fictief verhaaltje verteld want nooit was er een Geloes bakker. Wel waren het grondbezitters uit het land van Dalhem en uit het land van 's-Hertogenrade. Ene Renier de Geloes trouwde met Alida Van den Broeck en woonde in 1372 als grondeigenaar te Rolduc ('s-Hertogenrade). De oudste leden van de familie heetten Geloes van Nyswilre, een landgoed gelegen bij Wittem in Nederlands-Limburg (het latere kasteel van de Geloes is gelegen in het Nederlandse Eysden).Steven, met Katharina de Vilters in 1487, kwam Crutzen, het aloude Hof van Cruths en eigendom van de familie Vilters, als bruidschat in het bezit van de Geloes. (...)nantie van 1448 wijst eervol 450 gulden toe aen hoogh eed: hoogh geb: heer grave de Geloes, die aen onse stadt op verscheyde tyden gedaen heeft menighvuldige diensten mede oock differente vacatien ende oncosten en tractementen. Het staat buiten kijf dat de heren van het Gravenhuys en vooral Steven de Geloes te Hasselt hoog in aanzien stonden en recht hadden op de erkentelijkheid en waardering van de Hasselaren. Het spotdicht moet derhalve beschouwd worden als het werk van een afgunstig man, mogelijk zelfs een aanverwante van de belasterde.bsp;executies bij te wonen, waaronder in 1539 de radbraking van Heyn Thoelen door de beul meester Michiel van Rummen; en het levend verbranden in 1534 van Simon Melaers uit Tongeren, beschuldigd van ketterij; en van twee protestanten en een wederdoper op de ‘limiet' van Kuringen. In 1538 werden verder 9 wederdopers terechtgesteld en 10 vrouwen strafrechtelijk ‘verzopen' te Kuringen; op 4 maart 1548 werd Hencke Speelmans op de Zuivelmarkt door de beul Hapff geëxecuteerd; op dezelfde plaats werd in september 1546 Rombout van Mechelen voer sekere excessen hier bedreven terechtgesteld, terwijl op 10 oktober 1549 de terechtstelling volgde van Hencke Bamps door de ‘diefhencker meester Hans'. (...)x;">den grooten choor van de hoofdkerk. Zijn prachtige grafsteen lag daar ook, maar die was lange tijd onder het plaveisel verborgen. Thans ligt hij voor het altaar van het Onze-Lieve-Vrouwekoor. (...)an Steven de Geloes uit Waerdenhof luidde: L'honneur avant tout.
Stephanus - Etienne de Geloes | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
(1) 1516 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
(2) > 1537 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Maria van Elderen |
De getoonde gegevens hebben geen bronnen.