Stamboom Bas » Jaroslav I "de Wijze' van Kiev (978-1054)

Persoonlijke gegevens Jaroslav I "de Wijze' van Kiev 

• Hij is geboren in het jaar 978 in Kiev.
• (geboorte) .Bron 1

  Alhoewel er tegenwoordig ook wel wordt geopperd dat hij de zoon van Anna van Byzantium was. De monnik Nestor die een aanhanger was van de theorie dat de vorsten van Kiev van Noordse (Zweedse) afkomst waren, leek zoveel mogelijk de relaties tussen Kiev en Byzantium te willen bagataliseren. Hij zou daarom in zijn kroniek Jaroslav 10 jaar ouder gemaakt hebben dan hij was zodat hij kon worden gezien als een zoon van Rogneda, die van Zweedse afkomst was. Door hem 10 jaar ouder te maken, kon en passant ook worden verklaard waarom een jongere zoon de troon besteeg. Recent onderzoek van de overblijfselen van Jaroslav hebben bewezen dat hij inderdaad rond 988-990 geboren is en niet rond 978. Overigens spreekt Nestor zichzelf regelmatig tegen over de leeftijd van Jaroslav. Enkele malen duidt hij het geboortejaar van Jaroslav zelf op 988. Jaroslav kan dus net voor of net na de scheiding van Rogneda geboren zijn. Een aanwijzing voor zijn Byzantijnse afkomst kan zijn dat de zonen van Jaroslav allemaal Slavische namen hebben en zijn dochters allemaal Griekse namen die in het Byzantijnse keizershuis voorkomen zoals Anna, Anastasia, Elisabeth en mogelijk Agatha. Anna zou dan mogelijk naar haar grootmoeder vernoemd zijn. Harde bewijzen zijn er echter niet, dus deze mogelijkheid blijft speculatief. Jaroslav zou ook de zoon van een bijvrouw kunnen zijn.

• (Geschiedenis) .Bron 2

  Jaroslav I de Wijze (Kiev, 978 - aldaar, 20 februari 1054) was de zoon van Vladimir van Kiev.
  Jaroslav werd geboren in het jaar 978, als vorst van de Republiek Novgorod. Na de dood van zijn vader in 1015, moest hij het allereerst in de strijd opnemen tegen zijn neef Svjatopolk, ondersteund door het koninkrijk Polen, werd na zijn overwinning in 1019 vorst van Kiev, en maakte een einde aan de burgeroorlog in het Kievse Rijk.
  Hij huwde Ingegerd, een dochter van Olof II van Zweden. Eén van hun dochters, Anna van Kiev, werd door haar huwelijk met Hendrik I van Frankrijk, koningin van Frankrijk. Een andere dochter, Elisabeth huwde met koning Harald III van Noorwegen.
  In 1036 kwam er, door een overwinning van de Russen, een einde aan de dreiging van de Petsjenegen. Daarentegen draaide een veldtocht tegen het Byzantijnse Rijk in 1043 uit op een mislukking.
  Jaroslav verkreeg van Byzantium dat Kiev de zetel werd van een eigen Roetheense metropoliet.
  Jaroslav werkte aan de bescherming van zijn rijk, hij versierde de stad naar het voorbeeld van Byzantium (hij liet o.a. een Gouden Poort bouwen), hij maakte de Kerk onafhankelijker van Byzantium. Zonder het medeweten van Byzantium gaf hij Russische priesters belangrijke taken in de kerk in de steden Novgorod en Kiev. Ook breidde hij de handelscontacten met andere landen uit. Hij bouwde de Sint-Sophiakathedraal, waar hij bepaalde dat de Russische kerk niet door een aartsbisschop maar door een metropoliet moest worden geleid. De eerste was Theopempt, een Byzantijn - de metropolieten van Kiev kwamen aanvankelijk uit Constantinopel - maar de taal van de liturgie was vanaf het begin Slavisch en niet Grieks.

