Stamboom Bas » Aethelred I van Wessex (837-871)

Persoonlijke gegevens Aethelred I van Wessex 

• Hij is geboren in het jaar 837.

  Let op: Was jonger dan 16 jaar (11) toen kind (Aethelhelm van Bernicia) werd geboren (??-??-848).

• (Geschiedenis) .

  Ethelred I (ca. 837 – 871) was koning van Wessex en Kent van 866 tot 871. Hij was de vierde zoon van Ethelwulf en volgde zijn broer Ethelbert op als koning van Wessex. Hij had twee zonen, van wie Ethelwald de oudste was.
  
  Ethelred slaagde er niet in de in aantal toenemende verwoestende invallen van de Denen (Vikingen) onder controle te krijgen. Op 8 januari 871 slaagde zijn leger, onder leiding van zijn jongere broer Alfred de Grote, erin een Deens invasieleger te verslaan in de slag bij Ashdown, maar later in dat jaar werd hij gedood in de slag bij Merton.
  
  Hij werd begraven in Wimborne Minster in het graafschap Dorset. Hij werd na zijn dood wel als heilige beschouwd, maar nooit officieel heiligverklaard. Hij werd opgevolgd door zijn broer Alfred de Grote.
  
  Tyra Danebot wordt als een dochter van hem en zijn echtgenote Wulfthryth genoemd. Zij zou, nadat ze als gijzelaarster meegevoerd werd naar Jelling, Denemarken, de echtgenote worden van Gorm de Oude (meestal als de eerste koning van Denemarken aangemerkt).

• (Levens event) .Bron 1

  King Æthelred I (Old English: Æþelræd, sometimes rendered as Ethelred, "noble counsel") (c. 837[1] – 871) was King of Wessex from 865 to 871. He was the fourth son of King Æthelwulf of Wessex. He succeeded his brother, Æthelberht (Ethelbert), as King of Wessex and Kent in 865.[
  
  Early life
  
  In 853 his younger brother Alfred went to Rome, and according to contemporary references in the Liber Vitae of San Salvatore, Brescia, Æthelred accompanied him.[4] He first witnessed his father's charters as an Ætheling in 854, and kept this title until he succeeded to the throne in 871. In 862 and 863 he issued charters as King of the West Saxons, which must have been as deputy or in the absence of his elder brother, King Æthelberht, as there is no record of conflict between them and he continued to witness his brother's charters as Ætheling.[5]
  Reign
  
  In the same year as Æthelred's succession as king, a great Viking army arrived in England, and within five years they had destroyed two of the principal English kingdoms, Northumbria and East Anglia. In 868 Æthelred's brother-in-law, Burgred king of Mercia, appealed to him for help against the Vikings. Æthelred and his brother, the future Alfred the Great, led a West Saxon army to Nottingham, but there was no decisive battle, and Burgred bought off the Vikings.[5] In 874 the Vikings defeated Burgred and drove him into exile.[6]
  
  In 870 the Vikings turned their attention to Wessex, and on 4 January 871 at the Battle of Reading, Æthelred suffered a heavy defeat.[7] Although he was able to re-form his army in time to win a victory at the Battle of Ashdown,[8] he suffered further defeats on 22 January at Basing,[9] and 22 March at Meretun.
  
  In about 867, Æthelred effectively established a common currency between Wessex and Mercia by adopting the Mercian type of lunette penny, and coins minted exclusively at London and Canterbury then circulated in the two kingdoms.[10]
  
  Æthelred died shortly after Easter (15 April) 871,[11] and is buried at Wimborne Minster in Dorset.[12] He was succeeded by his younger brother, Alfred the Great.
  Family
  
  His wife was probably called Wulfthryth. A charter of 868 refers to Wulfthryth regina (queen). It was rare in ninth century Wessex for the king's wife to be given the title queen, and it is only definitely known to have been given to Æthelwulf's second wife, Judith of Flanders.[13] Historians Barbara Yorke[14] and Pauline Stafford,[15] and the Prosopography of Anglo-Saxon England,[16] treat the charter as showing that Wulfthryth was Æthelred's queen. She may have been the daughter[17] or sister of Ealdorman Wulfhere, who forfeited his lands charged with deserting King Alfred for the Danes in about 878.[18][19] However, Keynes & Lapidge in their notes to Asser's Life of King Alfred the Great refer to a "mysterious 'Wulfthryth regina'",[20] and Sean Miller in his Oxford Online DNB article on Æthelred does not mention her.[5]
  
  He had two known sons,[21] Æthelhelm and Æthelwold. Æthelwold disputed the throne with Edward the Elder after Alfred's death in 899. Æthelred's descendants include the tenth century historian, Æthelweard, and Æthelnoth, an eleventh century Archbishop of Canterbury.

• Hij is overleden in het jaar 871, hij was toen 34 jaar oud.
• Een kind van Aethelwulf van Wessex en Osburh van Wight
• Deze gegevens zijn voor het laatst bijgewerkt op 26 december 2012.

Gezin van Aethelred I van Wessex

Hij is getrouwd met Wulfthryth.

Zij zijn getrouwd

Kind(eren):

1. Aethelglyth van Mercia  
2. Aethelwold van Wessex  -901
3. Aethelhelm van Bernicia  848-897 

Heeft u aanvullingen, correcties of vragen met betrekking tot Aethelred I van Wessex?
De auteur van deze publicatie hoort het graag van u!

Tijdbalk Aethelred I van Wessex

Klik op de namen voor meer informatie. Gebruikte symbolen:  grootouders    ouders    broers/zussen    kinderen