Oorzaak: cholera
Hij is getrouwd met Neeltje Lagendijk.
Zij zijn getrouwd op 13 mei 1836 te Pernis , hij was toen 30 jaar oud.
Dirk Berghout, (zn. van VIf), geb. te ’s Gravenambacht op 27 aug 1805, ged. te Pernis op 1 sep 1805, bouwknecht (1836), koopman (1837), melkboer (1839,1849, bouwknecht, koopman, melkboer), ovl. te Pernis op 7 jun 1849 (cholera), tr. te Pernis op 18 mei 1836 met Neeltje Lagendijk, dr. van Ary Leenderts Lagendijk en Neeltje Pietersdr Hordijk, geb. te Poortugaal op 17 jun 1813, dienstbaar te Pernis (1836), boodschapsvrouw (1862) boodschappenvrouw, ovl. te Pernis op 23 jul 1894.
Dirk Berghout kon niet schrijven. Onder zijn huwelijksakte en de geboorteaktes van zijn kinderen ontbreekt dan ook zijn handtekening: "de comparant verklaarde niet te kunnen schrijven, als niet geleerd te hebben". Dirk Berghout en Neeltje Lagendijk woonden in 1849 te ’s-Gravenambacht, dat onder de gemeente Pernis viel. De bevolking was aangewezen op Pernis. Een groot deel van het jaar waren de Heijschendijk en de Uiterdijk (eigenlijk Deijffelsche Dijk), die de verbindingen vormden, echter totaal onbegaanbaar. Op 3.11.1848 dienden 36 burgers een request in bij B. en W. om "te verkrijgen een rijweg of een voetpad, dat ten allen tijde te gebruiken is, tussen Pernis en Charlois". Motief onder meer: "dat bij mogelijk ontstaan van eenige epidemie, vooral van cholerische.
aard, tijdig geneeskundige hulp kan worden verschaft, vooral aan lijders van ’s-Gravenambacht, die door den verren afstand en het onrijdbaar, schier onbegaanbaar voetpad daarvan te lang moeten blijven verstoken". Op 5.11.1855 besloot de Raad een koolaspad aan te leggen, te laat voor drie bewoners van ’s-Gravenambacht, o.a. Dirk Berghout. (bron:Geschiedenis van Pernis blz. 25 en 28) Neeltje moest toen voor haar kinderen de kost verdienen als boodschappenvrouw.
Dirk Berghout kan niet schrijven. Onder zijn huwelijksakte en de geboorte-aktes van zijn kinderen ontbreekt dan ook zijn handtekening: "de comparant verklaarde niet te kunnen schrijven, als niet geleerd te hebben". Dirk Berghout en Neeltje Lagendijk woonden in 1849 te ’s-Gravenambacht, De bevolking was aangewezen op Pernis. Een groot deel van het jaar waren de Heijschendijk en de Uiterdijk (eigenlijk Deijffelsche Dijk), die de verbindingen vormden, echter totaal onbegaanbaar. Op 3 november 1848 dienden 48 burgers een request in bij Burgemeester en Wethouders om "te verkrijgen een rijweg of een voetpad, dat te allen tijde te gebruiken is, tusschen Pernis en Charlois". Als motieven golden onder meer, "dat bij mogelijk ontstaan van eenige epidemie, vooral van.
van cholerischen aard, tijdig geneeskundige hulp kan worden verschaft, vooral aan lijders van ’s-Gravenambacht, die door den verren sfstand en het onrijdbaar, schier onbegaanbaar voetpad daarvan te lang moeten blijven verstoken" en "ook om het onotbeerlijk onderwijs, de bewoners van ’s-Gravenambacht in de gelegenheid te stellen hunne kindeern geregeld ter school te zenden." Op 5 november 1855 besloot de Raad een koolaspad aan te leggen, te laat voor drie bewoners van ’s-Gravenambacht, want op 28 mei 1949 overleed Pieter Vermulm, op 29 mei 1949 Johannes ’t Hart en op 7 juni 1949 Dirk Berghout aan de cholera. (bron: Geschiedenis van Pernis, blz. 25 en 26). Dirk liet zijn vrouw achter met 5 kleine kinderen. Neeltje verdiende dekost met het doen van inkopen voor de.
bevolking van Pernis ("boodschapbestelster" staat er als haar beroep in de huwelijksakte van haar zoon Arie in 1869). Pernis had toen nog geen geregelde bootdienst op Rotterdam. Pernis was aangewezen op de "boden" naar Schiedam en Rotterdam. In het eerder genoemde boek over Pernis schrijft H. Donkersloot over de "boden": "Allereerst komt ons dan Neeltje Berghout voor den geest, die ttot op hoogen leeftijd dit verantwoordelijk werk verrichhte. Zij had een ongeëvenaard sterk geheugen. Als ze thuisgekomen was, na het geheele dorp te zijn afgeloopen en onder het verhalen van de nieuwtjes van den dag hare boodscappen had aangehoord, zonder ze te noteeren, mocht er geen speld vallen, als ze thiskwam, want dan eerst schreef ze op, wat ze voor ieder had mee te.
brengen. En de diepe plooien van haar gezicht werden bij dit herinneren nog dieper; toch maakte ze nooit een vergissing.".
Neeltje Lagendijk was boodschappenvrouw. Ieder in Pernis had wel eens iets nodig, wat niet in het dorp te koop was, maar men kon niet zo maar een middagje "stadten" En daar zorgde Neeltje Berghout-Lagendijk dan voor. Zij wordt ook vermeld in "Geschiedenis van Pernis" van Donkersloot, op blz. 17: "Neeltje de boodschappenvrouw had een ongeëvenaard sterk geheugen: als ze thuisgekomen was, na het gehele dorp te zijn afgelopen en onder het verhalen van de nieuwtjes van den dag haar boodschappen had aangehoord, zonder ze te noteren, mocht er geen speld vallen, want dan eerst schreef ze op wat ze voor ieder had mee te brengen. En de diepe plooien van haar gezicht werden bij dit herinneren nog dieper; toch maakte ze nooit een vergissing.".
Kind(eren):