• (Geschiedenis) .Bron 3

  Jaroslav I de Wijze (Oekraïens: ??????? ??????; Russisch: ??????? ??????) (Kiev, ca. 978 - Vysjhorod, 20 februari 1054) was een van de vele zonen van Vladimir van Kiev en uiteindelijk alleenheerser van het rijk van Kiev.
  
  Als jonge man werd Jaroslav door zijn vader benoemd tot bestuurder van Rostov. In 1010 kreeg hij het bestuur over Novgorod; in die periode stichtte hij ook de stad Jaroslavl aan de Wolga. In 1014 kreeg hij een conflict met zijn vader over belastingen. Vladimir dreigde met oorlog maar dat werd voorkomen door zijn dood in 1015. Jaroslav werd zelfstandig vorst van Novgorod.
  
  Dynastiek de oudste probeerde Svjatopolk van Turov om de macht over het gehele Kievse Rijk te verwerven. Jaroslav wist Svjatopolk te verslaan, die zijn toevlucht zocht bij zijn schoonvader Boleslaw I van Polen. Boleslaw I en Svjatopolk versloegen Jaroslav in 1018 en Jaroslav moest Kiev en zijn koninklijke schat prijsgeven. In 1019 kon Jaroslav, met steun van keizer Hendrik II de Heilige, Kiev weer heroveren en Svjatopolk verdrijven. In deze periode van conflicten werden de meeste van de broers en halfbroers van Jaroslav onder onduidelijke omstandigheden vermoord, waaronder Boris en Gleb die heilig werden verklaard. Jaroslavs' broer Sudislav werd levenslang opgesloten. Jarolsav vaardigde ook het eerste Slavische wetboek uit. Hij gaf bijzondere voorrechten aan Novgorod, wat het begin markeerde van de Republiek Novgorod.
  
  In 1024 kwam het tot een conflict met zijn broer Mstislav. Toen Mstislav Jaroslav had verslagen deelden zij het Kievse Rijk langs de Dnjepr, waarbij Jaroslav de stad Kiev en het westelijke deel van het rijk kreeg; Mstislav vestigde zich oostelijk in Chernigov (huidig Tsjernihiv. Keizer Koenraad II de Saliër sloot een bondgenootschap met Jaroslav tegen Polen. In een gezamenlijke oorlog verwierf Jaroslav het oosten van Galicië. Hij steunde Casimir I van Polen om koning van Polen te worden en sloot een bondgenootschap met hem. Hij onderwierp de regio rond Tartu en bouwde daar een kasteel. Vervolgens moest Jaroslav terugkeren naar Kiev dat werd belegerd door de Petsjenegen. Nadat Mstislav in 1036 was overleden kon Jaroslav het rijk herenigen en wist hij de Petsjenegen definitief te verslaan. In datzelfde jaar bouwde hij de Sint-Sofiakathedraal (Kiev), ook stichtte hij een Sophiakathedraal in Novgorod.
  
  Een aanval over zee op Constantinopel in 1043 liep uit op een mislukking maar Jaroslav wist wel een gunstig vredesverdrag te sluiten met het Byzantijnse Rijk. Hij verfraaide Kiev naar het voorbeeld van Constantinopel (hij liet o.a. een Gouden Poort bouwen) en maakte de Kerk onafhankelijker van Byzantium. Zonder het medeweten van Byzantium gaf hij Russische priesters belangrijke taken in de kerk in Novgorod en Kiev. Hij breidde de handelscontacten met andere landen uit. Ook bepaalde Jaroslav dat de Russische kerk niet door een aartsbisschop maar door een metropoliet moest worden geleid. De eerste was Theopempt, een Byzantijn - de metropolieten van Kiev kwamen aanvankelijk uit Constantinopel - maar de taal van de liturgie was vanaf het begin Slavisch en niet Grieks.
  
