Hervormde Kerk
Johan Lemming en Otto Margritha van Groenen staan daarin aangemerkt als âbroeder en zusterskinderenâ. De familieband was echter iets anders. Johan blijkt haar oom te zijn geweest en zijn verloofde, zân nicht (dochter van vaders halfzus). Niettemin kregen zij op 14 dec.1702 toestemming om te trouwen. Johan was toen 32 jaar oud en Otto Margrieta telde 24 jaren.Â
âOp Kerstavond 1702 in Huwelijksche Ondertrouw opgenomen te Schenkenschanz bij Kleve, den Heer Johannes Lemming hare Koninklijke Majestaet tot Preusense Weil verodineerte Toll Ontfanger en Otta Margarietha Johanna van Groen, nagelaten JongeTochter van K. van Groen saliger, Jagermeister van S. Grafelijke Excellentie Graff van den Berghâ. Het RK kerkelijk huwelijk vond plaats op woensdag 17 januari 1703 in Zeddam (in een schuilkerkje), waarbij genoteerd werd dat Otto Margrieta een attestatie overgebracht had uit Doetinchem, alwaar zij toen woonde.Â
Het Oud Rechterlijk Archief (ORA) Landdrostambt Zutphen vertelt ons dat: Otto Margrieta op haar tweeëntwintigsste (02-08-1700) "zeggenschap had gekregen over een Huis, hof en boomgaard genaamd â;den Visserâ en de âKleijne en Groote Mereboghtenâ in de buurtschap Dichteren, gelegen in het Richterambt Doetinchem" (vandaag de dag een wijk van Doetinchem).
In het jaar 1699 was "Juffr. Otto Margreta J. van Groenen verwikkelt in een Civiel procesdossier versus Elisabeth van Groenen" (vermoedelijk haar tante), omtrent een erfenis, aldus het Oud Rechterlijk Archief Landdrostambt Bergh.Â
Anno 1701 was "Joffer Otto Margreta Johanna van Groenen opnieuw verwikkelt in een Civiel procesdossier te âs Heerenberg, versus Elizabeth van Groenen en Francis Arnold van Schlaun". Âhttp://www.allemaalfamilie.nl/images/39_1337881_2a04e.jpg" alt="" align="left" border="0" />
Zoals we in de Ondertrouwakte lezen was Johan Tol-ontvanger in dienst van de Pruisische Kroon. Ten tijde van zijn geboorte omstreeks 1670 was zijn vader Schepen van 't Duitse Duijsburg en opa van moeders kant: Johan Raab, Burgemeister aldaar. Hij was een zoon van Stephan (Stefen) Lemminck en Christina Maria Raab.Â
Tussen 1703 en 1711 schonk Otto Margrieta het leven aan ZEVEN kinderen Lemminck, allen Nederduits Gereformeerd gedoopt te Schenkenschans (Johann Christian, Johanna Gertrudis, Steffania, Anna Catharina, Christina Maria, Johannes Pancratius en Otta Mechtelt, de één na jongste).Â
In een Civiel Procesdossier uit 1706 wordt Johan Lemminck genoemd als 'Pruisisch Tollenaar te Lobith' (zijn vader Stefen, was sinds 1690 de Tol- en licentbeziender aldaar). Hij betaalde hiervoor licentiegeld aan Kleef (sinds 1701 Pruisisch ofwel Duits bezit, vandaar de toevoeging âPruisischâ Tollenaar).Â
Na deze annexatie bleef het Nederlands overigens de officiële taal van bestuur, onderwijs en kerk. Pas in 1739 moest de correspondentie met Berlijn in het Hoogduits gevoerd worden.
De Tollenaar pachtte de Tol per jaar, voor een vast bedrag, tegen een variabel - maar vaak, zéér lucratief - inkomen. Twee jaar later treffen we Johan als Tollenaar van de St. Marie-Tol te Schenkenschans, waarvoor hij licentiegeld diende te betalen aan het Domkapittel van St. Marie te Utrecht. Op deze plek en in deze functie werd Johan, hetzelfde jaar in een Crimineel Procesdossier krankzinnig verklaard (mogelijk ‘aan de flesâ). Desondanks zien we hem in 1710 toch weer vermeld als Tollenaar te Schenkenschans.
Vermeld 02-08-1700 - Otto Margaretha van Groenen
Huis, hof, boomgaard den Visser en de Kleijne en Groote Mereboghten te Dichteren.
Vanaf  1699
Zij is getrouwd met Johannes Lemminck.
Zij zijn getrouwd op 17 januari 1703 te Zeddam, Gelderland, Nederland, zij was toen 24 jaar oud.Bron 2
Ondertrouw 24-12-1702 Schenkenkranz bij Kleve
Kind(eren):
Otta Margritha van Groen(en) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1703 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Johannes Lemminck |
https://www.geldersarchief.nl/bronnen/archieven?mizig=236&miadt=37&miaet=18&micode=0176_986.1&minr=25448681&miview=ldt
Pag. 42
1ste Vermelding onder 1703 rechter paginaÂ