Stamboom Bremer (Texel, Den Helder) / Watertor (Zijpe, Heerhugowaard) » Hendrik van Schweinfurt (± 950-1017)

Persoonlijke gegevens Hendrik van Schweinfurt 

ook genaamd Hezilo

• Hij is geboren rond 950.
• Beroep: Markgraaf van Schweinfurt, Radenzgau en Volkfeld en Markgraaf van de Beierse Nordgau.
• Hij is overleden op 8 september 1017.

  Datum: (18 september 1017?)

• Hij is begraven in Schweinfurt, Bavaria, Duitsland.
• Een kind van Berthold van Schweinfurt en Eilika van Walbeck
• Deze gegevens zijn voor het laatst bijgewerkt op 4 januari 2012.

Gezin van Hendrik van Schweinfurt

Hij is getrouwd met Gerberga van Gleiberg.

Zij zijn getrouwd

Kind(eren):

1. Otto III "de Witte" van Schweinfurt  ± 990-1057 
2. Elica van Schweinfurt  ± 1005-> 1055 

Notities over Hendrik van Schweinfurt

Hendrik van Schweinfurt erfde van zijn vader grote familiebezittingen rond de Main en in het gebied tussen de Main en de Donau. Hij volgde hem bovendien op als Markgraaf van de Nordgau, Graaf van Schweinfurt (stad), Radzengau en Volkfeld. Hendrik steunde in 981 de Italiaanse veldtocht van Otto II met 40 Ridders. Later werd hij door Otto III verbannen vanwege zijn conflicten met de Bisschop van Würzburg. Deze conflicten vingen aan doordat Hendrik onrechtmatig een vazal van de Bisschop de ogen had laten uitsteken. Hij steunde de kandidatuur van de latere Keizer Hendrik II in ruil voor de belofte van de functie van Hertog van Beieren. Toen Hendrik II wel tot keizer was gekozen maar zijn belofte niet inloste, steunde Hendrik de opstand van Boleslaw I van Polen, die echter in 1003 werd neergeslagen. Het huwelijk van dochter Elika met Bernard II van Saksen heeft vast met deze verwikkelingen samengehangen. Een aantal andere hoge edelen nam ook deel aan de opstand welke een algemene uiting was van onvrede met de houding van de koning die teveel inbreuk maakte op de rechten van de adel. Hendrik werd dan ook soepel behandeld door de legers van de koning. De kastelen van Hendrik vielen snel in handen van deze troepen die het bevel om de versterkingen te slopen in de regel negeerden. Van de burcht van Schweinfurt werden slechts symbolisch enkele stenen verwijderd, toen Hendriks moeder, Eilika van Walbeck, zich in de kerk van het kasteel opsloot en dreigde dat ze zich zou laten verbranden als de koninklijke troepen het kasteel in brand zouden steken. Een ander kasteel werd overgegeven in ruil voor vrije aftocht van de bezetting en van Gerberga van Gleiberg (vrouw van Hendrik) en haar kinderen. Ook dat kasteel werd nauwelijks beschadigd. In 1004 vroeg Hendrik om vergiffenis. Hij werd voor onbepaalde tijd opgesloten onder de hoedde van een bisschop, maar nadat hij in drie dagen en nachten in hoog tempo alle psalmen had gezongen en bij iedere psalm een kniebuiging had gemaakt, kreeg Hendrik genade en werd ook weer een deel van zijn lenen hersteld. Hij diende daarna de Keizer als veldheer en overleed na een langdurig ziekbed. Hij werd begraven bij de kloosterkerk in Schweinfurt. Bron: Wikipedia.

Heeft u aanvullingen, correcties of vragen met betrekking tot Hendrik van Schweinfurt?
De auteur van deze publicatie hoort het graag van u!

Tijdbalk Hendrik van Schweinfurt

Klik op de namen voor meer informatie. Gebruikte symbolen:  grootouders    ouders    broers/zussen    kinderen