  Jaroslav werd begraven in de Sofiakathedraal in Kiev. Volgens een Scandinavische overlevering zou hij kreupel zijn als gevolg van een pijlwond. Onderzoek van het skelet van Jaroslav heeft dat bevestigd.
  
  Ingegerd was oorspronkelijk verloofd met Olaf II van Noorwegen maar die verloving werd verbroken om met Jaroslav te kunnen trouwen.

• (Levens event) .Bron 4

  Yaroslav I, Grand Prince of Rus', known as Yaroslav the Wise (Old Norse: Jarizleifr;[1] Old East Slavic and Russian ??????? ??????; Ukrainian: ??????? ??????; c. 978 – 20 February 1054) was thrice Grand Prince of Novgorod and Kiev, uniting the two principalities for a time under his rule. Yaroslav's Christian name was George (Yuri) after Saint George (Old Russian: ?????i, Ghyurghi).
  
  A son of the Varangian (Viking)[2][3] Grand Prince Vladimir the Great, he was vice-regent of Novgorod at the time of his father’s death in 1015. Subsequently, his eldest surviving brother, Svyatopolk the Accursed, killed three of his other brothers and seized power in Kiev. Yaroslav, with the active support of the Novgorodians and the help of Varangian mercenaries,[4] defeated Svyatopolk and became the Grand Prince of Kiev in 1019. Under Yaroslav the codification of legal customs and princely enactments was begun, and this work served as the basis for a law code called the Russkaya Pravda ("Rus Truth [Law]"). During his lengthy reign, Rus' reached the zenith of its cultural flowering and military power.
  
  The early years of Yaroslav's life are shrouded in mystery. He was one of the numerous sons of Vladimir the Great, presumably his second by Rogneda of Polotsk, although his actual age (as stated in the Primary Chronicle and corroborated by the examination of his skeleton in the 1930s) would place him among the youngest children of Volodymyr. It has been suggested that he was a child begotten out of wedlock after Volodymyr's divorce from Rogneda and marriage to Anna Porphyrogeneta, or even that he was a child of Anna Porphyrogeneta herself. Yaroslav figures prominently in the Norse Sagas under the name of Jarisleif the Lame; his legendary lameness (probably resulting from an arrow wound) was corroborated by the scientists who examined his remains. In his youth, Yaroslav was sent by his father to rule the northern lands around Rostov but was transferred to Novgorod, as befitted a senior heir to the throne, in 1010. While living there, he founded the town of Yaroslavl (literally, "Yaroslav's") on the Volga. His relations with his father were apparently strained, and grew only worse on the news that Volodymyr bequeathed the Kievan throne to his younger son, Boris. In 1014 Yaroslav refused to pay tribute to Kiev and only Volodymyr's death prevented a war.
  
  During the next four years Yaroslav waged a complicated and bloody war for Kiev against his half-brother Sviatopolk, who was supported by his father-in-law, Duke Boleslaw I Chrobry of Poland. During the course of this struggle, several other brothers (Boris, Gleb, and Svyatoslav) were brutally murdered. The Primary Chronicle accused Svyatopolk of planning those murders, while the Saga of Eymund is often interpreted as recounting the story of Boris's assassination by the Varangians in the service of Yaroslav.
  
  Yaroslav defeated Svyatopolk in their first battle, in 1016, and Svyatopolk fled to Poland. But Svyatopolk returned with Polish troops furnished by his father-in-law, seized Kiev and pushed Yaroslav back into Novgorod. Yaroslav at last prevailed over Svyatopolk, and in 1019 firmly established his rule over Kiev. One of his first actions as a grand prince was to confer on the loyal Novgorodians (who had helped him to gain the Kievan throne), numerous freedoms and privileges. Thus, the foundation of the Novgorodian republic was laid. For their part, the Novgorodians respected Yaroslav more than they did other Kievan princes; and the princely residence in their city, next to the marketplace (and where the veche often convened) was named Yaroslavovo Dvorishche ("Yaroslav's Court") after him. It probably was during this period that Yaroslav promulgated the first code of laws in the East Slavic lands, "Yaroslav's Justice" (now better known as Ruskaia Pravda, "Rus Truth [Law]").
  Reign
  Coins of Yaroslav and his descendants represent the trident.
  Ivan Bilibin's artwork of Yaroslav I
  
