Boudewijn VI van Hasnon (ca. 1030 - abdij van Hasnon, 17 juli 1070), was graaf van Vlaanderen vanaf 1067 en (als Boudewijn I) ook graaf van Henegouwen vanaf 1051 tot aan zijn dood.
Boudewijn was de zoon van graaf Boudewijn V en van Adela van Mesen en werd (deels als gijzelaar) opgevoed aan het hof van keizer Hendrik III. In 1045 werd hij als leenman van de keizer benoemd tot markgraaf van Antwerpen maar toen zijn vader de opstandige Godfried II van Lotharingen bleef steunen verloor hij deze functie in 1050. In 1051 ging hij onder druk van zijn vader (en in strijd met het canonieke recht) het huwelijk aan met zijn achternicht (5e graad), gravin Richilde van Henegouwen, weduwe van graaf Herman van Bergen (overleden 1050 of 1051). Dit huwelijk maakte hem graaf van het graafschap Henegouwen. In de chronologie van de graven van Henegouwen wordt hij daarom aangeduid als Boudewijn I van Henegouwen. De twee kinderen uit het eerste huwelijk van Richilde werden in de geestelijke stand ondergebracht zodat ze geen bedreiging zouden vormen voor Boudewijns nakomelingen - overigens zijn er aanwijzingen dat haar zoon Rogier (1066 bisschop van Châlons-en-Champagne) een lichamelijk gebrek had.
Boudewijn en Richilde werden in 1052 in de ban gedaan door de bisschop van Cambrai maar dit werd ongedaan gemaakt door paus Leo IX. Toen Hendrik III in 1054 Vlaanderen aanviel, belegerde Boudewijn hertog Frederik van Neder-Lotharingen in Antwerpen. Toen Hendrik in 1056 overleed beëindigde regentes Agnes van Poitou de vijandelijkheden en kon Boudewijn zijn Duitse lenen behouden. In 1064 herbouwde Boudewijn de abdij van Hasnon.
Toen Boudewijn bij de dood van zijn vader in 1067 hem in Vlaanderen kon opvolgen, werd het graafschap Henegouwen in een personele unie met Vlaanderen verenigd. Boudewijn stichtte in 1068 Geraardsbergen maar hij kreeg al snel ernstig last van zijn gezondheid. In 1070 regelde hij zijn opvolging op een hofdag in Oudenaarde. Hij overleed en werd begraven in de abdij van Hasnon. Boudewijn is de geschiedenis ingegaan als een uitstekend bestuurder.
Baldwin VI of Flanders (c.?1030 17 July 1070) was a Belgian nobleman. He was the ruling count of Hainaut from 1051 to 1070 (as Baldwin I) and Count of Flanders from 1067 to 1070.
Contents
Life
Baldwin was the eldest son of Baldwin V of Flanders and Adela of France, a daughter of king Robert II of France[1][2] and Constance of Arles.[3] Baldwin VI was also the brother of Matilda of Flanders, Queen consort of England and wife of William the Conqueror, King of England.[1]
His father arranged his marriage, under threat of arms, to Richilde, the widow of Herman of Mons and heiress of Hainaut.[4] As Hainaut was a part of the empire this enraged Henry III who had not been consulted causing him to wage war on the two Baldwins but was not successful.[4] Between 1050 and 1054 Lambert II, Count of Lens fought alongside the Baldwins against Henry III finding that this alliance best protected his interests.[a][5] Baldwin died 17 Jul 1070.[1] His early death left Flanders and Hainaut in the hands of his young son Arnulf III, with Richilde as regent.[6] The young Arnulf III was killed the next year at the Battle of Cassel (1071)[7] and Baldwin's younger son eventually became Baldwin II of Hainaut.[1] The countship was soon usurped by Baldwin's brother Robert the Frisian, who became count Robert I of Flanders.[8]
Baldwin had constructed the church of St. Peter's of Hasnon, placed monks there and designated it as his burial place
Hij is getrouwd met Richilde van Egisheim.
Zij zijn getrouwd in het jaar 1051, hij was toen 21 jaar oud.Bron 3
Kind(eren):
grootouders
ouders
broers/zussen
kinderen
Boudewijn VI van Hasnon | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
1051 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
Richilde van Egisheim | |||||||||||||||||||||||||||||||||||