Herman van Salm (ca. 1050 - Cochem, 28 september 1088) was een zoon van Giselbert van Luxemburg.
Herman werd op 6 augustus 1081, toen Hendrik IV in Italië verbleef, door de edelen van Zwaben en Saksen tot Duits tegenkoning verkozen, in opvolging van Rudolf van Rheinfelden. Herman had deze verkiezing te danken aan de machtsstrijd tussen de verschillende fracties van de opstandelingen: hoewel hij zelf geen vooraanstaande leider van de opstand was, was hij wel een goede compromisfiguur. Vijf dagen later versloeg Herman hertog Frederik I van Zwaben bij Höchstädt an der Donau. Herman belegerde daarna de stad Augsburg maar moest dat beleg na drie weken opgeven. Hij trok naar Saksen en werd in Eisleben als koning gehuldigd. Op 26 december 1081 werd hij in Goslar gekroond door de bisschop van Mainz.
In 1083 maakte Herman plannen voor een veldtocht naar Italië. Hij verzamelde een leger aan de Donau maar zag zijn van zijn plannen af nadat Otto I van Northeim, zijn belangrijkste veldheer, overleed. Hendrik IV kwam in 1084 terug uit Italië en Herman moest voor hem wijken. Hij vluchtte zelfs naar Denemarken. Herman keerde in 1086 terug en belegerde, samen met Welf IV van Beieren, de stad Würzburg (stad). Op 11 augustus versloeg hij Hendrik die de stad wilde ontzetten. Herman en Welf veroverden Würzburg. Toen Hendrik met een groot leger terugkwam, verlieten ze de stad. Herman en Welf trokken ongehinderd door Beieren en veroverden Augsburg.
Herman kreeg er uiteindelijk genoeg van om als tegenkoning een speelbal in de handen van de grote Zwabische en Saksische edelen te zijn. Hij werd door hen niet als koning en niet eens als gelijke behandeld, alle beslissingen werden zonder hem genomen. Herman trok zich in 1086 terug op zijn eigen bezittingen en bemoeide zich alleen nog maar met zijn eigen zaken. Op 28 september 1088 werd hij, bij de bestorming van de burcht van Cochem, getroffen door een steen en kwam daarbij om het leven.
Hermann von Luxemburg, Graf von Salm, (* um 1035; 28. September 1088 auf der Reichsburg Cochem), Stammvater des Hauses Salm, war ein Sohn des Grafen Giselbert von Luxemburg und seiner Frau.
Inhaltsverzeichnis
Geschichte
Hermann von Salm wurde am 6. August 1081, während Heinrich IV. in Italien weilte, von den in Ochsenfurt versammelten Sachsen und Schwaben als Nachfolger von Rudolf von Rheinfelden zum Gegenkönig gewählt. Erzbischof Siegfried I. von Mainz krönte ihn am 26. Dezember in Goslar zum König. Zeitweilig weilte Hermann auf der Burg Eisleben, wo damals viel Knoblauch wuchs. Er erhielt deshalb von seinen Feinden den Spottnamen Knoblauchkönig.[1]
Hermann von Salm beschränkte sich allerdings nur auf seinen Einflussbereich Sachsen und konnte sich somit auch nicht gegen Heinrich IV. durchsetzen. Selbst seine Verwandten, die einflussreichen und im Reich weit verbreiteten Luxemburger, blieben ohne Ausnahme kaisertreu. Hermanns Plan, mit einem an der Donau versammelten Heer nach Italien aufzubrechen, wurde durch den Tod seines Hauptanhängers Otto II. von Northeim vereitelt. Als Heinrich 1085 mit Heeresmacht in Sachsen einrückte, flüchtete Hermann zu den Dänen, kehrte aber zurück. Mit Unterstützung des Herzogs von Bayern, Welf V., schlug er 1086 den Kaiser bei Bleichfeld am Main und gewann Würzburg. Sein Einfluss blieb aber weiterhin so gering, dass er für Heinrich zu keiner Zeit eine Gefahr darstellte.
Seiner Rolle als Schattenkönig, der nur ein Spielball in der Hand ehrgeiziger Großer war, überdrüssig, zog er sich 1088 in seine Erblande zurück und verlor noch im selben Jahr beim Kampf um Cochem das Leben. Er wurde in Metz beerdigt.
Salm is de naam van een oud geslacht met gebieden in de huidige landen Duitsland, België en Frankrijk. Het vorstendom Salm ontstond in de elfde eeuw in Vielsalm, in de provincie Luxemburg. De naam verwijst ook naar het riviertje de Salm. De adellijke tak Salm-Salm bezit momenteel de waterburcht, slot Anholt, nabij Isselburg in Noordrijn-Westfalen.
De adellijke tak van Salm stamt af van een jongere zoon van graaf Giselbert van Luxemburg. In eerste instantie verwierven zij enkele gebieden in het noorden van het hertogdom Luxemburg. Bij het begin van de 12e eeuw werd Herman II van Salm, door zijn huwelijk met Agnes van Bar, ook beschermer van de abdij van Senones in Lotharingen. In 1165 werd Salm weer verdeeld in twee graafschappen: Neder-Salm of Oud-Salm in de Ardennen en Opper-Salm in de streek van Senones in de Vogezen.
Neder-Salm werd in 1416 bezit van de heren van Reifferscheid die de naam graaf van Salm-Reifferscheid aannamen.
Het gebied van de linie Opper-Salm werd later uitgebreid met de bezittingen van de uitgestorven wildgraven en rijngraven in de huidige Rijnland-Palts. Daarna vonden er vele delingen binnen de familie plaats.
Een derde reeks gebiedsdelen kwam er met de secularisatie van het bisdom Münster in 1803: een deel van het gebied van de bisschop werd aan de vorsten van de zijlinies Salm-Salm en Salm-Kyrburg gegeven. Deze beide nieuwe vorstendommen werden in 1806 lid van de Rijnbond en even later, in 1811, geannexeerd door Frankrijk als deel van het departement van de Lippe. Nadat Napoleon in 1813 werd verslagen, werden de vorstendommen gemediatiseerd door Pruisen.
Hij is getrouwd met Sophia von Formbach.
Zij zijn getrouwd voor 1075.Bron 4
Kind(eren):
grootouders
ouders
broers/zussen
kinderen
Herman van Salm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
< 1075 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Sophia von Formbach | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
http://nl.wikipedia.org/wiki/Herman_van_Salm
de.wikipedia.org/wiki/Hermann_von_Salm
http://nl.wikipedia.org/wiki/Salm_%28geslacht%29
http://nl.wikipedia.org/wiki/Huis_Ardennen en http://nl.wikipedia.org/wiki/Herman_van_Salm en de.wikipedia.org/wiki/Sophia_von_Formbach