  Leaving aside the legitimacy of Yaroslav's claims to the Kievan throne and his postulated guilt in the murder of his brothers, Nestor the Chronicler and later Russian historians often presented him as a model of virtue, styling him "the Wise". A less appealing side of his personality is revealed by his having imprisoned his younger brother Sudislav for life. Yet another brother, Mstislav of Tmutarakan, whose distant realm bordered the Northern Caucasus and the Black Sea, hastened to Kiev and, despite reinforcements led by Yaroslav's brother-in-law King Anund Jacob of Sweden (as Jakun - "blind and dressed in a gold suit"),[5] inflicted a heavy defeat on Yaroslav in 1024. Yaroslav and Mstislav then divided Kievan Rus' between them: the area stretching left from the Dnieper, with the capital at Chernihiv, was ceded to Mstislav until his death in 1036.
  
  In his foreign policy, Yaroslav relied on the Scandinavian alliance and attempted to weaken the Byzantine influence on Kiev. In 1030, he reconquered Red Rus' from the Poles and concluded an alliance with King Casimir I of Poland, sealed by the latter's marriage to Yaroslav's sister Maria. In another successful military raid the same year, he founded Yuryev (today Tartu, Estonia) (named after Saint George, or "Yury", Yaroslav's patron saint) and forced the surrounding province of Ugaunia to pay annual tribute.
  
  In 1043, Yaroslav staged a naval raid against Constantinople led by his son Vladimir and general Vyshata. Although the Rus' navy was defeated, Yaroslav managed to conclude the war with a favourable treaty and prestigious marriage of his son Vsevolod to the emperor's daughter. It has been suggested that the peace was so advantageous because the Kievans had succeeded in taking a key Byzantine possession in Crimea, Chersones.
  
  To defend his state from the Pechenegs and other nomadic tribes threatening it from the south he constructed a line of forts, composed of Yuriev, Boguslav, Kaniv, Korsun, and Pereyaslav. To celebrate his decisive victory over the Pechenegs in 1036 (who thereupon never were a threat to Kiev) he sponsored the construction of the Saint Sophia Cathedral in 1037. Other celebrated monuments of his reign, such as the Golden Gates of Kiev, have since perished.
  
  Yaroslav was a notable patron of book culture and learning. In 1051, he had a Russian monk Ilarion proclaimed the metropolitan of Kiev, thus challenging old Byzantine tradition of placing Greeks on the episcopal sees. Ilarion's discourse on Yaroslav and his father Vladimir is frequently cited as the first work of Old Russian literature.
  Family life and posterity
  Eleventh-century fresco of St. Sophia Cathedral in Kiev representing the daughters of Yaroslav I, with Anna probably being the youngest. Other daughters were Anastasia, wife of Andrew I of Hungary; Elizabeth, wife of Harald III of Norway; and possibly Agatha, wife of Edward the Exile.
  
  In 1019, Yaroslav married Ingegerd Olofsdotter, daughter of the king of Sweden, and gave Ladoga to her as a marriage gift.
  
  The Saint Sophia Cathedral houses a fresco representing the whole family: Yaroslav, Irene (as Ingegerd was known in Rus), their five daughters and five sons. Yaroslav had three of his daughters married to foreign princes who lived in exile at his court:
  
  Elizabeth of Kiev to Harald III of Norway (who attained her hand by his military exploits in the Byzantine Empire);
  Anastasia of Kiev to the future Andrew I of Hungary;
  Anne of Kiev married Henry I of France and was the regent of France during their son's minority;
  (possibly) Agatha who married Edward the Exile, of the royal family of England, and was the mother of Edgar Ætheling and St. Margaret of Scotland.
  
  Yaroslav had one son from the first marriage (his Christian name being Ilya (?-1020)), and 6 sons from the second marriage. Apprehending the danger that could ensue from divisions between brothers, he exhorted them to live in peace with each other. The eldest of these, Vladimir of Novgorod, best remembered for building the Saint Sophia Cathedral in Novgorod, predeceased his father. Three other sons—Iziaslav, Sviatoslav, and Vsevolod—reigned in Kiev one after another. The youngest children of Yaroslav were Igor (1036–1060) of Volyn and Vyacheslav (1036–1057) of Smolensk. About the last one there are almost no information. Some documents point out the fact of him having a son Boris who challenged Vsevolod sometime in 1077-1078.
  Grave
  Sarcophagus of Yaroslav the Wise
  
  The sarcophagus of Yaroslav the Wise was uncovered in St. Sophia Cathedral. As been known except own dust of prince in 1939 there were displayed the remains of unknown woman without head and the man’s skull, which possibly belonged to the famous ruler’s son. This time in the tomb, that had been uncovered at court, medical experts and anthropologists presence, there was nothing but a chest with prince ashes. Skeletons that mentioned in a record of 1939 disappeared.{ref}
  Legacy
  
  Yaroslav's monument in Yaroslavl depicted on Russian 1000 roubles banknote
  
  The Ukrainian hryvnia represents Yaroslav.
  
  One of many statues of Yaroslav holding the "Ruskaia Pravda" in his hand
  
  Yaroslav's Rock.
  
  Yaroslav at the Millennium Monument in Novgorod.
  
  The Ukrainian Order of Prince Yaroslav the Wise.
  
  Monument in Kiev.
  
  Four different towns in four different countries were founded by and named after Yaroslav: Yaroslavl (in today's Russia), Yuryev (now Tartu, Estonia) and another Yuryev (now Bila Tserkva, Ukraine (Yuriy was Prince Yaroslav's baptismal name), Jaroslaw in Poland. Also, following the Russian custom of naming military objects such as tanks & planes after historical figures, the helmet worn by many Russian soldiers during the Crimean War was called the "Helmet of Yaroslav the Wise". It was the first pointed helmet to be used by any army, even before German troops wore pointed helmets.
  
  Yaroslav. Tysyachu let nazad is a 2010 film based on his early life as a regional prince on the fronter. It is available with English subtitles as Iron Lord.

• Hij is overleden op 20 februari 1054, hij was toen 76 jaar oud.
• Een kind van Wladimir I Svjatoslawitsch "de Grote" van Kiev en Anna Porphyrogeneta van Byzantium
• Deze gegevens zijn voor het laatst bijgewerkt op 13 december 2012.

Gezin van Jaroslav I "de Wijze' van Kiev

(1) Hij is getrouwd met NN.

Zij zijn getrouwd voor 1019.Bron 3

Kind(eren):

1. Ilya van Kiev  

(2) Hij is getrouwd met Ingegerd van Zweden.

Zij zijn getrouwd in het jaar 1019 te Sarpsborg, hij was toen 41 jaar oud.Bron 5

Kind(eren):

1. Elisabeth van Kiev  
2. Igor van Kiev  
3. Svjatoslav II van Kiev  
4. Viacheslav van Kiev  ????-1057
5. Vladimir van Novgorod  1020-1052
6. Anastasia van Kiev  1023-1096 
7. Izjaslav I van Kiev  1024-1078 
8. Vsevolod I van Kiev  1030-1093 
9. Anna van Kiev  1036-1075 

Heeft u aanvullingen, correcties of vragen met betrekking tot Jaroslav I "de Wijze' van Kiev?
De auteur van deze publicatie hoort het graag van u!

Tijdbalk Jaroslav I "de Wijze' van Kiev

Klik op de namen voor meer informatie. Gebruikte symbolen:  grootouders    ouders    broers/zussen    kinderen